بسیاری از کودکان خردسال بین 2 تا 5 سالگی هنگام لکنت زبان مرحله ای را پشت سر می گذارند. لکنت زبان نوعی نارسایی روانی است ، وقفه ای در جریان گفتار ایجاد می شود. در بسیاری از موارد ، لکنت زبان تا سن 5 سالگی خود به خود برطرف می شود. در برخی از کودکان ، مدت زمان طولانی تری ادامه میابد. درمان های موثری برای کمک به کودک برای غلبه بر آن در دسترس است.

 علت لکنت زبان چیست؟

 پزشکان و دانشمندان به طور کامل مطمئن نیستند که چرا برخی از کودکان لکنت زبان دارند.  اما بیشتر معتقدند که چند مورد به آن کمک می کند ، مانند مشکل در نحوه ارتباط پیام های مغز با ماهیچه ها و قسمت های بدن مورد نیاز برای صحبت کردن. بسیاری معتقدند که لکنت زبان ممکن است ژنتیکی باشد.  کودکانی که لکنت زبان دارند سه برابر بیشتر احتمال دارد که یکی از اعضای نزدیک خانواده خود دارای این مشکل باشند که او نیز دچار لکنت زبان است.

همچنین ببینید:

10 کاری که والدین برای تربیت کودک مستقل و مسئولیت پذیر باید انجام دهند!!!

 علائم لکنت زبان چیست؟

 اولین علائم لکنت زبان هنگامی ظاهر می شود که کودک در حدود 18-24 ماهگی است.  در این سن ، واژگان دچار انفجار می شوند و بچه ها شروع به جمع آوری کلمات برای تشکیل جملات می کنند. برای والدین ، ​​لکنت زبان ممکن است ناراحت کننده و خسته کننده باشد ، اما طبیعی است که بچه ها در این مرحله لکنت زبان انجام دهند. تا حد امکان با فرزند خود صبور باشید. کودک ممکن است چند هفته یا چند ماه دچار لکنت زبان شود و لکنت زبان ممکن است بیاید و برود. اکثر کودکانی که قبل از 5 سالگی لکنت زبان را شروع می کنند ، بدون نیاز به کمک هایی مانند گفتار درمانی یا زبان درمان را متوقف می کنند. اما اگر لکنت زبان کودک شما زیاد اتفاق میفتد ، بدتر می شود یا همراه با حرکات بدن یا صورت اتفاق میفتد ، مراجعه به متخصص گفتار درمانی در سن 3 سالگی ایده خوبی است. معمولاً وقتی بچه ها وارد مدرسه ابتدایی می شوند و مهارت های ارتباطی خود را تقویت می کنند ، لکنت زبان از بین می رود.  یک کودک در سنین مدرسه که به لکنت ادامه می دهد احتمالاً از این مشکل آگاه است و ممکن است از آن خجالت بکشد. همکلاسی ها و دوستان ممکن است توجه را به آن جلب کنند یا حتی کودک را اذیت کنند. اگر این اتفاق در مورد فرزند شما رخ داد ، با معلم صحبت کنید، چون می تواند در کلاس درس با بچه ها این مشکل را حل کند.  معلم همچنین ممکن است تعداد موقعیت های استرس زا را برای کودک شما تا زمان شروع گفتاردرمانی کاهش دهد.

 چه زمانی باید کمک دریافت کرد؟

 اگر فرزند شما 5 ساله است و هنوز لکنت زبان دارد ، با پزشک خود یا یک متخصص گفتار درمانی صحبت کنید. اگر فرزند شما موارد زیر را دارد ، با یک گفتار درمانگر مشورت کنید:

 سعی می کند از موقعیت هایی که نیاز به صحبت دارد اجتناب کند

 از ترس لکنت زبان کلمه ای را تغییر می دهد

 همراه با لکنت زبان دارای حرکات صورت یا بدن است

 کلمات و عبارات را اغلب و به طور مداوم تکرار می کند

 صداها و هجا ها را بیشتر تکرار می کند

 دارای گفتاری است که بسیار سخت به نظر می رسد

همچنین ببینید:

هماچوری کودکان (وجود خون در ادرار) چیست؟

 همچنین در موارد زیر با درمانگر صحبت کنید:

 متوجه افزایش تنش یا سفت شدن صورت در ماهیچه های گفتاری فرزند خود می شوید

 متوجه تنش های صوتی می شوید که باعث افزایش بلندی صدا می شوند

 شما نگرانی های دیگری در مورد گفتار فرزند خود دارید

 اگر لکنت زبان به مدت 6 ماه یا بیشتر طول بکشد ، اکثر مدارس آزمایش و درمان مناسب را ارائه می دهند.

 والدین چگونه می توانند کمک کنند؟

 این مراحل را برای کمک به فرزند خود امتحان کنید:

 فرزند خود را ملزم به صحبت دقیق یا صحیح در هر زمان نکنید.  اجازه دهید صحبت کردن سرگرم کننده و لذت بخش باشد.

 از وعده های غذایی خانوادگی به عنوان زمان مکالمه استفاده کنید.  از حواس پرتی مانند رادیو یا تلویزیون اجتناب کنید.

 از اصلاحات یا انتقاداتی مانند "سرعت را زیاد کن" ، "وقت ما را نگیر" یا "نفس عمیق بکش" خودداری کنید.  این نظرات ، هرچند با حسن نیت باشد ، فقط باعث می شود فرزند شما احساس خودآگاهی بیشتری داشته باشد.

 **در مواقع ناراحت کننده یا هنگامی که لکنت زبان افزایش میابد ، از درخواست صحبت یا خواندن با صدای بلند از کودک خودداری کنید.  در عوض ، در این مواقع فعالیت هایی را تشویق کنید که نیازی به صحبت زیاد ندارند.

 حرف کودک را قطع نکنید و به او نگویید که از نو شروع کند.

 به فرزند خود نگویید که قبل از صحبت کردن فکر کند.

 فضای آرام را در خانه ایجاد کنید.  سعی کنید سرعت زندگی خانوادگی را کند کنید.

 هنگام صحبت با فرزند خود یا دیگران در حضور او ، آهسته و واضح صحبت کنید.

 تماس چشمی خود را با فرزند خود حفظ کنید.  سعی کنید به چشم خود نگاه نکنید و نشانه هایی از ناراحتی خود را نشان ندهید.

 اجازه دهید فرزند شما برای خودش صحبت کند و افکار و جملات خود را به پایان برساند.  قبل از پاسخ به سوالات یا نظرات فرزند خود مکث کنید.

 به آرامی با فرزند خود صحبت کنید.  این کار نیاز به تمرین دارد!  الگوبرداری از سرعت آهسته گفتار به روان کودک شما کمک می کند.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

kidshealth