وقتی عزیزی می‌میرد، کودکان غم و اندوه خود را به طرق مختلف احساس می‌کنند و نشان می‌دهند. چگونگی کنار آمدن بچه ها با این از دست دادن به مواردی مانند سن آنها، احساس نزدیک بودن با فردی که فوت کرده و حمایت هایی که از آنها می‌شود بستگی دارد.

 در اینجا مواردی وجود دارد که والدین می‌توانند برای کمک به کودکی که یکی از عزیزان خود را از دست داده است انجام دهند:

 هنگام صحبت در مورد مرگ، از کلمات ساده و واضح استفاده کنید. برای انتشار خبر فوت یک نفر، با روشی مراقبانه به فرزند خود نزدیک شوید. از کلمات ساده و مستقیم استفاده کنید. به عنوان مثال، "من یک خبر غم انگیز برای شما دارم. مادربزرگ امروز درگذشت." مکث کنید تا لحظه‌ای به کودک خود فرصت دهید تا حرف های شما را متوجه شود.

 گوش کن و راحت باش، هر کودک نسبت به اینکه شخص عزیزی درگذشته واکنش متفاوتی نشان می‌دهد. بعضی از بچه ها گریه می‌کنند. برخی سکوت می‌کنند.  به نظر می‌رسد دیگران اصلاً واکنشی نشان نمی‌دهند. مشکلی نیست، در کنار کودک خود باشید تا آغوش یا اطمینان خاطر او را ارائه دهید. به سوالات فرزندتان پاسخ دهید یا چند دقیقه با هم باشید.

همچنین ببینید:

عواملی که باعث بیش فعالی و عدم توجه در کودکان می‌شوند؟

 احساسات را به زبان بیاورید. بچه ها را تشویق کنید که در روز ها، هفته ها و ماه های پس از از دست دادن آنچه را که فکر می‌کنند و احساس می‌کنند، بگویند. درباره احساسات خود صحبت کنید: این به بچه ها کمک می‌کند از احساسات خود آگاهی داشته و احساس راحتی کنند. جملاتی از این قبیل بگویید: "من می‌دانم که شما خیلی ناراحت هستید. من هم ناراحتم. ما مادربزرگ را هر دو خیلی دوست داشتیم و او نیز ما را دوست داشت.

 به کودک خود بگویید چه انتظاری باید داشته باشد. اگر مرگ یکی از عزیزان شما به معنای تغییراتی در زندگی فرزندتان است، با بیان اینکه چه اتفاقی خواهد افتاد، نگرانی ها یا ترس ها را برطرف کنید. به عنوان مثال، "خاله سارا، مانند مادربزرگ شما را از مدرسه تا خانه همراهی می‌کند." یا "من باید چند روز نزد پدربزرگ بمانم. این بدان معناست که شما و پدر در خانه خواهید بود و از یکدیگر مراقبت خواهید کرد. اما من هر روز با شما صحبت خواهم کرد و یکشنبه برمی‌گردم."

 در مورد مراسم خاکسپاری و تشریفات صحبت کنید. به کودکان اجازه دهید در آیین هایی مانند تشییع جنازه یا مراسم یادبود شرکت کنند. قبل از موعد به فرزند خود بگویید چه اتفاقی خواهد افتاد. به عنوان مثال، "بسیاری از افرادی که مادربزرگ را دوست داشتند آنجا خواهند بود. ما دعا می‌کنیم، و در مورد زندگی مادربزرگ صحبت خواهیم کرد. مردم ممکن است گریه کنند و همدیگر را در آغوش بگیرند. مردم جملاتی مانند "بابت از دست دادن مادر شما متاسفم" یا "تسلیت می‌گویم استفاده می‌کنند."  اینها سخنان مودبانه و مهربانی است که در مراسم خاکسپاری به خانواده می‌گویند. ما می‌توانیم بگوییم "متشکرم" یا "ممنون که آمدی".  اگر می‌خواهی می‌توانی در نزدیکی من بمانی و دست مرا بگیری."

