عوارض برداشتن پولیپ

پولیپ های بینی تورم های گوشتی هستند که در پوشش بینی و سینوس های پارانیزال (فضاهای پر شده از هوا که به حفره بینی مربوط است) ایجاد می شوند و آنها رشد غیر سرطانی هستند.

اندازه پولیپ ها متفاوت است. آنها ممکن است قهوه ای مایل به زرد یا صورتی باشند و به شکل قطره های اشک هستند. همانطور که رشد می کنند، در نهایت مانند خوشه انگور به نظر می رسند.

پولیپ ها ممکن است در یک یا هر دو سوراخ بینی به طور همزمان رشد کنند. آنها می توانند به تنهایی یا به صورت خوشه ای باشند.

همچنین ببینید:

پولیپ بینی چیست؟

پولیپ های بزرگ می توانند باعث مشکلات تنفسی شده و بر حس بویایی بیمار تأثیر بگذارند. آنها ممکن است سینوس ها را مسدود کرده و مشکلاتی مانند عفونت های معمولی ایجاد کنند. پولیپ ها در مردان 2 تا 4 برابر بیشتر از زنان است. افراد مبتلا به آسم، عفونت های مکرر سینوسی و آلرژی احتمال بیشتری برای ابتلا به آن را دارند. برخی از کودکان مبتلا به فیبروز کیستیک ممکن است دچار پولیپ بینی شوند.

علائم

افراد مبتلا به پولیپ بینی دارای التهاب مزمن پوشش مجرای بینی و سینوس ها (سینوزیت مزمن) هستند.

اگر پولیپ های بزرگ وجود داشته باشد، مجاری بینی و سینوس های بیمار ممکن است مسدود شود.

برخی افراد مبتلا به پولیپ بینی کوچک ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند اما با این حال موارد زیر رایج هستند:

• آبریزش مکرر بینی: ممکن است مزمن باشد و بیمار احساس سرماخوردگی داشته باشد
• انسداد بینی : در برخی موارد، ممکن است تنفس از طریق بینی دشوار باشد و باعث مشکلات خواب شود.
• ترشحات بینی: ترشح مداوم مخاط از گلو
• عدم حس بویایی یا حس بویایی ضعیف : ممکن است پس از درمان پولیپ این مشکل بهبود پیدا نکند
• حس چشایی ضعیف: ممکن است پس از درمان پولیپ این حالت بهبود پیدا نکند
• درد صورت
• سردرد
• خروپف
• خارش دور چشم
• آپنه انسدادی خواب (در موارد شدید): این یک وضعیت جدی است که در آن تنفس بیمار در طول خواب متوقف می شود.
• دوبینی (در موارد شدید) :اگر بیمار مبتلا به سینوزیت قارچی آلرژیک یا فیبروز کیستیک باشد، احتمال بروز آن بیشتر است.

عوامل خطر

عوامل خطر عبارتند از:

• حساسیت به آسپرین: افرادی که پاسخ آلرژیک به آسپرین یا سایر NSAID ها (داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی) دارند، بیشتر در معرض ابتلا به پولیپ هستند.
• آسم
• سینوزیت آلرژیک قارچی: حساسیت به قارچ های موجود در هوا.
• رینیت، رینوسینوزیت: التهاب مجرای بینی و سینوس ها که معمولاً 12 هفته یا بیشتر طول می کشد. این وضعیت شامل تب یونجه است.
• فیبروز کیستیک: یک بیماری مزمن است که بر اندام هایی مانند کبد، ریه ها، پانکراس و روده تأثیر می گذارد.
• سندرم چرگ اشتراوس :بیماری که منجر به التهاب رگ های خونی می شود.
• سن: پولیپ بینی در هر سنی ممکن است رخ دهد، اما افراد جوان و میانسال بیشتر در معرض خطر هستند.
• ژنتیک: افراد با داشتن والدین مبتلا به این اختلال، در خطر بیشتری برای ابتلا به پولیپ بینی قرار دارند.

