افت اکسیژن خون (هیپوکسمی) چیست؟ علل و راه های درمان آن
اگر سطح اکسیژن خون از حد مجاز پایینتر شود هیپوکسمی رخ می دهد که به اندام های داخلی و سلامتی آسیب میرساند...
هیپوکسمی چیست؟
هیپوکسمی زمانی رخ می دهد که میزان اکسیژن خون کمتر از حد معمول باشد. اگر سطح اکسیژن خون بسیار پایین باشد ، بدن شما ممکن است به درستی کار نکند.
خون اکسیژن را به سلول های سراسر بدن شما می رساند تا بتوانند سالم بمانند. هیپوکسمی می تواند مشکلات خفیفی مانند سردرد و تنگی نفس ایجاد کند. در موارد شدید ، می تواند عملکرد قلب و مغز را مختل کند. هیپوکسمی که باعث کاهش سطح اکسیژن در بافت های بدن شما می شود ، هیپوکسی نامیده می شود. گاهی اوقات افراد از این دو واژه به جای یکدیگر استفاده می کنند ، اما آنها یک چیز نیستند.
همچنین ببینید:
چه چیزی باعث هیپوکسمی می شود؟
شرایط و دلایل مختلف می توانند در توانایی بدن برای رساندن سطح طبیعی اکسیژن به خون اختلال ایجاد کنند. برخی از شایع ترین علل هیپوکسمی عبارتند از:
بیماری های قلبی ، از جمله نقایص قلبی
بیماری های ریوی مانند آسم ، آمفیزم و برونشیت
قرار گرفتن در مکان هایی در ارتفاعات بالا ، جایی که اکسیژن هوا کمتر است
داروهای ضد درد قوی که تنفس را کند می کنند
آپنه خواب (اختلال در تنفس در هنگام خواب)
التهاب یا زخم بافت ریه (مانند فیبروز ریوی)
علائم هیپوکسمی چیست؟
علائم هیپوکسمی بسته به شدت بیماری متفاوت است. این علایم عبارتند از:
سردرد
تنگی نفس
تند شدن ضربان قلب
سرفه کردن
خس خس کردن سینه
گیجی
ظاهر شدن رنگی مایل به آبی در پوست ، ناخن ها و لب ها
پزشکان چگونه هیپوکسمی را تشخیص می دهند؟
برای تشخیص هیپوکسمی ، پزشک معاینه فیزیکی انجام می دهد و از این طریق به صدای قلب و ریه های شما گوش می دهد. ناهنجاری های موجود در صدای این اندام ها می تواند نشانه کم بودن اکسیژن خون باشد. پزشک شما همچنین ممکن است بررسی کند که آیا پوست ، لب ها یا ناخن های شما دارای رنگی مایل به آبی شده اند یا خیر.
پزشکان از آزمایشاتی برای بررسی سطح اکسیژن خون شما استفاده می کنند ، از جمله:
استفاده از پالس اکسی متری : حسگری که روی انگشت شما گذاشته می شود و میزان اکسیژن خون شما را اندازه گیری می کند. پالس اکسی متری بدون درد و غیر تهاجمی است. بسیاری از پزشکان به طور معمول هر بار که ویزیت می شوید از آن استفاده می کنند.
همچنین ببینید:
آزمایش میزان گاز خون شریانی: در این آزمایش از سوزن برای گرفتن نمونه خون از شاهرگ شما برای اندازه گیری میزان اکسیژن خون تان استفاده می شود.
سایر آزمایشات تنفسی: ممکن است شامل تنفس در لوله های متصل به رایانه یا سیستم های دیگری باشد.
پزشکان چگونه هیپوکسمی را درمان می کنند؟
درمان هیپوکسمی با هدف افزایش سطح اکسیژن در خون انجام می شود. پزشکان می توانند از داروهایی برای درمان بیماری های زمینه ای که باعث هیپوکسمی می شوند استفاده کنند. این داروها اغلب از طریق یک دستگاه استنشاقی تجویز می شوند که به شما امکان می دهند تا دارو را با انجام عمل دم وارد ریه های خود کنید.
در موارد شدیدتر ، پزشک ممکن است اکسیژن درمانی را تجویز کند. افراد معمولاً اکسیژن اضافی را از طریق دستگاهی که با لوله به بیرون بینی چسبانده می شود و یا از طریق ماسک تنفسی دریافت می کنند. مکان و مدت زمانی که افراد تحت اکسیژن درمانی قرار می گیرند بر اساس نیازهای فردی متفاوت خواهد بود. ممکن است اکسیژن را در خانه ، با دستگاه قابل حمل هنگام مسافرت یا در بیمارستان دریافت کنید.
هیپوکسمی چه عوارضی دارد؟
اگر خون شما اکسیژن کافی نداشته باشد ، بنابراین نمی تواند اکسیژن کافی را به اندام ها و بافت هایی که به آن نیاز دارند برساند. اگر این وضعیت در کوتاه مدت شدید باشد می تواند کشنده باشد و در صورت تداوم طولانی مدت نیز بر قلب یا مغز تأثیر می گذارد.
آیا می توان از هیپوکسمی جلوگیری کرد؟
مراحلی وجود دارد که می توانید برای جلوگیری از بازگشت هیپوکسمی پس از درمان آن انجام دهید. برای افزایش سطح اکسیژن در خون ، پزشک ممکن است موارد زیر را توصیه کند:
تمرینات تنفس عمیق
ورزش های ملایم مانند پیاده روی یا یوگا
داشتن رژیم غذایی سالم
نوشیدن مقدار زیادی آب
ترک سیگار
چشم انداز افراد مبتلا به هیپوکسمی چیست؟
علائم هیپوکسمی با درمان برطرف می شود. بسته به علت ، افراد مبتلا به هیپوکسمی ممکن است یکبار یا به طور مداوم به درمان نیاز داشته باشند. پزشک شما برای مدیریت بیماری تان با شما همکاری می کند تا بتوانید یک زندگی فعال و سالم داشته باشید.
چه زمانی باید در مورد هیپوکسمی با پزشک تماس بگیرم؟
در صورت مشاهده علائم هیپوکسمی با پزشک خود تماس بگیرید. تشخیص و درمان زودهنگام می تواند به اطمینان از بدتر نشدن وضعیت و جلوگیری از ایجاد عوارض خطرناک کمک کند.
توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .
منابع:
my.clevelandclinic
دیدگاه تان را بنویسید