فروشگاه دیابت مال
کد خبر: 9864

تریکوتیلومانیا (اختلال در کشیدن مو)

تریکوتیلومانیا (اختلال در کشیدن مو) شامل تمایلات مکرر و غیرقابل مقاومت برای کندن مو از بدن شما است. درمان ممکن است به کاهش یا توقف اضطرار کمک کند.

تریکوتیلومانیا که به آن اختلال مو کشیدن نیز می گویند، یک اختلال روانی است که شامل تمایلات مکرر و غیرقابل مقاومت برای کندن مو از پوست سر، ابروها یا سایر نواحی بدن است.

با وجود تلاش برای توقف کندن مو از پوست سر اغلب باعث ایجاد لکه های طاس تکه تکه می شود که باعث ناراحتی قابل توجهی می شود و می تواند در عملکرد اجتماعی یا کاری اختلال ایجاد کند.

افراد مبتلا به تریکوتیلومانیا ممکن است تمام تلاش خود را برای پنهان کردن ریزش مو انجام دهند.

برای برخی افراد، تریکوتیلومانیا ممکن است خفیف و به طور کلی قابل کنترل باشد. برای برخی میل اجباری به کشیدن مو بسیار زیاد است.

برخی از گزینه های درمانی به بسیاری از افراد کمک کرده اند تا کشیدن موهای خود را کاهش دهند یا به طور کامل متوقف کنند.

تریکوتیلومانیا (اختلال در کشیدن مو)


علائم تریکوتیلومانیا

علائم و نشانه های تریکوتیلومانیا اغلب عبارتند از:

  • کندن مکرر موها، معمولاً از پوست سر، ابروها یا مژه‌ها، اما گاهی اوقات ممکن است شامل سایر نواحی بدن هم باشد
  • افزایش احساس تنش قبل از کشیدن، یا زمانی که سعی می کنید در مقابل کشیدن مقاومت کنید
  • احساس لذت یا آرامش بعد از کشیدن مو
  • ریزش موی قابل توجه، مانند موهای کوتاه شده یا نازک یا طاس نواحی روی پوست سر یا سایر نواحی بدن، از جمله مژه ها یا ابروهای کم پشت یا از دست رفته
  • ارجحیت برای انواع خاصی از مو، مراسمی که همراه با کشیدن مو یا الگوهای کشیدن مو است.
  • گاز گرفتن، جویدن یا خوردن موهای کنده شده
  • بازی با موهای کنده شده یا مالیدن آن روی لب یا صورت
  • تلاش مکرر برای متوقف کردن کندن موهای خود
  • ناراحتی یا مشکلات قابل توجه در محل کار، مدرسه یا موقعیت های اجتماعی مربوط به کندن موهایتان

بسیاری از افراد مبتلا به تریکوتیلومانیا نیز پوست خود را می چینند، ناخن های خود را می جوند یا لب های خود را می جوند.

گاهی اوقات کشیدن موهای حیوانات خانگی یا عروسک ها یا موادی مانند لباس یا پتو ممکن است نشانه ای باشد.

اکثر افراد مبتلا به تریکوتیلومانیا به طور خصوصی موها را می کشند و به طور کلی سعی می کنند این اختلال را از دیگران پنهان کنند.

برای افراد مبتلا به تریکوتیلومانیا، کشیدن مو می تواند:

  • متمرکز برخی از افراد عمدا موهای خود را می کشند تا تنش یا ناراحتی را از بین ببرند برای مثال، کندن موها برای رهایی از میل شدید به دعوا کردن. برخی از افراد ممکن است آداب و رسوم مفصلی برای کشیدن مو داشته باشند، مانند پیدا کردن موهای مناسب یا گاز گرفتن موهای کشیده شده.
  • اتوماتیک برخی از افراد بدون اینکه متوجه شوند این کار را انجام می دهند، موهای خود را می کشند، مانند زمانی که حوصله شان سر می رود، مطالعه می کنند یا تلویزیون تماشا می کنند.

یک فرد ممکن است بسته به موقعیت و خلق و خو، کندن موها را به صورت متمرکز و خودکار انجام دهد. برخی از پوزیشن ها یا تشریفات ممکن است باعث کشیدن مو شود، مانند قرار دادن سر بر روی دست یا برس زدن موها.

تریکوتیلومانیا می تواند با احساسات مرتبط باشد:

  • احساسات منفی برای بسیاری از افراد مبتلا به تریکوتیلومانیا، کشیدن مو راهی برای مقابله با احساسات منفی یا ناراحت کننده مانند استرس، اضطراب، تنش، کسالت، تنهایی، خستگی یا ناامیدی است.
  • احساسات مثبت افراد مبتلا به تریکوتیلومانیا اغلب متوجه می‌شوند که کندن مو احساس رضایت‌بخشی می‌کند و تا حدی تسکین می‌دهد. در نتیجه برای حفظ این احساسات مثبت به کشیدن موهای خود ادامه می دهند.

