بیشتر توده های پستان غیرسرطانی هستند ، به این معنی که خوش خیم هستند.  شاید از یافتن توده پستان تعجب کنید ، اما مهم است که به یاد داشته باشید که ممکن است بر سلامتی طولانی مدت شما تأثیر نگذارد.

 با این حال ، توده پستان می تواند نشانه ای از سرطان باشد.  عاقلانه است که همیشه به دنبال ارزیابی پزشکی از هر گونه توده یا تورم در پستان خود باشید.

 اگرچه سینه ها معمولاً با زنان در ارتباط هستند ، اما بافت پستان در مردان و زنان وجود دارد.  هورمون های شما بر روی این بافت تأثیر می گذارند.  تغییرات هورمونی می تواند باعث تشکیل توده ها شود و در بعضی موارد به طور طبیعی از بین برود.  در هر سنی می توانید توده های پستان ایجاد کنید.

همچنین ببینید:

آیا قرص های کنترل بارداری می توانند باعث ریزش مو شوند؟

 برخی از نوزادان به دلیل استروژن دریافتی از مادران در هنگام تولد ، دچار توده پستان می شوند.  اینها به طور کلی با ترک استروژن از بدن پاک می شوند.

 دختران قبل از بلوغ گاهی اوقات توده هایی از پستان پیدا می کنند که احساس لطافت می کنند.  اینها معمولاً در دوران بلوغ از بین می روند.  پسران نوجوان همچنین می توانند در دوران بلوغ توده های پستان دریافت کنند.  اینها موقتی هستند و معمولاً طی چند ماه نیز ناپدید می شوند.

 دلایل زیادی برای ایجاد توده در پستان شما وجود دارد ، از جمله:

 کیست های پستان ، کیسه ها نرم و پر از مایعات هستند

 کیست های شیر ، اشاره به کیسه های پر از شیر دارد که می تواند در دوران شیردهی اتفاق بیفتد

 پستان های فیبروکیستیک ، وضعیتی که در پستان وجود دارد

 بافت دارای بافتی توده ای است و گاهی اوقات با درد همراه است

فیبروآدنوما ، به معنی توده های لاستیکی غیرسرطانی است که به راحتی درون بافت پستان حرکت می کنند و بندرت سرطانی می شوند

 هامارتوما ، که یک رشد خوش خیم و تومور است

 داخل پاپیلوما ، اشاره به یک تومور کوچک غیر سرطانی در مجرای شیر لیپوما که غیر سرطانی است دارد

 سازگاری بافت پستان متفاوت است ، قسمت فوقانی سینه شما سفت است و قسمت های داخلی و تحتانی آن تا حدی نرم تر می شوند.  اگر شما یک زن هستید ، سینه های شما می توانند در طول چرخه قاعدگی شما حساس یا برجسته شوند.  پستانها با افزایش سن متراکم می شوند.

 مهم است که با احساس پستان های خود آشنا باشید بنابراین از تغییرات آگاه باشید.  اما به خاطر داشته باشید که گروه ویژه خدمات پیشگیری ایالات متحده به شما توصیه نمی کند که  به جای پزشک، چگونه خودتان سینه های خود را معاینه کنید.  به این دلیل که شواهد کمی وجود دارد که نشان می دهد خودآزمایی پستان خطر مرگ ناشی از سرطان پستان را کاهش می دهد.  در حقیقت ، خودآزمایی پستان ممکن است آسیب برساند زیرا احتمال اینکه توده غیرسرطانی پیدا کنید ، باعث نگرانی می شود.  در بعضی موارد ، این ممکن است به اقدامات پزشکی غیر ضروری منجر شود تا اطمینان حاصل شود که توده خوش خیم است.

همچنین ببینید:

علائم و راه‌ های تشخیص بیماری تخمدان پلی کیستیک

 بیشتر کارشناسان به جای انجام خودآزمایی پستان ، به زنان توصیه می کنند که به سادگی از ظاهر و احساس پستان خود آگاه باشند.  به عنوان مثال ، کالج متخصص زنان و زایمان آمریکا توصیه می کند زنان خودآگاهی پستان را انجام دهند.  شما باید هرگونه تغییر یا نگرانی را به پزشک خود گزارش دهید.

