راه رفتن در خواب و آنچه باید بدانید
راه رفتن در خواب زمانی است که شخصی در حالی که کاملاً بیدار نیست راه می رود یا فعالیت های پیچیده ای انجام می دهد. معمولاً در یک دوره خواب عمیق رخ می دهد.
راه رفتن در خواب شامل بلند شدن و راه رفتن در هنگام خواب است. در کودکان بیشتر از بزرگسالان دیده می شود و ممکن است در سنین نوجوانی بیشتر شود.
راه رفتن در خواب اغلب نشان دهنده مشکل جدی نیست و نیاز به درمان ندارد، فقط مهم است که از آسیب های احتمالی مربوط به راه رفتن در خواب محافظت کنید. با این حال، راه رفتن مکرر در خواب ممکن است نشان دهنده یک اختلال خواب زمینه ای باشد.
راه رفتن در خواب در بزرگسالان شانس بیشتری برای اشتباه گرفتن یا همزیستی با سایر اختلالات خواب و همچنین شرایط پزشکی دارد.
علائم راه رفتن در خواب
راه رفتن در خواب معمولاً در اوایل شب اتفاق می افتد اغلب یک تا دو ساعت پس از به خواب رفتن. بعید است در هنگام چرت زدن رخ دهد.
راه رفتن در خواب می تواند به ندرت یا اغلب اتفاق بیفتد و یا ممکن است چند دقیقه طول بکشد، گاهی هم می تواند تایم طولانی هم داشته باشد.
شخصی که در خواب راه می رود ممکن است:
- از رختخواب بلند شود و راه برود
- روی تخت بنشیند و چشمانش را باز کند
- ظاهری لعاب و چشم شیشه ای داشته باشد
- پاسخ ندادن یا ارتباط با دیگران
- بیدار شدن در طول یک قسمت دشوار است
- پس از بیدار شدن برای مدت کوتاهی سرگردان یا گیج باشد
- در طول روز به دلیل اختلال در خواب مشکلی دارد
- علاوه بر راه رفتن در خواب، ترس از خواب دارد
گاهی اوقات فردی که در خواب راه می رود:
- فعالیت های معمولی مانند لباس پوشیدن، صحبت کردن یا غذا خوردن را انجام می دهد
- خانه را ترک می کند
- ماشین می راند
- رفتار غیرعادی دارد، مانند ادرار کردن در کمد
- بدون آگاهی وارد فعالیت جنسی می شود
- رفتارهای خطرناک انجام می دهد، برای مثال افتادن از پله ها یا پریدن از پنجره به بیرون
- در طول دوره گیجی پس از بیدار شدن از خواب یا گاهی در هنگام راه رفتن در خواب خشن می شود
همچنین ببینید:
اختلالات خواب در کودکان
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
دوره های گاه به گاه راه رفتن در خواب معمولاً دلیلی برای نگرانی نیست و معمولاً خود به خود برطرف می شود.
بهتر است در صورت تداوم راه رفتن در خواب، با پزشک خود مشورت کنید:
- اغلب رخ می دهد برای مثال، بیش از یک تا دو بار در هفته یا چندین بار در شب
- منجر به رفتار خطرناک یا آسیب به شخصی که در خواب راه می رود یا دیگران را به همراه دارد
- باعث اختلال خواب قابل توجه در اعضای خانواده یا شخصی که در خواب راه می رود
- منجر به علائم خواب آلودگی بیش از حد در طول روز یا مشکلات عملکردی می شود
- زمانی که برای اولین بار در بزرگسالی شروع می شود
علل
راه رفتن در خواب به عنوان پاراسومنیا طبقه بندی می شود، یک رفتار یا تجربه نامطلوب در طول خواب.
راه رفتن در خواب یک اختلال برانگیختگی است، به این معنی که در طول خواب N3، عمیق ترین مرحله خواب با حرکت غیرسریع چشم (NREM) رخ می دهد. یکی دیگر از اختلالات NREM وحشت خواب است که می تواند همراه با راه رفتن در خواب رخ دهد.
عوامل زیادی می توانند در راه رفتن در خواب نقش داشته باشند، از جمله:
- کم خوابی
- فشار
- تب
- اختلال در برنامه خواب، سفر یا وقفه خواب
گاهی اوقات راه رفتن در خواب می تواند توسط شرایط زمینه ای ایجاد شود، مانند:
- تنفس اختلال خواب: گروهی از اختلالات با الگوهای تنفس غیر طبیعی در طول خواب به عنوان مثال، آپنه انسدادی خواب
- مصرف برخی داروها: مانند خواب آور، آرام بخش یا داروهای خاصی که برای اختلالات روانپزشکی استفاده می شود
- استفاده از مواد: مانند الکل
- سندرم پاهای بی قرار
- بیماری ریفلاکس معده به مری (GERD)
عواملی که ممکن است خطر راه رفتن در خواب را افزایش دهند عبارتند از:
- ژنتیک: اگر یکی از والدین یا هر دو والدین سابقه راه رفتن در خواب داشته باشند، بروز این اختلال شایع تر است
- سن: راه رفتن در خواب در کودکان بیشتر از بزرگسالان رخ می دهد و شروع آن در بزرگسالی بیشتر به سایر بیماری های زمینه ای مربوط می شود
همچنین ببینید:
خوابیدن با چشم باز و آنچه باید بدانید
عوارض
راه رفتن در خواب به خودی خود لزوماً یک نگرانی نیست، اما فردی که در خواب راه می رود می توانند:
- به خود آسیب برسانند به خصوص اگر در نزدیکی مبلمان یا پله‌ها راه بروند، در فضای باز پرسه بزنند، ماشین برانند یا در طول خواب‌گردی چیزی نامناسب بخورند
- اختلال خواب طولانی‌مدت می‌تواند منجر به خواب‌آلودگی بیش از حد در طول روز و مشکلات احتمالی در مدرسه یا رفتار را ایجاد می کند
- ممکن است خجالت بکشند یا مشکلاتی را در روابط اجتماعی تجربه کنند
- باعث برهم زدن خواب دیگران می شوند
- ممکن است ناخواسته به فرد دیگری آسیب برسانند
توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست.
منابع:
دیدگاه تان را بنویسید