دارو های فشار خون
فشار خون یک بیماری است که در آن حجم یا مقدار خون در رگ ها افزایش میابد و گاهی افزایش سن یا رعایت نکردن رژیم غذایی و استفاده زیاد از نمک آن را تشدید میکند...
فشار خون بالا می تواند منجر به ایجاد بسیاری از مشکلات جدی برای سلامتی مانند حمله قلبی ، نارسایی قلبی ، سکته مغزی و بیماری های کلیوی شود. درمان زود هنگام فشار خون بالا در پیشگیری از این مشکلات و دیگر مشکلات محتمل ، امری مهم است.
ده ها داروی مختلف می توانند به درمان فشار خون بالا کمک کنند. به این داروها، داروهای ضد فشار خون گفته می شود. آنها به دسته های مختلفی تقسیم می شوند که هر کدام متفاوت عمل می کنند و عوارض جانبی متفاوتی را نیز ایجاد می کنند.
همچنین ببینید:
با وجود گزینه های بسیار زیاد ، یافتن بهترین گزینه برای شما ممکن است به کمی وقت و صبر احتیاج داشته باشد. پزشک شما با شما همکاری می کند تا بهترین برنامه درمانی را برای شما پیدا کند ، که این برنامه ممکن است شامل یک یا چند دارو باشد.
دیورتیک ها
دیورتیک ها برخی از رایج ترین داروها برای درمان فشار خون بالا هستند. آنها به کلیه ها کمک می کنند تا بتوانند آب اضافی و سدیم یا نمک اضافی را از بدن خارج کنند. این کار باعث کاهش حجم خون در حال عبور از رگ های خونی می شود که در نتیجه فشار خون شما را کاهش می دهد.
سه نوع اصلی دیورتیک وجود دارد: تیازید ، دیورتیک های محافظ پتاسیم و حلقه ای. دیورتیک های تیازیدی به طور کلی عوارض جانبی کمتری نسبت به بقیه دارند. این امر به ویژه زمانی صادق است که در دوزهای پایینی تجویز شوند که عموماً در درمان فشار خون بالا استفاده می شود.
نمونه هایی از دیورتیک های تیازیدی عبارتند از:
کلرتالیدون (هیگروتون)
کلروتیازید (دیوریل)
هیدروکلروتیازید (هیدرودیوریل ، میکروزید)
اینداپامید (لوزول)
متولازون (زاروکسولین)
نمونه هایی از دیورتیک های ذخیره کننده پتاسیم عبارتند از:
آمیلوراید (میدامور)
اسپیرونولاکتون (آلداکتون)
تری آمترن (دیرنیوم)
نمونه هایی از دیورتیک های حلقه ای عبارتند از:
بومتانید (بومکس)
فوروزماید (لیزیکس)
تورسمید(دمادکس)
نمونه هایی از دیورتیک های ترکیبی عبارتند از:
هیدروکلراید آمیلوراید/هیدروکلروتیازید
اسپیرونولاکتون/هیدروکلروتیازید (آلداکتازید)
تری آمترن/هیدروکلروتیازید (دیازید ، ماکسزید)
مسدود کننده های بتا:
مسدود کننده های بتا، با مسدود کردن عملکرد مواد شیمیایی در بدن شما که قلب شما را تحریک می کنند ، عمل می کنند. این کار باعث می شود که قلب شما با سرعت و نیروی کمتری بتپد. بنابراین قلب شما با هر بار ضربان قلب، خون کمتری را در رگ های خونی تان پمپ می کند ، و در نتیجه فشار خون شما کاهش میابد.
نمونه هایی از این داروها عبارتند از:
آسبوتولول (بخشی)
آتنولول (تنورمین)
بتاکسولول (کرلون)
بیسوپرولول (زیبتا)
بیسوپرولول/هیدروکلروتیازید (ضیاک)
متوپرولول تارتارات
متوپرولول سوکسینا
نادولول (کورگارد)
پیندولول (ویسکن)
پروپرانولول (ایندرال)
سولوتول
تیمولول (بلوکادرن)
مهار کننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE):
مهار کننده های ACE بدن را از تولید هورمونی به نام آنژیوتانسین II که باعث تنگ شدن عروق خونی می شود ، باز می دارد. این داروها با کمک به انبساط عروق خونی ، فشار خون را کاهش می دهند .
