ویتامین C یک ماده مغذی ضروری در رژیم غذایی ما است. نقش مهمی در عملکرد ایمنی بدن ما دارد، از جمله:

التیام زخم

جلوگیری از آسیب به سلول ها

کلاژن سازی

تولید پیام رسان های شیمیایی به نام انتقال دهنده های عصبی

ویتامین C را می‌توان در بسیاری از غذا های سالم یافت، به ویژه:

مرکبات و آب میوه

فلفل قرمز و سبز

کلم بروکلی

توت فرنگی

جوانه بروکسل

همچنین ببینید:

28 خاصیت شگفت آور سرکه سیب

ویتامین C را می‌توانید از مکمل های غذایی نیز دریافت کنید. مکمل های ویتامین C به اشکال مختلف موجود است:

قرص خوراکی

قرص های جویدنی

قرص های آزاد شده

کپسول های آزاد شده

ویتامین C نیز با نسخه به صورت تزریقی در دسترس است. ویتامین C قابل تزریق می‌تواند از طریق ورید (داخل وریدی)، عضله (از طریق عضله) یا زیر پوست (به صورت زیر جلدی) تزریق شود.

هدف از تزریق ویتامین C

بسیاری از افراد برای سلامتی عمومی یا تقویت سیستم ایمنی بدن خود ویتامین C مصرف می‌کنند. همچنین برای درمان کمبود ویتامین C مصرف می‌شود.

کمبود ویتامین C می‌تواند منجر به اسکوربوت شود. علائم مشخصه کمبود ویتامین C عبارتند از:

تورم و خونریزی لثه

خستگی

بهبود ضعیف زخم

درد مفصل

دندان های شل

لکه های رنگی روی پوست

در برخی موارد، علائم اسکوربوت می‌توانند در طی یک ماه مصرف کمتر از 10 میلی گرم (میلی گرم) در روز ویتامین C رخ دهند.

امروزه اسکوربوت در کشور های پیشرفته نادر است. به احتمال زیاد در افرادی رخ می دهد که:

انواع محدودی از غذا را مصرف می‌کنند

مشکلات جذب مواد مغذی دارند

تزریق ویتامین C برای درمان کمبود ویتامین C توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) تأیید می‌شود. آنها همچنین برای کمک به درمان زخم های جدی ناشی از ضربه یا سوختگی تأیید شده اند.

با این حال، تزریق ویتامین C معمولاً فقط در مواردی استفاده می‌شود که سطح ویتامین C باید به سرعت افزایش یابد یا به دلیل جذب کم یا دلایل دیگر، نمی‌توان از مکمل های خوراکی استفاده کرد.

از آمپول های ویتامین C گاهی اوقات برای موارد دیگر از برچسب استفاده می‌شود، از جمله:

سرطان

سلامت عمومی

عملکرد ایمنی

کاهش وزن

استفاده از دارو بدون برچسب به این معنی است که دارویی که توسط FDA برای یک منظور تأیید شده باشد، برای هدفی متفاوت مورد تأیید قرار می‌گیرد. با این حال، پزشک هنوز هم می‌تواند از دارو برای آن منظور استفاده کند. این به این دلیل است که FDA آزمایش و تأیید دارو ها را تنظیم می‌کند، اما نحوه استفاده پزشکان از دارو ها برای معالجه بیماران خود را تنظیم نمی‌کند. بنابراین پزشک می‌تواند دارویی برای شما تجویز کند که فکر می‌کند برای مراقبت از شما بهترین است. بهتر است درباره استفاده از دارو های بدون نسخه، بیشتر بیاموزید.

سرطان

از اوایل دهه 1970، برخی از محققان اظهار داشتند که استفاده از دوز های بالای ویتامین C داخل وریدی همراه با دارو های سرطانی می‌تواند درمان سرطان را بهبود بخشد. ویتامین C وریدی می‌تواند سطح بسیار بالایی از ویتامین C را در بدن تولید کند. محققان معتقدند این مقادیر بالای ویتامین C می‌تواند برای سلول های سرطانی سمی باشد و به سلول های سالم بدن آسیب نرساند.

برخی محققان همچنین معتقدند که ویتامین C ممکن است بتواند عوارض جانبی دارو های سرطانی را کاهش دهد.

با این حال، مزایای بالقوه ویتامین C وریدی در درمان سرطان همچنان بحث برانگیز است. در یک بررسی سیستماتیک منبع مورد اعتماد، محققان شواهد ناکافی برای تعیین مفید بودن ویتامین C وریدی برای درمان سرطان یافتند.

سلامت عمومی و عملکرد ایمنی بدن

برخی از افراد برای سلامتی عمومی یا تقویت عملکرد سیستم ایمنی بدن و راحتی بیشتر از آنها ویتامین C تزریق می‌کنند. تزریق به این معنی است که لازم نیست هر روز یک قرص مکمل بخورند.

