بررسی قرص های دیابت

لیست کاملی از دارو های دیابت

دیابت بیماری است که منجر به افزایش سطح گلوکز در خون  می‌شود.

این مسئله زمانی اتفاق میفتد که بدن شما نتواند انسولین را مانند آنچه که قرار است بسازد یا استفاده کند. انسولین ماده ای است که به بدن شما کمک می کند تا بتواند از قند موجود در غذایی که می خورید استفاده کند.

دیابت دو نوع مختلف دارد: دیابت نوع ۱ و دیابت نوع ۲ . افراد مبتلا به هر دو نوع دیابت برای کمک به طبیعی نگه داشتن سطح قند خون خود به مصرف دارو هایی نیاز دارند.

نوع داروی مصرفی به نوع دیابت شما بستگی دارد. در این مقاله اطلاعاتی در مورد دارو هایی که هر دو نوع دیابت را درمان می کنند به شما ارائه می شود تا به شما کمک کند ایده ای از گزینه های درمانی که در دسترس شما قرار دارد داشته باشید.

دارو هایی برای دیابت نوع ۱

انسولین

انسولین رایج ترین نوع دارویی است که در درمان دیابت نوع ۱ استفاده می شود.

اگر دیابت نوع ۱ دارید ، بدن شما نمی تواند انسولین مورد نیاز خودش را بسازد. هدف از درمان ، جایگزینی انسولینی است که بدن شما قادر به ساخت آن نیست.

همچنین ببینید:

هورمون کاهنده ی قند خون

انسولین در درمان دیابت نوع ۲ نیز استفاده می شود. انسولین به صورت تزریقی استفاده می شود و انواع مختلفی دارد. نوع انسولین مورد نیاز شما بستگی به شدت کاهش انسولین در بدنتان دارد.

گزینه های انسولین موجود عبارتند از:

انسولین کوتاه اثر

انسولین هایی که عموما استفاده می شوند (هومولین و نوولین)

انسولین های سریع اثر

انسولین آسپارت

انسولین گلولیزین

انسولین لیسپرو

انسولین با اثر متوسط

ایزوفان انسولین  

انسولین های طولانی اثر

انسولین ترسیبا

انسولین لومیر

انسولین گلارژین (لانتوس)

انسولین گلارژین(توجئو)

انسولین های ترکیبی

انسولین آسپارت پروتامین-انسولین آسپارت (نوولوگ میکس ۳۰/۷۰)

انسولین لیزپرو پروتامین-انسولین لیسپرو (هومالوگ میکس ۲۵/۷۵)

انسولین لیزپرو پروتامین-انسولین لیسپرو (هومالوگ میکس ۵۰/۵۰ )

انسولین انسانی NPH- انسولین انسانی منظم (هومولین ۳۰/۷۰)

انسولین انسانی NPH- انسولین انسانی منظم (نوولین ۳۰/۷۰ )

انسولین دگلودک-انسولین آسپارت (رایزودگ)

داروی آمیلینومیمتیک

پراملینتید ، یک داروی آمیلینومیمتیک است. این یک داروی تزریقی است که قبل از غذا استفاده می شود.

این کار با تأخیر و در زمانی که معده شما برای خالی شدن خود لازم دارد ، انجام می شود. ترشح گلوکاگون را بعد از غذا کاهش می دهد. و این امر باعث کاهش قند خون می شود.

همچنین از طریق مکانیسم مرکزی اشتها را کاهش می دهد.

دارو هایی برای دیابت نوع ۲

اگر دیابت نوع ۲ دارید ، پس در واقع بدن شما انسولین می سازد اما دیگر از آن به خوبی استفاده نمی کند.

یا بدن شما نمی تواند انسولین کافی تولید کند تا سطح قند خون شما را طبیعی نگه دارد. هدف از درمان شما کمک به بدن تان برای استفاده بهتر از انسولین یا خلاص شدن از شر قند اضافی در خون تان است.

بیشتر دارو های دیابت نوع ۲ دارو های خوراکی هستند. با این حال ، تعداد معدودی به صورت تزریقی نیز استفاده می شوند. برخی از افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ نیز ممکن است نیاز به مصرف انسولین داشته باشند.