علل

علل دقیق پولیپ بینی مشخص نیست. اگرچه تعداد قابل توجهی از موارد با آسم غیر آلرژیک مرتبط است، در برخی موارد هیچ محرک تنفسی یا آلرژیک یافت نمی شود.

پولیپ بینی هیچ ارتباطی با پولیپ های روده بزرگ یا رحمی که به ترتیب در دستگاه گوارش یا رحم یافت می شوند ندارند.

مکانیسم دقیق تشکیل پولیپ ناشناخته است، اما اکثر محققان معتقدند که آنها نتیجه تورم (التهاب) در بینی یا سینوس ها هستند، آنها بیماری نیستند.

برخی از کارشناسان معتقدند که التهاب باعث تجمع مایع در فضای بینابینی (فضای بین سلول های مخاطی) بینی و سینوس ها می شود. دانشمندان معتقدند محرک های احتمالی عفونت باکتریایی یا ویروسی، آلرژی یا پاسخ ایمنی به قارچ است.

پولیپ بینی بیشتر در نزدیکی منافذ سینوس ها (در مجرای بینی) ظاهر می شود. آنها می توانند در هر نقطه از مجرای بینی یا سینوس ها ایجاد شوند.

تشخیص

پزشک معمولاً پس از سؤال در مورد علائم و معاینه بینی بیمار قادر به تشخیص است. اغلب پولیپ ها با کمک یک ابزار قابل مشاهده هستند.

پزشک همچنین ممکن است آزمایش زیر را تجویز کند:

• آندوسکوپی بینی: یک لوله باریک با یک دوربین کوچک در بینی بیمار قرار داده می‌شود.
• سی تی اسکن: این کار به پزشک امکان می دهد پولیپ بینی و سایر ناهنجاری های مرتبط با التهاب مزمن را پیدا کند. پزشک همچنین قادر خواهد بود هر گونه انسداد دیگر را شناسایی کند.
• تست حساسیت پوستی: در صورتی که پزشک علت پولیپ را آلرژی بداند، ممکن است آزمایش آلرژی انجام دهد.
• فیبروز کیستیک: اگر بیمار کودک خردسال باشد، پزشک ممکن است آزمایش فیبروز کیستیک را تجویز کند.

درمان

درمان های زیر معمولا برای پولیپ بینی استفاده می شود:

1_ استروئیدها

پزشک ممکن است یک اسپری استروئیدی یا قطره بینی تجویز کند که با کاهش التهاب پولیپ ها را کوچک می کند. این درمان بیشتر برای بیمارانی که یک یا چند پولیپ کوچک دارند رایج است. عوارض جانبی می تواند شامل موارد زیر باشد:

• گلو درد
• سردرد
• خونریزی بینی

2_ قرص استروئیدی

در موارد پولیپ بزرگ تر یا التهاب شدیدتر، ممکن است برای بیمار قرص های استروئیدی تجویز شود، که به تنهایی یا همراه با اسپری بینی استفاده گردد. اگرچه قرص های استروئیدی در کوچک کردن پولیپ بسیار موثر هستند، اما خطر عوارض جانبی جدی تری مانند افزایش وزن وجود دارد و باید حداکثر برای چند هفته مصرف شود.

3_ سایر داروها

ممکن است داروهای دیگری برای درمان شرایطی که التهاب را بدتر می‌کنند داده شود. به عنوان مثال می توان به آنتی هیستامین ها برای آلرژی، آنتی بیوتیک ها برای عفونت های باکتریایی و داروهای ضد قارچ برای آلرژی های قارچی اشاره کرد.

4_ جراحی

جراحی تنها در صورتی استفاده می‌شود که پولیپ‌ها بسیار بزرگ باشند، یا بیمار به درمان‌های دیگر به خوبی پاسخ نداده باشد.

همچنین ببینید:

جراحی زیبایی بینی ؛ دلایل، خطرات و انواع آن

پولیپکتومی

این رایج ترین روش برای برداشتن پولیپ است. به بیمار بی حسی موضعی یا عمومی داده می شود. یک لوله بلند و نازک با دوربین در بینی و سینوس های بیمار قرار می گیرد.