درست است که ویتامین C عملکرد مهمی در بدن دارد، اما اینکه مصرف ویتامین C اضافی، از راه خوراکی یا از طریق تزریق، مزیتی برای افرادی که ویتامین C کافی در رژیم غذایی خود مصرف می‌کنند، بحث برانگیز است.

این تحقیق در مورد اینکه آیا ویتامین C احتمال ابتلا به سرطان را کاهش می‌دهد، از بیماری قلبی جلوگیری می‌کند، از بیماری چشم مانند تخریب ماکولا جلوگیری می‌کند یا از سرماخوردگی جلوگیری می‌کند، نتیجه‌ای ندارد.

کاهش وزن

از تزریق ویتامین C گاهی اوقات برای کاهش وزن استفاده می‌شود. مقداری پژوهش منبع مورد اعتماد پیشنهاد می‌کند افرادی که ویتامین C کافی دریافت نمی‌کنند نمی‌توانند چربی سوزی خیلی خوبی داشته باشند.

این بدان معناست که اطمینان از دریافت کافی ویتامین C مهم است. با این حال، هیچ تحقیق علمی نشان نمی‌دهد که مصرف مکمل های ویتامین C به صورت خوراکی یا تزریق ویتامین C باعث کاهش وزن می‌شود.

دوز کلی

برای درمان کمبود ویتامین C، دوز معمول تزریق ویتامین C  حدود 200 میلی گرم یک بار در روز تا یک هفته است.

برای ترمیم زخم، دوز معمول تزریق ویتامین C یک گرم یک بار در روز به مدت 5 تا 21 روز است.

برای مصارف خارج از برچسب، از طیف گسترده‌ای از دوز های تزریق ویتامین C استفاده شده است. اینها معمولاً از 10 تا 100 گرم هستند. دوز ها ممکن است به صورت روزانه یا دوره‌ای در فواصل مختلف داده شوند.

همچنین ببینید:

ویتامین B5 و نقش مهم آن در بدن!

عوارض جانبی درمان

تزریق ویتامین C در صورت استفاده به دلایل تأیید شده توسط FDA در دوز های معمول، بی‌خطر است. شایع‌ترین عوارض جانبی درد و تورم در محل تزریق است.

به نظر می‌رسد دوز های بسیار بالای تزریق ویتامین C نیز عوارض جانبی کمی داشته باشد. برخی از این موارد شامل حالت تهوع و درد در محل تزریق است. 

خطرات تزریق ویتامین C

اگر در فکر دریافت مقادیر بالای ویتامین C از طریق تزریق هستید، با پزشک خود در مورد خطرات احتمالی صحبت کنید.

ویتامین C باعث افزایش جذب آهن از غذایی می‌شود که می‌خورید. اگر دوز های بسیار بالایی از ویتامین C مصرف کنید، بدن ممکن است آهن زیادی جذب کند. اگر در بدن خود مقادیر زیادی آهن داشته باشید، این می‌تواند یک مشکل احتمالی باشد.

اگر بیماری کلیوی دارید، دوز های بسیار بالای ویتامین C ممکن است منجر به آسیب کلیه شوند.

تزریق ویتامین C با دوز بالا ممکن است احتمال ابتلا به سنگ کلیه را افزایش دهد. افرادی که در گذشته سنگ کلیه داشته‌اند ممکن است خطر بیشتری داشته باشند.

در صورت تزریق، خطر عفونت نیز وجود دارد.

تداخلات دارویی

ویتامین C می‌تواند با برخی از دارو های دیگر تداخل داشته باشد.

ویتامین C می‌تواند ادرار شما را اسیدی تر کند. در بعضی موارد، این می‌تواند نحوه خلاص شدن بدن از برخی دارو ها را تغییر دهد. این به نوبه خود می‌تواند سطح برخی از دارو ها را در بدن شما تغییر دهد و منجر به کاهش اثربخشی یا افزایش عوارض جانبی شود. برخی از این دارو ها عبارتند از:

فلوفنازین (پرولیکسین)

سالیسیلات منیزیم (نوازال)

مکسیلتین (مگزیتیل)

سالاته

این نگرانی وجود دارد که ویتامین C با دوز بالا ممکن است پرتودرمانی و برخی از دارو های شیمی درمانی را از تأثیر کمتری برخوردار کند. با این حال، این بحث برانگیز است و شواهد بیشتری لازم است.

اگر دارو های دیگری مصرف می‌کنید یا تحت درمان سرطان هستید، قبل از تزریق با دوز بالا ویتامین C با پزشک خود صحبت کنید.

توجه: مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد. از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست.

منابع:

healthline