رها کردن گذشته

پاک کردن خاطرات گذشته سخت و دشوار است. برای اغلب افراد این اتفاق افتاده است که در گذشته برخی وقایع سخت و دشوار را پشت سر گذاشته اند.

چند نمونه از وقایع گذشته که ممکن است رها کردن آنها دشوار باشد عبارتند از:

• روابط صمیمی
• موفقیت ها یا شکست ها
• اشتباهات یا پشیمانی
• اتفاقات ناراحت کننده

با این حال برخی روش ها جهت عدم فکر کردن به گذشته، رسیدگی و کنترل اثرات ماندگار این خاطرات وجود دارد. مانند تمرین مهربانی با خود، تلاش جهت ذهن آگاهی به عنوان روشی برای تمرکز بر حال.

چرا پاک کردن خاطرات دشوار است؟

تجربیات زندگی به روش های مختلف بر افراد تأثیر می گذارد. برخی افراد پس از یک تجربه دشوار به راحتی می توانند به راه خود ادامه دهند، در حالی که برخی دیگر دچار مشکلات سلامت روان خواهند شد.

افرادی که برای عدم فکر کردن به رویدادهای خاص گذشته تلاش می کنند، ممکن است دچار ضربه روحی شوند. تروما نوعی آسیب روانی است که می تواند ناشی از هر تجربه ناراحت کننده ای مانند فقدان، خطر یا شرمساری عمیق باشد.

اغلب افراد مبتلا به تروما با نوعی رویداد خشونت آمیز مانند جنگ، مرتبط هستند. با این حال این وضعیت می تواند هر فرد را تحت تاثیر قرار دهد. ناراحتی ناشی از آن نیز می تواند طرز تفکر افراد را تغییر دهد.

برخی افراد نشخوار فکری یا تمایل به فکر کردن بیش از حد در مورد موارد مشابه را تجربه می کنند. افراد با نشخوار فکری؛ اغلب سابقه آسیب‌های روحی دارند که معتقدند نشخوار فکری به آنها کمک می‌کند.

با این حال، نشخوار فکری ممکن است در واقع حل مشکلات را دشوارتر سازد و در نتیجه مانع از حرکت افراد به جلو گردد. این یک ویژگی مشترک افسردگی، اختلال وسواس فکری-اجباری، اختلال اضطراب فراگیر و اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) است.

افراد همچنین می توانند به دلایل دیگری به گذشته نگاه کنند. به عنوان مثال فرد تجربیات مثبتی داشته که اکنون به پایان رسیده است.

همچنین ببینید:

چرا خاطرات بد و منفی بیشتر از خاطرات خوب در مغز می‌مانند؟

چگونه به گذشته فکر نکنیم؟

مراحل زیر ممکن است به افراد کمک کند تا از خاطرات ناراحت کننده مانند برخی اشتباهات یا پشیمانی های گذشته دوری کنند.

تعهد به رها کردن

اولین قدم برای رها کردن، درک موضوع و احساس آمادگی برای انجام این کار است. ممکن است در زمان‌های مختلف برای افراد مختلف اتفاق بیفتد، اما زمانی که فرد این تصمیم را بگیرد، توانایی آن را نیز به دست خواهد آورد.

حس کردن احساسات

خاطرات گذشته می تواند احساسات پیچیده یا قوی را به همراه داشته باشد. به خود فرصت دهید تا بدون هیچ قید و شرط احساسات خود را درک کنید. جهت مقابله با احساسات خود تلاش نکنید، گام مهم پذیرش رویداد رخ داده است.

این موضوع ممکن است دشوار باشد، بنابراین ممکن است بیان این احساسات در مکانی امن و با یک دوست قابل اعتماد یا با یک درمانگر مفید باشد.

مسئولیت پذیر بودن

در صورت احساس گناه، شرمندگی، خجالت نسبت به خاطرات خود و گذشته؛ باید بدانید که پذیرفتن نقش خود و قبول کردن مسئولیت به شما کمک خواهد کرد. پذیرش مسئولیت به معنای سرزنش کردن خود نیست، بلکه صرفاً جهت تائید آنچه رخ داده است.