سپس پولیپ ها با استفاده از ابزار جراحی بریده می شوند. گاهی اوقات جراح ممکن است قطعات کوچکی از استخوان را از بینی خارج کند تا مجرای بینی باز شود.

پس از جراحی به احتمال زیاد برای بیمار یک اسپری بینی کورتیکواستروئیدی تجویز می شود تا از تشدید و برگشت بیماری جلوگیری کند. برخی از پزشکان استفاده از آب نمک را برای کمک به بهبودی پس از جراحی توصیه می کنند.

درمان های طبیعی

اگر علائم پولیپ بینی مرتبط با واکنش آلرژیک به نظر می رسد، احتمالا به جلوگیری از نوع آلرژن که باعث واکنش می شود کمک می کند.

روغن درخت چای و درمان های دیگر پیشنهاد شده است، اما به نظر می رسد شواهد کمی برای تایید اثربخشی آنها وجود دارد.

ویتامین D ممکن است به کاهش علائم کمک کند. این که چگونه عمل می کند و تا چه حد ممکن است موثر باشد تایید نشده است.

عوارض

میزان عوارض جراحی پولیپ بینی کمتر از جراحی عمومی سینوس است. ممکن است تا چند هفته متوجه خونریزی خفیف بینی شوید.

جراح ممکن است یک ویزیت را حدود یک هفته پس از جراحی تنظیم کند تا نحوه بهبود مجرای بینی شما را بررسی کرده و هرگونه پوسته را از بین ببرد. آنها همچنین ممکن است استنت های استروئیدی را در حفره بینی شما قرار دهند.

این استنت ها برای توقف التهاب و کند کردن یا جلوگیری از رشد پولیپ های جدید قرار می گیرند. متخصص آنها را در ویزیت های بعدی برمی دارد.

احتمالاً ظرف چند روز احساس بهتری خواهید داشت.

عوارض نادر جراحی پولیپ بینی عبارتند از:

• آسیب مجرای اشک
• از دست دادن بینایی
• آسیب به قاعده جمجمه
• عوارض جانبی شدید ناشی از بیهوشی عمومی

گاهی اوقات پولیپ بزرگ یا دسته ای از پولیپ ها می تواند جریان هوا و تخلیه مایعات از سینوس ها یا حفره بینی را مسدود سازد. این موضوع می تواند منجر به عوارض احتمالی زیر شود:

• عفونت سینوسی مزمن یا مکرر
• آپنه انسدادی خواب

ساختار صورت ممکن است تغییر کرده و منجر به دوبینی شود. گاهی اوقات چشم ها ممکن است بازتر از حد معمول قرار گیرند (در بیماران مبتلا به فیبروز کیستیک بیشتر رایج است).

پیشگیری

• رطوبت: در صورت خشک بودن هوا، از مرطوب کننده استفاده کنید.
• بهداشت : شستن منظم و کامل دست‌ها خطر ابتلا به عفونت‌های باکتریایی یا ویروسی را کاهش می‌دهد و در نتیجه موارد کمتری از التهاب سینوس‌ها و مجرای بینی ایجاد می‌شود.
• محرک ها:اجتناب از محرک ها، مانند برخی از آلرژن ها، مواد شیمیایی و آلاینده های موجود در هوا (که باعث التهاب می شوند) ممکن است به برخی از افراد در کاهش خطر ابتلا به پولیپ کمک کند.
• مدیریت آسم و آلرژی: بیمارانی که توصیه‌های پزشک خود را در مورد آسم و یا درمان آلرژی جدی می گیرند، احتمال ابتلا آنها به پولیپ بینی کمتر است.
• شستشوی بینی : شستشوی مجاری بینی با اسپری سالین به بهبود جریان مخاط و حذف محرک ها و آلرژن ها کمک می کند.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

medicalnewstoday

healthline