مقطع راهنمایی زمانی است که تعداد بیش‌تری از نوجوانان دستگاه‌هایی مانند ساعت هوشمند و گوشی تلفن همراه هوشمند را از والدینشان دریافت می‌کنند. با این وجود، پرسش‌هایی در این باره که بهترین زمان برای ارائه گوشی تلفن همراه هوشمند به فرزند چه زمانی است وجود دارند که در ادامه به آن پاسخ خواهیم داد:

فرزندان شما می‌توانند از ۱۰ تا ۱۴ سالگی یا در مقطع راهنمایی گوشی تلفن همراه هوشمند یا دستگاه‌های مشابه دریافت کنند. برای آغاز بحث در مورد گوشی تلفن همراه هوشمند و یا ساعت هوشمند می‌توانید با یک دانش آموزان کلاس ششم (معمولا ۱۰ تا ۱۱ ساله) باب گفتگو را باز کنید. هم‌چنین، لزومی ندارد که با ارائه یک گوشی تلفن همراه هوشمند تمام عیار کار را آغاز کنید. شما می‌توانید با مدل‌هایی ساده‌تر آغاز کنید تا نوجوان مسئولیت داشتن دستگاه ارتباطی را درک کند. بر اساس گزارش مرکز تحقیقات پیو ۹۵ درصد از نوجوانان ۱۳ تا ۱۷ ساله گزارش داده‌اند که به گوشی تلفن همراه هوشمند دسترسی دارند.

در گذشته برخی کارشناسان پیشنهاد می‌کردند تا کلاس هشتم صبر کنید. با این وجود، اکنون با توجه به تجربه پشت سر گذاشته پاندمی کووید و شتاب فناوری در عرصه تدریس، و ارتباطات گروه‌های دوستانه ایده انتظار تا کلاس هشتم کم‌تر منطقی به نظر می‌رسد. وقتی نوبت به تصمیم گیری زمان مناسب برای یک نوجوان خاص می‌رسد عوامل متعددی باید در نظر گرفته شوند. برای مثال، باید دید نیازهای رفت و آمدی او چیست و آیا نشانه‌هایی از استقلال و بلوغ در او مشاهده شده است یا خیر.

چرا ممکن است فرزندتان به گوشی تلفن همراه هوشمند نیاز داشته باشد؟

از خود بپرسید آیا آنان فعالیت‌هایی را انجام می‌دهند که داشتن یک گوشی تلفن همراه هوشمند برای برقراری ارتباط را توجیه کند یا خیر. برای مثال، آیا آنان از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده می‌کنند، در مسافت‌های طولانی پیاده‌روی یا دوچرخه سواری می‌کنند، کارهایی مانند نگهداری از کودکان انجام می‌دهند یا اغلب در خانه تنها هستند؟ آیا آنان تازه شروع به برنامه‌ریزی مستقل با دوستان خود کرده‌اند؟ آیا می‌خواهید برای هماهنگی به منظور رفتن دنبال آنان در تماس باشید؟ اگر این شرایط برای فرزندتان صدق می‌کند می‌تواند دلیل خوبی برای ارائه گوشی تلفن همراه هوشمند به او باشد؟ آیا فرزندتان به دلایل اجتماعی گوشی تلفن همراه هوشمند می‌خواهد؟

نگرانی نوجوان‌تان در مورد کنار گذاشته شدن از مخافل اجتماعی در صورت در اختیار نداشتن فناوری‌های خاص را نادیده نگیرید. اجتماعی شدن به صورت آنلاین اتفاق می‌افتد خواه از طریق چت کردن حین انجام بازی‌های ویدئویی باشد و یا از طریق ارسال متن‌های گروهی با دوستان. این امر می‌تواند به اجتماعی شدن حضوری نیز کمک کند. اگر یک نفر در حال رشد مستقل است و برای گردش و ملاقات با دوستان خود برنامه‌ریزی می‌کند یک گوشی تلفن همراه هوشمند می‌تواند برایش مناسب باشد.

البته ارائه گوشی تلفن همراه به آن‌ها بدان معنا نیست که به تمام اپلیکیشن‌هایی که دوستان شان در آن حضور دارند به ویژه در رسانه‌های اجتماعی دسترسی خواهند داشت اکثر اپلیکیشن‌های محبوب برای افراد ۱۳ ساله و با سنین بالاتر طراحی شده اند. خوب است که برای شروع محدودیت‌ها و مرزهایی را برای نحوه برقراری ارتباط تعیین کنید. هم‌چنین، شما می‌توانید به آنان در مورد نحوه استفاده از اپلیکیشن‌ها و تعامل با دوستان‌شان راهنمایی ارائه دهید.

چه زمانی کودک برای دریافت گوشی تلفن همراه آماده است؟

به دنبال مشاهده نقاط عطف مستقل شدن در آن‌ها باشید و این که مسئولیت‌پذیری بیش‌تر در قبال زندگی‌شان را آغاز کرده‌اند. در این‌جا چند سوال وجود دارد که می‌توانید برای ارزیابی آمادگی آن‌ها از خود بپرسید:

• آن‌ها چگونه از فناوری فعلی خود استفاده می‌کنند از جمله رعایت محدودیت‌های زمان نمایش برای بازی‌های ویدئویی یا تبلت؟
• آیا آن‌ها در سایر بخش‌های زندگی‌شان قضاوت خوبی از خود نشان می‌دهند؟
• آیا به آن‌ها تا آن اندازه اعتماد دارید که مطمئن باشید درباره مشکلات و اشتباهات‌شان با شما صحبت خواهند کرد؟
• آیا آنها با قوانین مربوط به نحوه و زمان استفاده از دستگاه موافقت خواهند کرد؟
• آیا آنها می‌توانند درگیری‌های جزئی را مدیریت کنند؟
• آیا آن‌ها می‌توانند پاسخگوی اعمال خود باشند؟
• آیا آن‌ها می‌توانند بدون رفتار تکانشی (رفتار بدون پشتوانه فکری و منطقی) از عهده این کار برآیند؟
• آیا آن‌ها با مشکلاتی دست و پنجه نرم کرده‌اند که شما نگران آن هستید با گوشی هوشمند تشدید شود؟

پیش از خرید گوشی تلفن همراه هوشمند چه باید کرد؟

تصمیم‌گیری در مورد آمادگی کودک برای گوشی تلفن همراه هوشمند تنها اولین قدم است. پیش آن که دستگاهی برای آنان بخرید مطمئن شوید که هر دوی شما برای چیزهای بعدی آماده هستید. این شامل بسیاری از کارهای آماده‌سازی و آموزش مداوم است مانند:

• توافق بر روی قوانین اساسی مانند زمان‌های بدون گوشی
• تنظیم کنترل‌های والدین و انتخاب برنامه‌ها
• صحبت کردن در مورد آن چه که ممکن است آنلاین ببیند
• رعایت آداب معاشرت و ایمنی
• ایجاد یک توافق نامه کتبی