نمونه هایی از مهار کننده های ACE عبارتند از:
بنازپریل (لوتنسین)
کاپتوپریل
انالاپریل
فوزینوپریل (مونوپریل)
لیزینوپریل (پرینی ویل ، زستریل)
موکسی پریل
پریندوپریل (آسون)
کیناپریل (آکوپریل)
رامیپریل (آلتاس)
ترندولاپریل (ماویک)
مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین II (ARB)
این دسته از دارو ها نیز از رگ های خونی در برابر آنژیوتانسین II محافظت می کنند. به منظور سفت شدن عروق خونی ، آنژیوتانسین II باید با محل گیرنده آن متصل شود. ARB ها از این اتفاق جلوگیری می کنند. در نتیجه فشار خون کاهش میابد.
نمونه هایی از ARB ها عبارتند از:
کاندسرتان(اتاکاند)
اپروسرتان(توتن)
ایربسارتان (آواپرو)
لوزارتان(کووزر)
تلمیسارتان (میکاردیس)
والسارتان (دیوان)
مسدود کننده های کانال کلسیم:
برای حرکت ، همه ماهیچه ها به کلسیم نیاز دارند تا این کلسیم به داخل و خارج از سلول های ماهیچه ای جریان یابد. مسدود کننده های کانال کلسیم به جلوگیری از ورود کلسیم به سلول های عضلات صاف قلب و عروق خونی کمک می کنند.
همچنین ببینید:
این کار باعث می شود قلب با نیروی کمتری بتپد و به شل شدن رگ های خونی نیز کمک می کند. در نتیجه فشار خون کاهش میابد.
نمونه هایی از این داروها عبارتند از:
آملودیپین (نورواسک ، لوترل)
دیلتیازم
فلودیپین (پلندیل)
ایزرادیپین
نیکاردیپین
نیفدیپین
نیسولدیپین (سولار)
وراپامیل
مسدود کننده های آلفا:
در شرایط خاص ، بدن شما هورمون هایی به نام کاتکول آمین تولید می کند. این هورمون ها می توانند به قسمت هایی از سلول ها که موسوم به گیرنده های آلفا هستند متصل شوند. هنگامی که این اتفاق میفتد ، عروق خونی شما باریک می شوند و قلب شما سریعتر و با نیروی بیشتری می تپد. این اقدامات باعث افزایش فشار خون شما می شوند.
مسدود کننده های آلفا با مسدود کردن اتصال کاتکول آمین ها به گیرنده های آلفا عمل می کنند. در نتیجه ، خون می تواند آزادتر از طریق رگ های خونی جریان یابد و قلب شما به طور طبیعی می تپد. این فرآیند به کاهش فشار خون شما کمک می کند.
نمونه هایی از مسدود کننده های آلفا عبارتند از:
دوکسازوسین (کاردورا)
پرازوسین (مینی پرس)
ترازوسین (هایترین)
مسدود کننده های آلفا بتا:
مسدود کننده های آلفا بتا دارای اثر ترکیبی هستند. آنها اتصال هورمون های کاتکول آمین را به گیرنده های آلفا و بتا مسدود می کنند. بنابراین ، آنها می توانند مانند مسدود کننده های آلفا تنگ شدن رگ های خونی را کاهش دهند. آنها همچنین مانند مسدود کننده های بتا سرعت و نیروی ضربان قلب را نیز کاهش می دهند.
نمونه هایی از مسدود کننده های آلفا بتا عبارتند از:
کارودیلول
آگونیست های مرکزی:
این داروها از ارسال پیام به سیستم عصبی برای مغز جلوگیری و از ترشح کاتکول آمین ها نیز جلوگیری می کنند. در نتیجه ، قلب به سختی پمپاژ نمی کند و خون راحتتر در رگ ها جریان میابد و در نتیجه فشار خون را کاهش می دهد.
نمونه هایی از آگونیست های مرکزی عبارتند از:
متیل دوپا (آلدومت)
کلونیدین (کاتاپرس)
گوانفاسین (تنکس)
گشاد کننده عروق:
گشاد کننده های عروق باعث شل شدن ماهیچه های دیواره رگ های خونی ، به ویژه شریان های کوچک می شوند. این باعث انبساط عروق خونی می شود و اجازه می دهد خون به راحتی از رگ ها عبور کند. در نتیجه فشار خون کاهش میابد.
نمونه هایی از گشاد کننده عروق عبارتند از:
هیدرالازین (آپرسولین)
ماینوکسیدیل (لونیتن)
توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .
منابع:
healthline
دیدگاه تان را بنویسید