مهار کننده های آلفا گلوکوزیداز

این داروها به بدن شما کمک می کنند تا غذاهای نشاسته ای و قند سفره را تجزیه کند. این اثر گذاری سطح قند خون شما را کاهش می دهد.

برای دریافت بهترین نتیجه ، باید این داروها را قبل از غذا مصرف کنید. این داروها عبارتند از:

آکاربوز

میگلیتول

بیگوآنید

بیگوآنید ها میزان قند را در کبد شما کاهش می دهند. آنها میزان قند موجود در روده را نیز کاهش می دهند ، بدن را نسبت به انسولین حساس می کنند و به عضلات کمک می کنند تا گلوکز را جذب کنند.

متداول ترین بیگوآنید متفورمین است.

متفورمین همچنین می تواند با سایر دارو های مناسب برای دیابت نوع ۲ نیز ترکیب شود. این ماده یکی از مواد تشکیل دهنده‌ی داروهای زیر است:

متفورمین-آلوگلیپتین (کازانو)

متفورمین-کاناگلیفلوزین (اینوکامت)

متفورمین-داپاگلیفلوزین (زیگدو ایکس آر)

متفورمین-امپاگلیفلوزین (سینجاردی)

متفورمین-گلیپیزاید

متفورمین-گلیبورید (گلوکووانس)

متفورمین-لیناگلیپتین (جنتادوتو)

متفورمین-پیوگلیتازون (اکتوپلاس)

متفورمین-رپاگلینید (پرندیمت)

متفورمین-روزیگلیتازون (آواندمت)

متفورمین-ساکساگلیپتین (کامبیگلیزه ایکس آر)

متفورمین-سیتاگلیپتین(ژانومت)

آگونیست دوپامین

بروموکریپتین (سیکلوزت) یک آگونیست دوپامین است.

دقیقاً مشخص نیست که این دارو در درمان دیابت نوع ۲  چگونه کار می کند. اما حدس زده می شود که ممکن است بر ریتم های بدن شما تأثیر بگذارد و از مقاومت به انسولین جلوگیری کند.

مهارکننده های دی‌پپتیدیل پپتیداز

مهار کننده های دی‌پپتیدیل پپتیداز یا DPP-4 به بدن در ادامه ساخت انسولین کمک می کنند. آنها با کاهش قند خون و بدون ایجاد افت قند خون عمل می کنند.

این داروها همچنین می توانند به لوزالمعده در افزایش تولید انسولین کمک کنند. این داروها عبارتند از:

آلوگلیپتین (نسینا)

آلوگلیپتین-متفورمین (کازانو)

آلوگلیپتین-پیوگلیتازون (اوسنی)

لیناگلیپتین(ترادجنتا)

لیناگلیپتین-امپاگلیفلوزین (گلیکسامبی)

لیناگلیپتین-متفورمین(جنتادوتو)

ساکساگلیپتین (اونگلیزا)

ساکساگلیپتین-متفورمین (کامبیگلیزه ایکس آر)

سیتاگلیپتین(جانوویا)

سیتاگلیپتین-متفورمین(ژانومت و ژانومت ایکس آر)

سیتاگلیپتین و سیمواستاتین (جوویسینک)

گلوکاگون مانند آگونیست های گیرنده پپتید ۱

این داروها مشابه هورمون طبیعی به نام اینکرتین هستند.

آنها رشد سلول B و میزان انسولین بدن شما را افزایش می دهند. آنها اشتها و میزان گلوکاگون بدن شما را کاهش می دهند. همچنین تخلیه معده را کند می کنند.

و اینها همه اقدامات مهمی برای افراد مبتلا به دیابت هستند.

در برخی از افراد ، بیماری های قلبی عروقی ، گرفتگی شریان ها ، نارسایی قلبی یا بیماری مزمن کلیه ممکن است از دیابت آنها پیشی گرفته باشد. در این موارد ، انجمن دیابت آمریکا (ADA) برخی از آگونیست های گیرنده GLP-1 را به عنوان بخشی از رژیم درمانی ضد قند خون ، برای این افراد توصیه می کند.

