غالباً تصور می‌شود که کودکان کوچکتر بینایی مشابه بزرگسالان دارند، اما این طور نیست.

کودکان باید یاد بگیرند که چگونه ببینند به طور خاص، مغز آنها باید یاد بگیرد که چگونه سیگنال های عصبی ارسال شده از چشم به مغز را تفسیر کند.

معمولاً 3 تا 5 سال طول می‌کشد تا کودکان به خوبی بزرگسالان ببینند و تا 7 سال قبل از رشد کامل مسیر های بینایی در مغز طول می‌کشد.

اگر چیزی بر روی یکی از تصاویری تأثیر بگذارد که چشم مغز را هنگام رشد مغز نشان می‌دهد، سیگنال ها مختل می‌شوند.

همچنین ببینید:

زوال بینایی و توهم دیدن چیزی های که واقعی نیستند

مغز شروع به نادیده گرفتن تصاویر بی‌کیفیت می‌کند و در نتیجه باعث "چشم تنبلی" می‌شود. برای بیشتر کودکان این اتفاق می‌افتد به دلیل مشکل در تصویر در یک چشم. در نتیجه، مغز به طور چشمگیری به چشم قوی تر اعتماد می‌کند، که باعث ضعیف تر شدن چشم می‌شود.

مشکلات رایج بینایی که اختلال در بینایی را مختل می‌کنند و می‌توانند باعث تنبلی چشم شوند عبارتند از:

• چشمک زدن
• دید بلند، کوته بینی و آستیگماتیسم

هرچه چشم کودک هنگام تنبلی چشم، سریعتر تشخیص داده شود، درمان موفقیت آمیزتر خواهد بود. اگر از 6 سالگی شروع شود، درمان موفقیت کمتری دارد و اگر بعد از 8 سالگی نیز شروع شود، بعید به نظر می‌رسد که موفقیت آمیز باشد.

2 گزینه اصلی درمان تنبلی چشم:

• درمان یا اصلاح هرگونه مشکل اساسی در چشم
• استفاده از چشم آسیب دیده را تشویق کنید تا بینایی به درستی رشد کند

درمان مشکلات اساسی چشم

عینک:

کوته بینی، با استفاده از عینک قابل اصلاح است. اینها معمولاً باید مدام پوشیده شوند و مرتباً بررسی شوند. عینک ممکن است به حالت مستقیم کمک به لوچی چشم کند، و در برخی موارد می‌تواند چشم تنبل را بدون نیاز به درمان بیشتر حل کنند.

کودک شما ممکن است بگوید بدون عینک می‌تواند بهتر ببیند. این به این دلیل است که چشمان آنها به سختی کار می‌کنند تا تمرکز کنند و اکنون اجازه می‌دهند عینک برای آنها متمرکز شود.

آنها برای پوشیدن مداوم عینک خود به تشویق زیادی احتیاج دارند.

لنز های تماسی جایگزینی برای عینک هستند، اما ممکن است فقط برای کودکان بزرگتر مناسب باشند.

همچنین ببینید:

خطر اگزوفتالموس (برآمدگی چشم)

عمل جراحی:

در برخی موارد، از جراحی برای بهبود ظاهر یک چشمی استفاده می‌شود. این عمل عضلات چشم تنبل را تقویت یا ضعیف می‌کند تا موقعیت آن تغییر کند.

این به این معنی است که به نظر می‌رسد چشم تنبل با عمل خوب نشود، اما چشمان او صاف تر به نظر می‌رسند و به کار بهتر چشم ها در کنار هم کمک می‌کند.

با استفاده از پچ:

این شامل قرار دادن وصله‌ای با لبه چسبناک بر روی چشم "خوب" است تا چشم تنبل مجبور به کار شود. می‌تواند در بهبود بینایی چشم تنبل بسیار موثر باشد. تکه ها اغلب باید با عینک استفاده شوند.

مدت زمانی که کودک باید از پچ استفاده کند، به سن وی، جدی بودن مشکل و میزان همکاری با پوشیدن پچ بستگی خواهد داشت.

قبل از رسیدن کودک به 6 سالگی وصله ها بیشترین تأثیر را دارند. بیشتر کودکان به مدت چند ماه نیاز به پوشیدن وصله در روز دارند.

استفاده از وصله برای درمان تنبلی چشم می‌تواند زمان بر باشد و تا زمانی که به آن عادت نکنند اغلب تجربه ناخوشایندی برای کودک است. این قابل درک است. از نظر آنها، شما با دور نگه داشتن چشم خوب از آنها، بینایی آنها را بدتر می‌کنید.

می‌توان از قطره های چشم آتروپین برای تاری دید در چشم خوب استفاده کرد. آنها مردمک چشم خوب را گسترش داده و گشاد می‌کنند و باعث تاری دید می‌شوند که این امر کودک را به استفاده از تنبلی چشم ترغیب می‌کند.

عوارض جانبی که می‌توانند پس از استفاده از قطره چشمی ایجاد شوند عبارتند از:

• سوزش چشم
• قرمز شدن (برافروختگی) پوست
• سردرد

با این حال، این عوارض جانبی معمولاً نادر بوده و به ندرت از مزایای استفاده از قطره چشم بیشتر است.