 شاید لازم باشد در مورد دفن توضیح دهید. به عنوان مثال، "پس از تشییع جنازه، در یک قبرستان، یک خاکسپاری انجام می‌شود. جسد فرد در یک تابوت است، که با یک مراسم خاص در خاک دفن می‌شود. این می‌تواند یک خداحافظی غم انگیز باشد، و ممکن است مردم گریه کنند." عقاید خانواده خود را در مورد آنچه پس از مرگ برای روح یک شخص اتفاق می‌افتد، به اشتراک بگذارید.

همچنین ببینید:

۷ عبارتی که کودکان باید هر روز از والدین خود بشنوند!!!

 آنچه بعد از خدمات اتفاق می‌افتد را به عنوان راهی برای نشان دادن احساس بهتر مردم توضیح دهید. به عنوان مثال، "همه ما با هم غذا می‌خوریم. مردم می‌خندند، صحبت می‌کنند و مقداری هدیگر را در آغوش می‌کشند. تمرکز روی خاطرات خوش مادربزرگ و احساس خوب بودن در کنار هم بودن باعث می‌شود افراد احساس بهتری داشته باشند."

 به فرزند خود نقشی بدهید. داشتن یک نقش کوچک و فعال، می‌تواند به بچه ها کمک کند تا در موقعیت ناشناخته و احساسی مانند مراسم تشییع جنازه یا مراسم یادبود تسلط پیدا کنند. به عنوان مثال، ممکن است کودک خود را به خواندن شعر، انتخاب ترانه‌ای برای پخش، جمع آوری عکس برای نمایش یا ساختن چیزی دعوت کنید. بگذارید بچه ها تصمیم بگیرند که آیا می‌خواهند شرکت کنند و چگونه.

 به کودک خود کمک کنید تا شخص را به خاطر بسپارد. در روز ها و هفته های پیش رو فرزند خود را ترغیب کنید که نقاشی بکشد یا داستان های مورد علاقه عزیزش را بنویسد. از ذکر نام فردی که درگذشت خودداری نکنید. یادآوری و به اشتراک گذاشتن خاطرات خوش به بهبود غم و اندوه کمک می‌کند و احساسات مثبت را فعال می‌کند.

 با راحتی و اطمینان به احساسات پاسخ دهید. توجه کنید که فرزند شما از راه های دیگر غمگین، نگران یا ناراحت به نظر می‌رسد  درباره احساسات سوال کنید و گوش دهید. به کودک خود بگویید که بعد از مرگ عزیز شما، بعد از مدتی حال همه بهتر می‌شود و این نیاز به زمان دارد. بعضی از بچه ها ممکن است به طور موقت در تمرکز یا خوابیدن مشکل داشته باشند یا ترس یا نگرانی داشته باشند. گروه های پشتیبانی و مشاوره می‌توانند به کودکانی که نیاز به حمایت بیشتری دارند کمک کنند.

 به کودک خود کمک کنید تا احساس بهتری داشته باشد. راحتی کودک خود را فراهم کنید، اما روی احساسات غم انگیز نمانید.  بعد از چند دقیقه صحبت و گوش دادن، به سراغ فعالیت یا موضوعی بروید که به کودک شما کمک می‌کند کمی بهتر شود. با هم بازی کنید، کاردستی بسازید، آشپزی کنید یا جایی بروید.

 به کودک خود فرصت دهید تا این بحران را بپذیرد. غم و اندوه فرایندی است که با گذشت زمان بهتر می‌شود، حتماً مکالمه مداوم داشته باشید تا ببینید کودک شما چه احساسی دارد. پذیرش بحران به معنای فراموش کردن عزیز نیست. این بدان معنی است که فرد را با عشق به یاد می‌آوریم، و اجازه می‌دهیم خاطرات عاشقانه احساسات خوبی را تحریک کنند که در ادامه زندگی از ما پشتیبانی می‌کنند.

توجه: مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد. از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست.

منابع:

kidshealth