این موضوع می تواند به افراد کمک کند کمتر احساس درماندگی کرده و احساس کنند که اگر بتوانند مسئولیت گذشته را بر عهده بگیرند، می توانند همین کار را برای آینده نیز انجام دهند.

تمرین ذهن آگاهی

ذهن آگاهی مهارتی است که افراد را تشویق می کند تا بر آنچه در زمان حال اتفاق می افتد تمرکز کنند. این عمل می تواند به افراد مبتلا به نشخوار فکری کمک کند.

یک مقاله در سال 2016 نشان می دهد افرادی که ذهنیت بیشتری دارند، دچار نشخوار فکری کمتری نیز هستند و به احتمال زیاد نسبت به خود دلسوزتر می باشند.

برخی روش های تمرین ذهن آگاهی عبارتند از:

• توجه به شادی های کوچک، مانند طعم یک غذای خوشمزه یا استفاده از گرمای خورشید و لذت بردن از آن
• گذراندن زمان در طبیعت
• مشغول شدن به سرگرمی‌های ذهن آگاهی مانند طراحی یا نواختن آلات موسیقی
• تمرین مراقبه ذهن آگاهی

راه های زیادی برای مدیتیشن وجود دارد. افراد مبتدی می توانند موارد زیر را انجام دهند:

• در مکانی آرام و ساکت بنشینید
• چشم ها را بسته و چند نفس عمیق بکشید
• تمرکز بر دم و بازدم
• زمانی که افکار گذشته ایجاد می شوند به مرحله قبل و تمرکز بر تنفس بازگردید.

این روند مستمر بازگشت به زمان حال، اساس ذهن آگاهی است. برخی ممکن است تجسم افکار خود را در حال حرکت مفید بدانند، در حالی که برخی دیگر ممکن است ترجیح دهند عبارتی را تکرار کنند که آنها را به یاد زمان حال می اندازد.

تمرین مهربانی با خود

برای این موضوع می توان با تغییر دادن گفتار خود، احساس دلسوزی، مهربانی را ایجاد کرد. زمانی که افکارتان شما را سرزنش می کنند؛ آنها را با گزینه های مهربانی جایگزین کنید. داشتن یک دفتر یادداشت شخصی دلسوز برای خود روش مناسبی جهت تمرین این مهارت خواهد بود.

چگونه روابط گذشته را رها کنیم؟

رها کردن روابط می تواند دشوار است، زیرا انسان ها وابستگی عمیقی به یکدیگر پیدا می کنند.

علاوه بر نکات فوق، افراد می توانند اقدامات دیگری را برای رها کردن یک رابطه انجام دهند، مانند:

• محدود کردن موقت روابط خود به صورت موقت یا دائم با شریک سابق خود
• کاهش یادآوری آنها، مانند پنهان کردن تصاویر و هر مورد دیگر در شبکه های اجتماعی
• تعیین و رعایت حد و مرزها
• اختصاص دادن زمان برای مراقبت از خود و رشد شخصیت خود
• تمرکز بر سایر مواردی که خارج از رابطه قبلی شما می باشد

طبق گفته روانشناس دکتر گری دبلیو لواندوفسکی، تحقیقات قدیمی نشان می دهد که فکر کردن به جنبه های مثبت جدایی ممکن است به کاهش احساس فقدان کمک کند. به عنوان مثال پس از پایان یک رابطه، برخی افراد ممکن است بتوانند اهداف جدیدی مانند مسافرت، داشتن حیوان خانگی یا شغل جدید را هدف قرار دهند.

افرادی که در روابط ناسالم یا توهین آمیز بوده اند ممکن است برای رها کردن نیاز به حمایت بیشتری داشته باشند، زیرا پیوند تروما ممکن است رخ دهد. پیوند تروما به داشتن یک وابستگی ناسالم به شخصی اشاره دارد که با کسی رفتار آزاردهنده ای داشته است.

چگونه کینه را کنار بگذاریم؟

احساس خشم برطرف نشده، خیانت و کینه در میان کسانی که برای رها کردن رویداد گذشته تلاش می کنند، معمول است. خشم و کینه همچنین می تواند در عواقب تروما یا به عنوان یکی از ویژگی های مرتبط با PTSDرخ دهد.