 نشانه هایی که باید به پزشک مراجعه کنید:

 به یاد داشته باشید ، بیشتر توده های پستان غیرسرطانی هستند.  با این حال ، اگر:

 شما یک توده جدید را کشف می کنید

 منطقه ای از پستان شما به طور محسوسی متفاوت تر است از نواحی دیگر

 یک توده بعد از قاعدگی از بین نمی رود

 یک توده تغییر می کند یا بزرگتر می شود

 سینه شما بدون دلیل مشخصی کبود شده است

 پوست پستان شما قرمز است یا شروع به پوسته شدن میکند

 پوست پستان مانند پوست پرتقال شده است

 شما یک نوک پستان معکوس دارید (اگر همیشه اینگونه معکوس نبود)

 متوجه ترشحات خونی از نوک پستان می شوید

 هنگامی که برای گزارش توده پستان به پزشک مراجعه می کنید ، احتمالاً آنها از شما در مورد زمان کشف توده و همچنین علائم دیگر از شما سوال می کنند.  آنها همچنین معاینه فیزیکی پستان ها را انجام می دهند.

 اگر پزشک شما نتواند علت توده را تشخیص دهد ، ممکن است آزمایشات اضافی تجویز شود.

 ماموگرافی

 ماموگرافی اشعه ایکس پستان است که به شناسایی ناهنجاری های پستان کمک می کند.  در صورت وجود ، ماموگرافی تشخیصی را می توان با ماموگرافی غربالگری قبلی مقایسه کرد تا ببیند که چگونه بافت پستان تغییر کرده است.

 سونوگرافی

 سونوگرافی روشی غیرتهاجمی و بدون درد است که از امواج صوتی برای تولید تصاویر پستان شما استفاده می کند.

 تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI)

 این آزمایش از یک میدان مغناطیسی و امواج رادیویی برای گرفتن عکس های دقیق از پستان شما استفاده می کند.

 آسپیراسیون با سوزن

 مایعات حاصل از توده پستان را می توان با سوزن از بین برد.  در برخی موارد ، از سونوگرافی برای هدایت سوزن استفاده می شود.  با برداشتن مایعات کیست های غیرسرطانی از بین می روند.  اگر مایعات خونی یا کدر باشد ، نمونه مورد نظر توسط آزمایشگاه برای سلول های سرطانی تجزیه و تحلیل می شود.

 نمونه برداری

 این یک روش برای حذف نمونه ای از بافت برای تجزیه و تحلیل در زیر میکروسکوپ است.

 نمونه برداری استریوتاکتیک که با ماموگرافی انجام می شود ، تصاویر از زوایای مختلف و یک نمونه بافت با سوزن گرفته می شود

 بیوپسی جراحی (بیوپسی خارج از بدن)

 کل توده پستان ، همراه با بافت اطراف آن برداشته می شود

 بیوپسی جراحی (نمونه برداری برشی)  فقط بخشی از توده برداشته می شود

 درمان توده های پستان

 پزشک شما باید علت ایجاد توده پستان شما را قبل از اینکه بتواند برنامه درمانی را تنظیم کند ، تعیین کند.  همه توده های پستان نیازی به درمان ندارند.

 اگر به عفونت پستان مبتلا هستید ، احتمالاً پزشک برای درمان آن آنتی بیوتیک تجویز می کند.  اگر کیست دارید ، می توان آن را از مایعات تخلیه کرد.  معمولاً کیست ها پس از تخلیه از بین می روند.  در برخی موارد ، کیست ها نیازی به درمان ندارند و ممکن است خود به خود از بین بروند.

 اگر مشخص شود که این توده سرطان پستان است ، درمان می تواند شامل موارد زیر باشد:

 لامپکتومی ، یا برداشتن توده

 ماستکتومی ، که به برداشتن پستان شما اشاره دارد

 شیمی درمانی ، که از داروها برای مبارزه یا از بین بردن سرطان استفاده میشود

 تابش ، درمانی است که از رادیواکتیو استفاده می کند

 اشعه یا موادی برای مبارزه با سرطان

 درمان شما به نوع سرطان پستان ، اندازه و محل تومور و همچنین گسترش سرطان به پستان شما بستگی دارد.

 دلایل دیگری نیز وجود توده های پستان را نشان می دهند که نیازی به هیچ درمانی ندارد.  اگر به دلیل آسیب دیدگی توده پستان دارید ، ممکن است پزشک توصیه کند که بر اثر زمان پستان شما بهبود یابد.  برخی از انواع توده های پستان مانند فیبروآدنوم در بسیاری از موارد اصلاً نیازی به برداشتن یا درمان ندارند.  به همین دلیل مهم است که اگر یک توده پستان پیدا کردید ، نتیجه گیری نکنید.  پزشک می تواند به شما کمک کند تا تشخیص دهد آیا توده به آزمایش بیشتری نیاز دارد و یا به درمان احتیاج دارد.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

healthline