همانطور که افراد مبتلا به دیابت می دانند ، حفظ سطح قند خون در یک حد مناسب بسیار مهم است. کنترل خوب قند خون نه تنها باعث می شود احساس خوبی داشته باشید بلکه به جلوگیری از بروز عوارض طولانی مدت دیابت مانند نابینایی ، نارسایی کلیه و بیماری های قلبی نیز کمک می کند.

بدن افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ انسولین تولید نمی کند ، انسولین هورمونی است که به بدن کمک می کند از قند (گلوکز) ، منبع اصلی انرژی حاصل از کربوهیدرات ها ، استفاده کند. اگر دیابت نوع ۱ دارید ، باید کمبود انسولین را با انسولین درمانی جبران کنید.

همچنین ببینید:

بهترین نان های دنیا کدامند؟

بدن افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ انسولین تولید می کند ، اما بدن آنها از انسولین به درستی استفاده نمی کند یا انسولین کافی تولید نمی کند. رژیم غذایی ، ورزش و دارو اغلب می توانند برای کنترل سطح گلوکز در بدن افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ موثر باشند. با این حال ، در موارد خاص ، این اقدامات کافی نیستند و برای کنترل بهتر سطح قند خون به انسولین درمانی نیاز است.

در حالی که انسولین توسط خود فرد به او تزریق می شود ، افرادی که روزانه چندین بار انسولین تزریق می کنند ممکن است استفاده از پمپ انسولین را ترجیح بدهند.

پمپ انسولین رساندن مداوم انسولین کوتاه اثر را در طول شبانه روز برای فرد مبتلا فراهم می کند. پمپ انسولین نیاز به انسولین طولانی مدت را جبران می کند. پمپ همچنین با تزریق مداوم انسولین جایگزین تزریق روزانه آن می شود ، و همچنین به بهبود سطح قند خون کمک می کند.

پمپ های انسولین چگونه کار می کنند؟

پمپ های انسولین دستگاه های کوچک و رایانه ای هستند که با رساندن مقادیر کم انسولین با اثر کوتاه مدت (میزان پایه) به بدن ، از عملکرد پانکراس انسان تقلید می کنند. این دستگاه همچنین برای رساندن مقادیر متغیری از انسولین در هنگام خوردن یک وعده غذایی استفاده می شود. معمولا میزان انسولین پایه در پمپ انسولین شما با نظر و تشخیص و کمک پزشک تنظیم می شود و شما می توانید بر اساس نیاز خود یک یا چند تنظیم پایه را در پمپ خود برنامه ریزی کنید. شما مقدار انسولین مورد نیازتان در زمان صرف غذا را به طور مستقیم روی پمپ انسولینتان برنامه ریزی می کنید. اکثر پمپ ها با ماشین حساب داخلی بولوس ارائه می شوند تا به شما کمک کنند تا بتوانید براساس میزان گلوکز و میزان کربوهیدرات هایی که دریافت می کنید ، مقدار انسولین مورد نیازتان در زمان صرف غذا را محاسبه کنید.

پمپی که تقریباً به اندازه یک تلفن هوشمند یا یک کارت است ، در قسمت خارجی بدن شما (به طور معمول در اطراف منطقه ای از بدن که معده تان قرار دارد)گذاشته می‌شود و انسولین را از طریق یک لوله (کاتتر) ، متصل به یک کانول نازک ، به لایه چربی زیر پوست شما تحویل می دهد. پمپ را می توانید دور کمر خود در یک کیف پمپ پوشیده یا به کمربند یا سوتین خود وصل کنید و یا در جیب یا روی بازوبندتان متصل کنید. انواع مختلفی از لوازم جانبی سفارشی در دسترس است تا بتوانید پمپ انسولین خود را به سبک خودتان حمل کنید.

