صحبت در خواب

اختلال حرف زدن در خواب با نام علمی Somniloquy ؛ اغلب در کودکان و نوجوانان رایج است.

طبق مطالعات انجام شده تفاوتی در بروز این وضعیت بین مردان و زنان وجود ندارد. همچنین این وضعیت می تواند در هنگام مرحله حرکت سریع چشم (REM) و حرکت غیر سریع چشم (NREM) رخ دهد. تحقیقات کمی در مورد این وضعیت وجود دارد.

علت حرف زدن در خواب

محققان به طور کامل مطمئن نیستند که چرا برخی افراد در خواب صحبت می کنند و برخی دیگر در خواب صحبت نمی کنند. به طور کلی کسانی که در خواب صحبت می کنند، هیچ بیماری زمینه ای ندارند.

حرف زدن در خواب یک نوع رایج از پاراسومنیا است. در حالی که صحبت کردن در خواب به طور کلی یک موضوع بی خطر و اتفاقی است، گاهی اوقات با بیماری های جدی مانند بیماری پارکینسون ارتباط دارد. یک مطالعه نشان داد افراد مبتلا به پارکینسون هفت برابر بیش از دیگران دچار اختلال رفتاری حرکت سریع چشم در خواب (REM) یا اختلال رفتاری (RBD) خواهند شد.

RBD نوعی اختلال خواب است که شامل حرکات فیزیکی ناشی از خواب، گاهی ناخوشایند با صدا و حرکات ناگهانی و اغلب خشونت آمیز در خواب REM است.

تحقیقات نشان می دهد که صحبت کردن در خواب در بین افرادی که دارای اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) یا سایر شرایط روانپزشکی هستند دو برابر بیشتر از دیگر افراد دچار این اختلال هستند. به عنوان مثال PTSD احتمال اختلال رفتار خواب REM و سایر پاراسومنیا را در گروه جانبازان افزایش می دهد.

همچنین ببینید:

وضعیت خوابتان را بررسی کنید !!!

عوارض جانبی

به طور معمول، صحبت کردن در خواب خطرناک نیست، اما می تواند خواب دیگران را مختل سازد و در نهایت منجر به افزایش خواب آلودگی در طول روز به دلیل کمبود خواب مفی شود.

علاوه بر این، فرد صحبت های خود را به یاد نمی آورد و گاهی اوقات ممکن است موارد شخصی بگوید که ممکن است بر روابط تأثیر منفی بگذارد.

صحبت کردن به صورت مکرر در خواب علاوه بر پاراسومنیا، مانند راه رفتن در خواب، دندان قروچه یا اختلال کابوس، در بزرگسالان ممکن است نشان دهنده یک اختلال خواب زمینه‌ای مانند آپنه انسدادی در خواب باشد.

اگر افراد در مورد کمبود خواب یا کیفیت خواب خود نگران هستند، متخصص می تواند به این گروه افراد کمک کند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

اپیزودهای صحبت کردن در خواب معمولاً کوتاه هستند. با این حال پزشک ممکن است بتواند در موارد زیر به افراد کمک کند:

صحبت کردن در خواب افراد بزرگسال که سابقه آن را نداشتند

صحبت کردن در خواب همراه با حرکات خشونت آمیز و واکنش واقعی در خواب همراه بوده که به عنوان اختلال حرکتی REM نیز شناخته می شود

صحبت های مکرر در خواب که سبب اختلال در خواب اطرافیان می شود.

در شرایطی که حرف زدن در خواب به صورت مکرر رخ می دهد به صورتی که به یک مشکل تبدیل می گردد باید مورد بررسی مانند بررسی خواب آزمایشگاهی یا پلی سومنوگرافی قرار گرفت.

درمان

روش های مدیریت پاراسومنیا، مانند صحبت کردن در خواب، با توجه به نوع حرکت یا رفتاری که فرد تجربه می‌کند، فراوانی و شدت دوره‌ها، وجود اختلال زمینه‌ای یا سایر اختلالات پزشکی یا عصبی متفاوت است.

صحبت کردن به صورت نادر در خواب معمولاً نیازی به درمان ندارد. درمان دارویی موثر برای برخی اختلالات مانند RBD در دسترس است. در همه موارد، مشاوره در مورد محرک های رایج، مانند محرومیت از خواب و مصرف الکل، اغلب می تواند کمک کننده باشد. ایجاد یک محیط خواب امن نیز مهم است.

رفتار درمانی شناختی CBT

یک روش درمانی عبارت است از درمان شناختی رفتاری (CBT) .

CBT نوعی درمان است که بر تغییر رفتارها و الگوهای افکار، بهبود تنظیم هیجانی و تقویت مکانیسم های مقابله ای تمرکز دارد.

CBT با کمک به افراد در به کارگیری مهارت‌های آرامش‌ بخش، صحبت کردن در خواب را هدف قرار داده و به آنها آموزش می‌دهد که می ‌توانند برای کاهش اضطراب خود از آن استفاده کنند.

تحقیقات انجام شده در سال 2013 بهبود اختلالات پاراسومنیا را برای 6 نفر از 6 نفری که تحت درمان CBT یا هیپنوتیزم قرار گرفته اند، نشان می دهد. با این حال توجه داشته باشید که این حجم نمونه بسیار کوچک است و این مطالعه به طور خاص به صحبت کردن در خواب نمی ‌پردازد، بلکه به طور کلی اختلالات خواب را بررسی می‌کند.

در حالی که داده ها نشان می دهدCBT  ممکن است در کاهش پاراسومنیا موثر باشد، هیچ راه حل قطعی برای توقف صحبت در خواب وجود ندارد.

اجتناب از استرس و داشتن خواب آرام کافی در هر شب ممکن است به کاهش بروز صحبت کردن در خواب کمک کند. عادت هایی چون ورزش کردن قبل از خواب، مصرف بیش از حد کافئین در عصر همگی می توانند بر خواب آرام تأثیر بگذارند.

همچنین ببینید:

اختلال بی خوابی-علت، عوارض و درمان آن

خلاصه کلی

حرکات و رفتارهای غیرعادی در طول خواب، مانند صحبت کردن در خواب، بخشی از یک گروه بزرگتر از رویدادهای شبانه است که ممکن است در هنگام بیداری یا در طول خواب رخ دهد.

صحبت کردن در خواب اغلب کودکان و نوجوانان را تحت تأثیر قرار می دهد. ممکن است به خودی خود برطرف شود، اما پیدا کردن علت و رسیدگی به آن به ویژه در زمان بروز در بزرگسالان دارای اهمیت است.

CBT می تواند یکی از راه های جلوگیری از صحبت در خواب باشد، اما تحقیقات در مراحل اولیه است.

گاهی اوقات، بهبود کمیت و کیفیت خواب ممکن است به جلوگیری از صحبت کردن در خواب کمک کند.

در صورتی که نگران صحبت در خواب با سایر اختلالات از جمله آپنه انسدادی خواب هستید باید به متخصص مراجعه نمایید.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

medicalnewstoday