تیامین  یکی از ویتامین های B محلول در آب است. همچنین به عنوان ویتامین B1 نیز شناخته می شود.

بدن برای تبدیل کربوهیدرات ها به گلوکز( که منبع اصلی انرژی در بدن است ) به تیامین نیاز دارد. از آنجایی که تیامین یک عامل اساسی در متابولیسم کربوهیدرات است ، تصور می شود که پایین بودن سطح آن بر کنترل سطح گلوکز در بدن تاثیر گذار است.

چه غذاهایی حاوی تیامین هستند؟

سبزیجات حاوی تیامین شامل : کلم بروکلی ، پیاز ، لوبیا سبز ، هویج ، کلم و گوجه فرنگی است. منابع غنی از مواد مغذی و رتبه بندی شده به عنوان منابع بسیار خوب برای ویتامین B1 شامل : نخود سبز ، جوانه بروکسل ، اسفناج ، کلم ، بادمجان و کاهو رومی است.

همچنین ببینید:

فواید ترخون برای دیابتی ها

کمبود تیامین در بیماران دیابتی

میزان تیامین دربدن  بیماران دیابتی کم است، زیرا بالا رفتن قند خون باعث افزایش بیست و پنج برابری سرعت  دفع تیامین از طریق کلیه ها  می شود. و این امر منجر به کمبود حاد تیامین می شود یعنی شرایطی که به بیماری بری بری نیز معروف است.

در دیابت رگ های خونی کوچک بدن در معرض آسیب هستند. هنگامی که رگ های خونی که به کلیه ها خون می رسانند درگیر می شوند ، کلیه ها نمیتوانند به درستی کار کنند و پروتئین های مهم موجود در خون مانند آلبومین از طریق ادرار از دست می روند.

در سال ۲۰۰۷  ، محققان گروه علوم بیولوژیک دانشگاه اسکس  انگلستان به رهبری P. J. Thornalley  ۲۶ بیمار دیابتی نوع ۱ و ۴۸ بیمار دیابتی نوع ۲ و در مقابل ۲۰ داوطلب سالم را مورد مطالعه قرار داند ؛ در آخر، مقایسه نتایج کنترل خون این افراد نشان داد که افراد دیابتی نوع ۱ و ۲ به ترتیب ۷۶٪ و ۷۵٪  میزان کمتری تیامین در پلاسمای خونشان نسبت به افراد سالم دارند.

افراد دیابتی تیامین را خیلی سریعتر دفع می کنند

علاوه بر این ،محققان نحوه عملکرد تیامین را بررسی کردند و دریافتند که افراد دیابتی نوع ۱ و نوع ۲  در مقایسه با گروه افراد سالم ، تیامین را به ترتیب ۲۴ برابر و ۱۶ برابر سریعتر از طریق ادرار دفع می کنند. محققان در مطالعات جدید دیگری را دریافتند که  دوز بالای تیامین از آسیب به عروق و رگ های خونی کوچک در افراد مبتلا به دیابت جلوگیری می کند و این تئوری را تأیید می کنند که بیماران دیابتی ممکن است به تیامین بیشتری نیاز داشته باشند.

تیامین در بیماران دیابتی ابتلا به بیماری کلیوی را به تاخیر می اندازد

در سال ۲۰۰۹ در یک آزمایش بالینی که توسط دکتر ربانی از مرکز پزشکی وارویک منتشر شد، مشخص شد که درمان با تیامین در بیماران دیابتی باعث ایجاد تاخیر در بروز بیماری کلیوی دیابتی زودرس می شود.

مشاهده شد که یک سوم از بیماران در این مطالعه پس از درمان با تیامین با دوز بالا (۳۰۰میلی گرم) به صورت خوراکی هر روز به مدت سه ماه ، بازگشت به دفع طبیعی آلبومین در ادرار را مشاهده کردند. این متخصصان می گویند تیامین با کمک به محافظت از سلول ها در برابر اثرات مضر قند خون بالا که در دیابت وجود دارد ، به کند شدن روند بروز عوارض بیماری کمک می کند.

مکمل تیامین می تواند برای بیشتر افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ و نوع ۲ مفید واقع شود

به گفته محققان دانشگاه وارویک ، این مکمل کم هزینه و در دسترس می تواند برای بیشتر افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ و نوع ۲ مفید باشد زیرا بین ۷۰ تا ۹۰ درصد از افراد مبتلا به دیابت  دچار کمبود تیامین هستند.

این یافته ها در مطالعه دیگری نیز مورد تأیید قرار گرفتند (در سال ۲۰۱۲) .در این مطالعه آمده است که به نظر نمیرسد سطح پایین تیامین مربوط به رژیم غذایی باشد ، بلکه به علت افزایش دفع  آن در از طریق سیستم کلیوی میباشد. در نتیجه محققان توصیه میکنند که افراد مبتلا به دیابت نوع ۲روزانه ۳۰۰ میلی گرم تیامین مصرف کنند تا از کاهش تیامین در بدن جلوگیری کنند. در این مطالعه اثرات منفی حاصل از این درمان مشاهده نشده است.

کمبود تیامین در ارتباط با بیماری آترواسکلروز پیشرونده که معمولاً در بیماران دیابتی مشاهده می شود

مقاله ای که در ژورنال بین المللی بالینی آمده است ، به وضوح  کمبود تیامین را با بیماری آترواسکلروز پیشرونده که معمولاً در بیماران دیابتی با "سندرم متابولیک" مشاهده می شود ، پیوند می زند. سندرم متابولیک به عنوان ناهنجاری بیوشیمیایی و فیزیولوژیکی مرتبط با افزایش بیماریهای قلبی عروقی و دیابت نوع ۲ تعریف شده است. دکتر پیج نویسنده این مقاله اظهار داشت:

"افراد مبتلا به دیابت دچار کمبود تیامین هستند. پاتوفیزیولوژی عوارض شناخته شده از کمبود تیامین شبیه به آترواسکلروز اساسی و سندرم متابولیک ، یعنی استرس اکسیداتیو ، التهاب و اختلال عملکرد اندوتلیال است.

کمبود تیامین در افراد مبتلا به دیابت منجر به آسیب ناشی از فشار خون بالا می شود. تجویز تیامین می تواند از تشکیل محصولات جانبی مضر حاصل از متابولیسم گلوکز جلوگیری کند ، استرس اکسیداتیو را کاهش دهد و عملکرد اندوتلیال را بهبود ببخشد. فواید احتمالی طولانی مدت این تجویز در مبتلایان به دیابت هنوز مشخص نیست اما ممکن است خطرات ناشی از بیماری های قلبی عروقی و عوارض آنژیوپاتی را کاهش دهد. "

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

justvitamins