برای استفاده از پمپ انسولین ، شما نیاز به دریافت آموزش عملی از تیم مشاوران دیابت تان دارید. آنها به شما می آموزند که چگونه یک مخزن پمپ ، لوله پرایم و یک محل تزریق را انتخاب کنید و بتوانید چکونگی قطع دستگاه ، محاسبه و برنامه ریزی مقادیر پایه و بولوس ، عیب یابی مشکلات احتمالی ، دریافت پشتیبانی در صورت خرابی پمپ را نیز بیاموزید و یاد بگیرید که چگونه از وقوع کتواسیدوز دیابتی جلوگیری کنید.

انواع پمپ انسولین

پمپ های انسولین در انواع مختلفی موجود هستند و پزشک یا مشاور دیابت می تواند به شما در انتخاب بهترین پمپی که برای شما مناسب باشد کمک کند. به طور کلی ، دو نوع دستگاه پمپ وجود دارد:

۱.پمپ های سنتی انسولین : این پمپ ها دارای مخزن انسولین و دستگاه پمپاژ هستند و با لوله و مجموعه تزریق به بدن متصل می شوند. بدنه پمپ حاوی دکمه هایی است که به شما امکان می دهد در صورت لزوم ، انسولین را برای وعده های غذایی و انواع خاصی از میزان پایه تنظیم کنید یا تزریق انسولین را به حالت تعلیق درآورید.

۲.پمپ های انسولین قابل اتصال به بدن (پچ) : این نوع از پمپ ها مستقیماً روی بدن شما گذاشته می شوند و دارای مخزن ، دستگاه پمپاژ و تنظیمات تزریق در داخل یک محفظه کوچک هستند. پچ پمپ ها به صورت بی سیم توسط دستگاه جداگانه ای کنترل می شوند که امکان برنامه ریزی تحویل انسولین از پچ را برای مواقع مصرف وعده های غذایی فراهم می کند.

بسیاری از پمپ ها به طور بی سیم به دستگاه سنجش میزان  قند خون متصل می شوند ، که با استفاده از یک قطره خون از نوک انگشت سطح قند خون را اندازه گیری می کنند. برخی از پمپ ها به طور بی سیم به دستگاه های کنترل مداوم قند خون متصل می شوند ، که زیر پوست قرار داده می شوند و سطح قند خون را در طول روز کنترل می کنند. با ارائه دهنده خدمات بهداشتی خود در مورد اینکه کدام پمپ برای شما مناسب است صحبت کنید.

پمپ ها از نظر میزان انسولینی که  می توانند در خود ذخیره کنند متفاوت هستند ، خواه پمپ دارای صفحه لمسی یا ضد آب باشد یا نباشد و یا دارای انواع مختلفی از ویژگی های پیشرفته و همچنین ویژگی های ایمنی باشد یا نه؛ به هر حال ظرفیت ذخیره ی انسولین در پمپ های مختلف متفاوت است. ویژگی های ایمنی برای کاربر ممکن است شامل زنگ های یادآوری قابل تنظیم ، هشدار برای فراموشی یک دوز یا فراموشی اندازه گیری گلوکز و هشدار در صورت بروز انسدادی که از تزریق مداوم انسولین از طریق پمپ جلوگیری می کند، شود. در صورت رسیدن سطح گلوکز به سطح آستانه از پیش تعیین شده ، می توان یکی از سیستم های یکپارچه را که ترکیبی از پمپ انسولین و حسگر مانیتورینگ مداوم گلوکز است ، برنامه ریزی کرد.

قطعات پمپ انسولین کدامند؟

پمپ های انسولین سنتی شامل سه قسمت اصلی هستند:

– پمپ : پمپ های انسولین سنتی از طریق باتری کار می کنند و دارای مخزن انسولین ، دستگاه پمپاژ و دکمه ها یا صفحه لمسی برای برنامه ریزی انتقال انسولین هستند. پمپ ها انسولین را از طریق لوله به داخل یک مجموعه تزریق منتقل می کنند که در نهایت انسولین را به بدن شما می رساند.

