اختلالات ارتباطی چیست؟

اختلالات ارتباطی می تواند بر نحوه دریافت، ارسال، پردازش و درک مفاهیم توسط فرد تأثیر بگذارد؛ همچنین می توانند مهارت های گفتاری و زبانی را ضعیف یا توانایی شنیدن و درک پیام ها را مختل سازند. 

انواع مختلفی از اختلالات ارتباطی وجود دارد.

انواع اختلالات ارتباطی

اختلالات ارتباطی به چند روش دسته بندی می شوند. اختلالات زبان بیانی، صحبت کردن را دشوار می کند. اختلالات ترکیبی زبانی _دریافتی؛ درک زبان و گفتار را دشوار می کنند.

اختلالات گفتاری بر صدای شما تأثیر می گذارد؛ که آنها عبارتند از:

اختلال بیان یا تولید گفتار: تغییر یا جایگزینی کلمات به گونه ای که درک پیام ها سخت تر شود

اختلال روان بودن: صحبت کردن با سرعت یا ریتم نامنظم گفتاری

اختلال صدا: داشتن صدای بلند، حجم یا طول گفتار غیر طبیعی

همچنین ببینید:

خنده درمانی چیست؟

اختلالات شکل گیری زبان بر موارد زیر تأثیر می گذارد؛ که آنها عبارتند از:

اختلالات شکل گیری زبان، که بر موارد زیر موثر است:

واج شناسی (صداهایی که سیستم های زبانی را می سازند)

ریخت شناسی (ساختار و ساخت کلمات)

دستور نحو (نحوه تشکیل جملات)

اختلالات محتوای زبان که بر معناشناسی (معانی کلمات و جملات) تأثیر می گذارد

اختلالات عملکرد زبان، که بر عملگرایی تأثیر می گذارد (استفاده از پیام های مناسب اجتماعی)

اختلالات شنوایی توانایی استفاده از گفتار و یا زبان را مختل می سازد. فرد مبتلا به اختلال شنوایی را می توان در برابر صداهای سخت کم شنوا توصیف کرد. ناشنوایان نمی توانند به شنوایی به عنوان منبع اصلی ارتباط تکیه کنند. افراد کم شنوا در هنگام برقراری ارتباط تنها می توانند از شنوایی استفاده محدودی داشته باشند.

اختلالات پردازش مرکزی بر نحوه تجزیه و تحلیل و استفاده شخص از داده ها در سیگنال های شنوایی تأثیر می گذارد.

چه چیزی باعث اختلالات ارتباطی می شود؟

در بسیاری از موارد، علل اختلالات ارتباطی شناخته شده نیست.

اختلالات ارتباطی می تواند شرایط رشدی یا اکتسابی باشد. علل آنها عبارتند از:

رشد غیر طبیعی مغز

قرار گرفتن در معرض مصرف مواد قبل از تولد

شکاف کام

عوامل ژنتیکی

آسیب های مغزی

اختلالات عصبی

سکته های مغزی

چه افرادی در معرض خطر اختلالات ارتباطی هستند؟

اختلالات ارتباطی در کودکان شایع است. بر اساس گزارش موسسه ملی ناشنوایی و سایر بیماری های ارتباطی (NIDCD)، 8 تا 9 درصد از کودکان خردسال دارای اختلال صدای گفتار هستند. این نرخ برای کودکان در کلاس اول به 5 درصد کاهش می یابد.

اختلالات ارتباطی نیز در بزرگسالان شایع است. در ایالات متحده، حدود 7.5 میلیون نفر در استفاده از صدای خود مشکل دارند. علاوه بر این بین 6 تا 8 میلیون نفر از نوعی بیماری زبان رنج می برند.

بیماران مبتلا به آسیب های مغزی در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این اختلالات هستند. با این حال، بسیاری از شرایط خود به خود رخ می دهد. بیش از 1 میلیون نفر در ایالات متحده این بیماری را دارند.

همچنین ببینید:

چگونه یک وسواس را کنترل کنیم!؟

علائم اختلالات ارتباطی چیست؟

علائم به نوع و علت اختلال بستگی دارد. آنها می توانند شامل موارد زیر باشند:

صداهای تکراری

استفاده نادرست از کلمات

ناتوانی در برقراری ارتباط به شیوه ای قابل درک

ناتوانی در درک پیام ها

تشخیص اختلالات ارتباطی

تشخیص دقیق ممکن است نیاز به نظر چندین متخصص داشته باشد.  پزشک خانواده، متخصص مغز و اعصاب و آسیب شناسان گفتار زبان ممکن است چندین آزمایش را انجام دهند. آزمایش رایج عبارتند از:

معاینه فیزیکی کامل

تست روان ‌سنجی مهارت‌های استدلال و تفکر

تست های گفتار و زبان

 MRI

 (CT)اسکن

معاینه روانپزشکی

درمان اختلالات ارتباطی

گفتار درمانی برای اکثر افراد مبتلا به اختلالات ارتباطی کمک کننده است. درمان بستگی به نوع و شدت اختلال دارد. ابتدا می توان علل زمینه ای مانند عفونت ها را درمان کرد.

برای کودکان، بهتر است درمان در اسرع وقت شروع گردد. آسیب شناس گفتار زبان می تواند به بیماران در ایجاد نقاط قوت موجود کمک کند. درمان می تواند شامل تکنیک های اصلاحی برای بهبود مهارت های ضعیف باشد. اشکال جایگزین ارتباط مانند زبان اشاره نیز قابل یادگیری است.

گروه درمانی می تواند به بیماران اجازه دهد تا مهارت های خود را در یک محیط امن آزمایش کنند. مشارکت خانواده معمولا کمک کننده واقع می شود.

عوامل متعددی می توانند میزان تغییرات ممکن را محدود کنند، از جمله علت و درجه اختلال. برای کودکان، حمایت والدین، معلمان و متخصص گفتار و زبان می تواند مفید باشد.

پیشگیری

هیچ روش خاصی برای پیشگیری از اختلالات ارتباطی وجود ندارد. اجتناب از عوامل خطر شناخته شده، مانند هر چیزی که ممکن است باعث آسیب به مغز شود، ممکن است کمک کند، همانطور که می توان با داشتن یک سبک زندگی سالم، خطر سکته مغزی را کاهش داد.

بسیاری از اختلالات ارتباطی بدون دلایل شناخته شده رخ می دهند.

هنگام مشکوک شدن به اختلالات ارتباطی در کودکان، باید در اسرع وقت شناسایی شوند.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

healthline