تریکوتیلومانیا یک اختلال طولانی مدت (مزمن) است. بدون درمان، علائم می توانند در طول زمان از نظر شدت متفاوت باشند.

به عنوان مثال، تغییرات هورمونی قاعدگی می تواند علائم را در زنان بدتر کند. برای برخی افراد، در صورت عدم درمان، علائم ممکن است برای هفته‌ها، ماه‌ها یا سال‌ها ظاهر شوند و از بین بروند. به ندرت، کشیدن مو در عرض چند سال پس از شروع به پایان می رسد.

همچنین ببینید:

آنچه باید در مورد اختلال کندن پوست بدانید


علل

علت تریکوتیلومانیا نامشخص است. اما مانند بسیاری از اختلالات پیچیده، تریکوتیلومانیا احتمالاً ناشی از ترکیب عوامل ژنتیکی و محیطی است.


عوامل خطر

این عوامل خطر ابتلا به تریکوتیلومانیا را افزایش می دهند:

  • سابقه خانوادگی: ژنتیک ممکن است در ایجاد تریکوتیلومانیا نقش داشته باشد و این اختلال ممکن است در افرادی که یکی از بستگان نزدیک این اختلال را دارد رخ دهد.
  • سن: تریکوتیلومانیا معمولاً درست قبل یا در اوایل نوجوانی اغلب در سنین 10 تا 13 سالگی ایجاد می شود و اغلب یک مشکل مادام العمر است. نوزادان نیز ممکن است مستعد کشیدن مو باشند، اما این معمولاً خفیف است و بدون درمان خود به خود از بین می رود.
  • سایر اختلالات: افرادی که تریکوتیلومانیا دارند ممکن است به اختلالات دیگری مانند افسردگی، اضطراب یا اختلال وسواس فکری-اجباری (OCD) نیز مبتلا باشند.
  • فشار: موقعیت ها یا رویدادهای استرس زا شدید ممکن است در برخی افراد باعث ایجاد تریکوتیلومانیا شود.

اگرچه زنان بسیار بیشتر از مردان برای تریکوتیلومانیا تحت درمان قرار می گیرند، این ممکن است به این دلیل باشد که زنان بیشتر به دنبال مشاوره پزشکی هستند. در اوایل دوران کودکی، پسران و دختران به یک اندازه تحت تأثیر قرار می گیرند.


عوارض

اگرچه ممکن است خیلی جدی به نظر نرسد، اما تریکوتیلومانیا می تواند تأثیر منفی زیادی بر زندگی داشته باشد. عوارض ممکن است شامل موارد زیر باشند:

  • پریشانی احساسی: بسیاری از افراد مبتلا به تریکوتیلومانیا احساس شرم، تحقیر و خجالت دارند. آنها ممکن است به دلیل شرایط خود اعتماد به نفس پایین، افسردگی، اضطراب و مصرف الکل یا مواد مخدر خیابانی را تجربه کنند.
  • مشکلات در عملکرد اجتماعی و کاری: خجالت به دلیل ریزش مو ممکن است شما را از فعالیت های اجتماعی و فرصت های شغلی دور کند. افراد مبتلا به تریکوتیلومانیا ممکن است کلاه گیس بپوشند، موهای خود را حالت دهند تا لکه های طاس را پنهان کنند یا مژه مصنوعی بزنند. برخی از افراد ممکن است از ترس اینکه وضعیت آنها کشف شود، از صمیمیت اجتناب کنند.
  • آسیب به پوست و مو: کشیدن مداوم مو می تواند باعث ایجاد اسکار و آسیب های دیگر، از جمله عفونت به پوست سر یا ناحیه خاصی که مو در آن کشیده می شود، شود و می تواند برای همیشه روی رشد مو تأثیر بگذارد.
  • گلوله های مو: خوردن موها ممکن است منجر به یک گلوله موی بزرگ و مات شده (تریکوبزوآر) در دستگاه گوارش شود. در طی چند سال، گلوله مو می تواند باعث کاهش وزن، استفراغ، انسداد روده و حتی مرگ شود.

همچنین ببینید:

ریزش مو چیست و چه عواملی باعث آن می‌شوند!؟


چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر نمی توانید از کشیدن موهای خود دست بردارید یا از ظاهر خود در نتیجه کشیدن موهای خود احساس خجالت یا شرم دارید، با پزشک خود صحبت کنید.

تریکوتیلومانیا فقط یک عادت بد نیست، بلکه یک اختلال سلامت روان است و بعید است بدون درمان بهبود یابد.


توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست.


منابع:

mayoclinic

دیدگاه تان را بنویسید

 

x