-لوله : یک لوله پلاستیکی نازک (کاتتر) به مخزن انسولین متصل شده و انسولین از طریق مجموعه تزریق به داخل بافت زیر جلدی جریان می یابد. طول لوله می تواند در اندازه های مختلفی باشد. در واقع اندازه ی آن  بر اساس نحوه استفاده از پمپ انسولین انتخاب می شوند. به عنوان مثال ، لوله طولانی تر ممکن است برای افرادی که پمپ خود را دور از مجموعه تزریق نصب می کنند خوب باشد.

– مجموعه تزریق : مجموعه های تزریق از تفلون یا استیل ساخته شده و با نوعی چسب به پوست شما متصل می شوند. در زیر مجموعه تزریق ، یک لوله نازک کوتاه (کانول) قرار دارد که با یک سوزن کوچک که درون کانول قرار دارد ، در پوست شما قرار می گیرد تا انسولین را به لایه ای از بافت چربی منتقل کند. سوزن برای سوراخ شدن پوست و قرار دادن مجموعه لازم است. بعد از قرار دادن ، سوزن برداشته می شود و کانول نازک زیر پوست می ماند. این مجموعه معمولاً در اطراف ناحیه معده شما کاشته می شود ، اما می تواند روی ران ، باسن یا بازوهای شما نیز قرار گیرد.

همچنین ببینید:

برای جلوگیری از دیابت چیکار کنیم؟

انواع مختلف تزریق برای انتخاب وجود دارد و پزشک یا مشاور دیابت می تواند به شما کمک کند تا بر اساس نوع بدن ، سبک زندگی و عوامل مختلف ، بهترین موارد را برای خودتان انتخاب کنید.

مجموعه های تزریق به دو دسته تقسیم می شوند:

– مجموعه های زاویه دار:  اینها با زاویه ۳۰ تا ۴۵ درجه نسبت به سطح پوست وارد پوست شما می شوند. به طور کلی ، اینها انواع کانول های طولانی تری دارند. ورزشکاران ، افراد لاغر یا عضلانی ، زنان باردار و کودکان دارای فعالیت زیاد فیزیکی ممکن است این نوع مجموعه های زاویه دار را ترجیح دهند.

همچنین مجموعه های زاویه دار امکان مشاهده کانول در محل قرارگیری ، مشاهده علائم قرمزی و عفونت های احتمالی در محل قرارگیری را نیز به شخص می دهند.

– ست های مستقیم : اینها با زاویه ۹۰ درجه نسبت به سطح پوست وارد پوست شما می شوند. اینها انواع سوزن های کوتاه تری دارند و ممکن است توسط افرادی ترجیح  داده شوند که ست را روی بازوهایشان  قرار می دهند یا در مناطقی که به سختی قابل دسترسی هستند مانند باسن. همچنین افرادی که از سوزن می ترسند می توانند از این نوع مجموعه ها استفاده کنند.

افرادی که فعال هستند و یا زیاد عرق می کنند ممکن است نیاز به استفاده از نوار چسب های مخصوص یا محصولات دارای چسب های قوی داشته باشند تا سوزن تزریق را در محل خودش ثابت نگه دارند. پزشک یا مشاور دیابت شما می تواند اطلاعات فروشگاه هایی را برای سفارش انواع مختلف نوار چسب در اختیارتان قرار دهد.

پمپ های پچ از سه قسمت اصلی تشکیل می شوند:

سه قسمت اصلی پچ پمپ شامل مخزن انسولین ، دستگاه پمپاژ و کانول است. اما برخلاف پمپ های سنتی ، قطعات در یک محفظه بدون لوله قرار دارند و دستگاه مستقیماً روی بدنه قرار می گیرد و با چسب خود به بدنه متصل می شود. کانول پس از اتصال پچ بر روی پوست با برنامه ریزی فعال سازی پچ از یک دستگاه از راه دور به طور خودکار وارد می شود. پچ پمپ ها معمولاً هر سه روز تعویض می شوند.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

endocrineweb