کرم‌های روده‌ای که به کرم‌های انگلی نیز معروف هستند، یکی از انواع اصلی انگل‌های روده‌ای هستند. انواع رایج کرم های روده عبارتند از:

کرم های پهن که شامل کرم کدو و کرم کبد می شوند

کرم های گرد که باعث عفونت آسکاریس، کرمک و کرم قلاب دار می شوند

علائم

علائم شایع کرم روده عبارتند از:

درد شکم

اسهال، حالت تهوع یا استفراغ

نفخ

خستگی

کاهش وزن بدون دلیل مشخص

التهاب

فرد مبتلا به کرم روده ممکن است دچار اسهال خونی نیز شود. اسهال خونی زمانی است که عفونت روده باعث اسهال همراه با خون و مخاط در مدفوع می شود. کرم های روده همچنین می توانند باعث ایجاد راش یا خارش در اطراف رکتوم شوند. در برخی مواقع کرم در طول حرکات روده از مدفوع خارج می گردد.

برخی از افراد ممکن است سال‌ها بدون اینکه علائمی را تجربه کنند، دچار کرم روده باشند.

همچنین ببینید:

تاثیر داروها بر دستگاه گوارش

علل

یکی از راه‌های ابتلا به کرم‌های روده، مصرف گوشت نیم‌ پز و آلوده مانند گوشت گاو، خوک یا ماهی است. سایر علل احتمالی منجر به عفونت کرم روده عبارتند از:

مصرف آب آلوده

استفاده از خاک آلوده

تماس با مدفوع آلوده

بهداشت ضعیف

عدم ضدعفونی صحیح

کرم های گرد و حلقوی معمولاً از طریق تماس با خاک و مدفوع آلوده منتقل می شوند.

هنگام استفاده از مواد آلوده، انگل وارد روده می شود؛ سپس تولید مثل کرده و در روده رشد می کنند. هنگامی که آنها تکثیر می شوند و از نظر مقدار و اندازه بزرگتر می شوند، ممکن است علائم ظاهر شوند.

عوامل خطر

کودکان اغلب در برابر کرم های روده حساس و آسیب پذیر هستند، زیرا آنها در محیط هایی با خاک های آلوده مثل حیاط مدرسه بازی می کنند. افراد مسن نیز به دلیل سیستم ایمنی ضعیف در معرض خطر بیشتری از این بیماری قرار دارند.

طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی (WHO)، حدود 10 درصد از افراد کشورهای در حال توسعه به کرم‌های روده ای آلوده هستند. افراد کشورهای در حال توسعه به دلیل مصرف آب از منابع آلوده و به دلیل کاهش سطح بهداشت، در معرض خطر این بیماری قرار دارند.

تشخیص

پزشک ممکن است با انجام آزمایش مدفوع و نمونه گیری های متعدد وجود کرم یا انگل را در روده تشخیص دهد.

آزمایش دیگر چسب اسکاچ است که یک نوار چندین بار در اطراف مقعد گذاشته می شود و تخم های کرم از مقعد خارج می شود و در نهایت با قرار دادن آن در زیر میکروسکوپ، بیماری تشخیص داده می شود.

در صورت عدم تشخیص کرم یا تخم های آن، پزشک با انجام آزمایش خون می تواند آنتی بادی های موجود در بدن فرد آلوده به انگل را تشخیص دهد. علاوه بر این پزشک ممکن است بسته به میزان یا محل بیماری، از عکس اشعه ایکس یا سی تی اسکن و ام آر آی جهت تشخیص بیماری استفاده نماید.

همچنین ببینید:

۱۱ نکته برای ارتقای سلامت دستگاه گوارش

درمان

اگر سیستم ایمنی قوی و رژیم غذایی و سبک زندگی سالمی داشته باشید، برخی از انواع کرم‌های روده، مانند کرم‌ کدو، ممکن است خود به خود از بین رود. با این حال بسته به نوع عفونت کرم روده، ممکن است فرد نیاز به درمان با داروهای ضد انگل داشته باشد. علائم جدی را نباید نادیده گرفت. در صورت مشاهده موارد زیر به پزشک مراجعه نمایید:

وجود خون یا چرک در مدفوع

استفراغ به صورت روزانه و مکرر

دمای بدن بالا

خستگی شدید و کم آبی

برنامه درمانی فرد بر اساس نوع کرم روده و علائم او تعیین می شود. عفونت معمولاً با یک داروی خوراکی مانند پرازیکوانتل درمان می شود. پرازیکوانتل باعث می شود کرم ها از روده جدا شده و سپس از طریق مدفوع از بدن خارج شوند.

درمان های رایج برای عفونت کرم حلقوی شامل مبندازول و آلبندازول است.

علائم معمولاً پس از چند هفته درمان شروع به بهبود می کنند. پزشک پس از پایان یافتن دوره درمان، نمونه گیری از مدفوع جهت از بین رفتن یا عدم از بین رفتن کرم ها تجویز می کند.

عوارض

کرم های روده خطر ابتلا به کم خونی و انسداد روده را افزایش می دهند. عوارض بیشتر در افراد مسن و در افرادی که دچار نقص سیستم ایمنی هستند، مانند افراد مبتلا به عفونت HIV یا ایدز رخ می دهد.

در دوران بارداری، عفونت ناشی از کرم روده می تواند خطر بیشتری ایجاد کند. در صورت بارداری و ابتلا به عفونت کرم روده ای، پزشک تعیین می کند که کدام داروی ضد انگلی برای مصرف در دوران بارداری بی خطر است. همچنین پزشک باید درمان فرد باردار مبتلا به کرم روده را پیگیری نماید.

پیشگیری

برای پیشگیری از ایجاد کرم روده، بعد از استفاده از توالت و قبل از تهیه یا خوردن غذاها، دست های خود را با آب گرم و صابون بشویید.

با رعایت موارد زیر می توان ایمنی و سلامت مواد غذایی را حفظ کرد:

اجتناب از مصرف گوشت و ماهی خام

پخت کامل گوشت در دمای حداقل 145 درجه فارنهایت (62.8 درجه سانتیگراد) برای تکه های کامل گوشت و 160 درجه فارنهایت (71 درجه سانتیگراد) برای گوشت چرخ کرده و مرغ

گوشت پخته شده را بعد از سه دقیقه مصرف نمایید

ماهی یا گوشت قرمز را در دمای -4 درجه فارنهایت (20- درجه سانتیگراد) حداقل به مدت 24 ساعت در فریزر نگهداری نمایید

تمام میوه ها و سبزیجات خام را بشویید، پوست بگیرید یا بپزید

غذا و تمامی خوراکی هایی که روی زمین می افتد را بشویید یا دوباره گرم کنید

اگر به کشورهای در حال توسعه سفر می کنید، میوه ها و سبزیجات را قبل از مصرف با آب جوشیده یا تصفیه شده بپزید و از تماس با خاک آلوده به مدفوع انسان اجتناب کنید.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

healthline