این داروها عبارتند از:

آلبیگلوتید (تانزئوم)

دلاگلوتید

اگزناتید (بیتا)

اگزناتید با انتشار آزاد (بیدورئون)

لیراگلوتید (ویکتوزا)

سماگلوتید (اوزمپیک)

مگلیتینید

این داروها به بدن شما کمک می کنند تا بتواند انسولین آزاد کند. با این حال ، در بعضی موارد ، ممکن است قند خون شما را بیش از حد کاهش دهند.

بعضی داروها برای همه مناسب نیستند. آنها عبارتند از:

ناتگلینید(استارلیکس)

رپاگلیناید (پرانید)

رپاگلینید-متفورمین (پراندیمت)

مهار کننده های حمل و نقل سدیم گلوکز (SGLT) 2

بازدارنده های سدیم گلوکز (SGLT2) با جلوگیری از انباشت و ماندن گلوکز در کلیه ها کار می کنند. در عوض ، بدن از طریق ادرار از شر گلوکز خلاص می شود.

در مواردی که بیماری قلبی عروقی آترواسکلروتیک ، نارسایی قلبی یا بیماری مزمن کلیه غالب باشد ، انجمن دیابت آمریکا مهارکننده های SGLT2 را به عنوان گزینه درمانی احتمالی توصیه می کند.

داپاگلیفلوزین (فارکسیگا)

داپاگلیفلوزین-متفورمین (Xigduo XR)

کاناگلیفلوزین (Invokana)

کاناگلیفلوزین-متفورمین (Invokamet)

امپاگلیفلوزین (Jardiance)

گلیکسامبی

امپاگلیفلوزین-متفورمین (سینجاردی)

ارتوگلیفلوزین (استگلاترو)

سولفونیل اوره

اینها از قدیمی ترین داروهای دیابت هستند که امروزه هنوز استفاده می شوند. آنها با تحریک پانکراس با کمک سلول های بتا کار می کنند. این کار باعث می شود که بدن شما انسولین بیشتری تولید کند.

این دارو ها عبارتند از:

گلیمپیرید (آماریل)

گلیمپیراید-پیوگلیتازون (دیوتکت)

گلیمپیرید-روزیگلیتازون (آونداریل)

گلیکازید

گلیپیزاید (گلوکوترول)

گلیپیزاید – متفورمین (متاگلیپ)

گلیبورید (دیابتا، گلیناز، مایکرونیز)

گلیبورید-متفورمین (گلوکانونس)

کلرپروپامید (دیابینزی)

تولازامید (تولیناز)

تولبوتامید (اوریناز ، تال-تب)

تیازولیدیندیونز

تیازولیدیندیونز ها با کاهش گلوکز در کبد شما کار می کنند. آنها همچنین به سلول های چربی شما کمک می کنند تا بتوانند از  انسولین بهتر و کارآمد تر استفاده کنند.

همچنین ببینید:

علت ورم پا دیابتی ها!

این داروها با افزایش خطر ابتلا به بیماری های قلبی همراه هستند. اگر پزشک یکی از این داروها را به شما بدهد ، آنها در حین درمان عملکرد قلب تان را نیز کنترل و بررسی خواهند کرد.

این نوع دارو ها عبارتند از:

روزیگلیتازون (آوندیا)

روزیگلیتازون-گلیمپیرید (آونداریل)

روزیگلیتازون-متفورمین (آماریل M)

پیوگلیتازون (اکتوس)

پیوگلیتازون-آلوگلیپتین (اوسنی)

پیوگلیتازون-گلیمپیرید (دیوتکت)

پیوگلیتازون-متفورمین (اکتوپوس مت ، اکتوپوس مت XR)

دارو های دیگر

افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ و نوع ۲  معمولاً برای درمان بیماری های همراه با دیابت نیاز به مصرف دارو های دیگری نیز دارند.

این دارو ها می توانند شامل موارد زیر باشند:

آسپرین برای سلامت قلب

دارو هایی برای کلسترول بالا

دارو های فشار خون بالا

دارو های زیادی برای درمان دیابت نوع ۱و نوع ۲ وجود دارند. هر کدام به روش های مختلفی برای کنترل قند خون به شما کمک می کنند.

از پزشک خود بپرسید که کدام داروی دیابت می تواند بهترین گزینه برای شما باشد. پزشک شما براساس نوع دیابت ، سایر سطح سلامتی و سایر عوامل، بهترین دارو را به شما توصیه می کند.

توجه: مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

healthline