برخی اقدامات برای کنترل این احساس عبارتند از:

ابراز خشم به روش مطمئن

برخی افراد در ابراز خشم دچار تردید می شوند. با این حال روانشناس دکتر هوارد کسینوو بیان می کند که خشم و پرخاشگری یکسان نیستند. در حالی که خشم یک احساس و حالت فیزیولوژیکی است، پرخاشگری مستلزم اقدام بر روی آن احساسات است؛ اغلب به روشی است که باعث آسیب می شود.

ابراز خشم به روشی مطمئن امکان پذیر است. به عنوان مثال افراد می توانند موارد زیر را امتحان کنند:

• نوشتن احساسات خود بر روی کاغذ و دور انداختن آن
• ابراز احساسات از طریق هنر، موسیقی یا سایر سرگرمی های خلاقانه
• ورزش کردن مانند دویدن

همچنین ببینید:

خشم چگونه بر ما تاثیر می‌گذارد؟ آیا می‌توان احساس خشم را سرکوب کرد؟

آمادگی جهت بخشش

موضوع بخشش در میان افرادی که تجربه اشتباهی مانند خیانت، بی عدالتی یا سوء استفاده را داشته اند، سخت است.

با این حال بخشش به معنای چشم پوشی از اقدامات مضر دیگران یا پذیرفتن عذرخواهی آنها نیست. بلکه بخشش می‌تواند به معنای پذیرش این باشد که اعمال یک فرد مضر بوده و در عین حال خشم را کنار می‌گذاریم تا به نفع خود باشد.

برای بخشش دیگران یا خود به زمان و تلاش احتیاج است. ممکن است شامل پردازش درد عاطفی، درک علت و فکر کردن در مورد بخشش است.

چگونه کنترل را رها کنیم؟

اگر فرد نیاز به کنترل بسیاری از جنبه های زندگی خود دارد، ممکن است این کار را انجام دهند زیرا در تلاش برای اعتماد به خود یا دیگران هستند. آنها ممکن است تجربیات نامطلوبی داشته باشند که ترس از عدم اطمینان را ایجاد کرده است و باعث می شود احساس کنند کنترل بیش از حد؛ تنها راه حل است.

یادگیری رها کردن کنترل شامل موارد زیر است:

• شناسایی دلیل نیاز به کنترل و کاوش در اعتقادات پیرامون آنچه در صورت از دست دادن کنترل رخ می دهد
• شناسایی احساسات یا رویدادهایی که نیاز به کنترل را ایجاد کرده و فکر کردن به راه هایی برای کنار آمدن با آنها به روشی سالم
• تمرین رها کردن کنترل در مراحل کوچک و قابل مدیریت، مانند واگذاری یک کار به شخص دیگری
• شروع به تصمیم گیری بر اساس عشق، به جای ترس

با گذشت زمان، این موضوع ممکن است به افراد کمک کند تا به خود ثابت کنند که برای شاد بودن یا حل مشکلات نیازی به کنترل امور ندارند.

چه زمانی باید به متخصص مراجعه کرد؟

اگر رها کردن گذشته سخت است و افکار و احساسات منفی برای هفته ها یا ماه ها ادامه دارند، افراد باید به درمانگر مراجعه کنند.

انواع مختلفی از درمان وجود دارد، برخی از اشکال رایج درمان عبارتند از:

• پذیرش و تعهد درمانی
• رفتار درمانی شناختی
• کاهش استرس مبتنی بر ذهن آگاهی

افرادی که تجربه تروما یا PTSD دارند نیز ممکن است از درمان هایی مانند حساسیت زدایی از طریق حرکت چشم و پردازش مجدد استفاده کنند.

خلاصه کلی

رها کردن گذشته همیشه آسان نیست، به خصوص اگر فرد درد عاطفی حل نشده ای را تجربه کرده باشد. با این حال، راه هایی برای حرکت از گذشته و بهبود سلامت روان در این فرآیند وجود دارد.

این موضوع می تواند شامل یافتن فضای امن برای پردازش احساسات دشوار، مهربانی به خود و تمرین ذهن آگاهی برای حضور بیشتر در لحظه باشد.

با گذشت زمان، رسیدگی به خاطرات گذشته آسان تر می شود.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

medicalnewstoday