سیپروهپتادین یک ترکیب آنتاگونیست سروتونین و هیستامین است که در درمان علائم آلرژیک ، برای تحریک اشتها و در درمان سندرم سروتونین استفاده می شود.

سیپروهپتادین در حال حاضر از نظر بالینی به عنوان محرک اشتها برای کودکانی استفاده می شود که بدون داشتن بیماری زمینه ای قادر به رشد کافی نیستند.

نحوه استفاده از سیپروهپتادین:

این دارو را طبق دستور پزشک با یا بدون غذا و  معمولاً ۲  تا ۳ بار در روز مصرف کنید .

مقدار مصرف برای هر فرد بر اساس سن ، وضعیت پزشکی و پاسخ به درمان تعیین می شود. در کودکان ، مقدار مصرف ممکن است بر اساس وزن و اندازه ی جثه شان تعیین شود. هرگز سرخود دوز مصرفی خود را افزایش ندهید یا این دارو را بیشتر از میزان توصیه شده توسط پزشکتان مصرف نکنید.

اگر پس از مصرف این دارو وضعیت شما بهبود نیافت یا بدتر شد ، موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید.

همچنین ببینید:

یبوست اسپاستیک چیست!؟

عوارض جانبی:

پس از مصرف این دارو ممکن است دچار خواب آلودگی ، سرگیجه ، تاری دید ، یبوست یا خشکی دهان٬ بینی و گلو شوید. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض ، سریعاً موضوع را به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

به یاد داشته باشید که پزشک شما این دارو را تجویز کرده است زیرا او تشخیص داده است که مزایای آن برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی آن است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند عوارض جانبی جدی بروز نداده اند.

در صورت بروز عوارض جانبی جدی ، از جمله: تغییرات روحی (مانند بیقراری ، گیجی ، توهم) ، لرزش ، مشکل در دفع ادرار ، سریع یا نامنظم شدن ضربان قلب، فوراً این موارد را به پزشک خود اطلاع دهید.

در صورت بروز عوارض جانبی بسیار جدی از جمله: تشنج ، فوراً از پزشک کمک بگیرید.

بروز واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر بوده است. با این حال ، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی ، فوراً از پزشک کمک بگیرید ، یعنی علائمی از جمله: بثورات ، خارش یا تورم (به ویژه در ناحیه ی صورت ، زبان ، گلو) ، سرگیجه شدید ، مشکل در تنفس.

این یک لیست کامل از عوارض جانبی احتمالی این دارو نیست. بنابراین در صورت مشاهده سایر عوارضی که در بالا ذکر نشده اند ، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.

همچنین ببینید:

هضم غذا در معده چقدر طول میکشد!؟

موارد احتیاط:

در صورت حساسیت به سیپروهپتادین یا داشتن هرگونه حساسیت دیگری ، موضوع را ​​به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعالی باشد که می تواند باعث بروز واکنش های آلرژیک یا ایجاد مشکلات دیگری شود. برای کسب اطلاعات بیشتر در این زمینه  با داروساز صحبت کنید.

قبل از استفاده از این دارو ، سابقه پزشکی خود را به پزشک تان اطلاع دهید ، به ویژه اگر موارد زیر شامل حال شما می شود: مشکلات تنفسی (مانند آسم ، آمفیزم) ، گلوکوم ، بیماری قلبی ، فشار خون بالا ، بیماری کلیوی ، تشنج ، مشکلات معده یا روده (مانند زخم و انسداد) ، پرکاری تیروئید، مشکل در دفع ادرار (مثلا به دلایلی مانند بزرگ شدن پروستات).

این دارو ممکن است باعث سرگیجه٬ خواب آلودگی یا تار شدن دید شما شود. مصرف الکل یا ماری جوانا (شاهدانه) نیز می تواند شما را بیشتر دچار سرگیجه یا خواب آلودگی کند. تا زمانی که هوشیاری کامل خود را به دست نیاورده اید از استفاده از ماشین آلات ، رانندگی و انجام کارهایی که نیاز به هوشیاری کامل دارند خودداری کنید. همچنین در طول مصرف این دارو از مصرف نوشیدنی های الکلی خودداری کنید. در صورت استفاده از ماری جوانا نیز حتما با پزشک خود مشورت کنید.

قبل از انجام عمل جراحی یا استفاده از خدمات دندانپزشکی  ، لیستی از تمام دارو هایی که مصرف می کنید تهیه کنید و در اختیار پزشک یا دندانپزشک خود قرار دهید.

شکل مایع این دارو ممکن است حاوی الکل ویا شکر باشد. در صورت ابتلا به دیابت ، بیماری کبدی یا هر بیماری دیگری که شما را ملزم به محدود کردن و یا اجتناب از مصرف این مواد در رژیم غذایی تان می کند ، احتیاط توصیه می شود. از پزشک یا داروساز خود در مورد استفاده ایمن از این محصول سوال کنید.

کودکان ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو حساسیت بیشتری داشته باشند. این دارو اغلب می تواند به جای خواب آلودگی در کودکان خردسال باعث ایجاد هیجان شود.

افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو ، به ویژه خواب آلودگی ، سرگیجه ، یبوست ، گیجی یا مشکل در دفع ادرار حساس تر باشند. خواب آلودگی ، سرگیجه و گیجی می تواند خطر زمین خوردن را افزایش دهد.

در دوران بارداری ، این دارو فقط در مواقع ضروری مورد استفاده قرار می گیرد. در صورت بارداری پزشک خود را از این موضوع مطلع کنید .

مشخص نیست که آیا این دارو به شیر مادر منتقل می شود یا خیر. به هر حال قبل از شیردهی با پزشک خود مشورت کنید.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

go.drugbank

clinicaltrials

webmd