روروئک وسیله ای چرخ دار است که از یک صندلی پارچه ای معلق با سوراخ هایی برای عبور پا تشکیل شده است و به نوزادان اجازه می دهد قبل از راه رفتن بتوانند خود را به وسیله ی آن به این سو و آن سو بکشند. برخی از افراد معتقدند که روروئک می تواند به نوزاد در راه رفتن کمک کند. اما اگرچه این وسیله ممکن است راهی عالی برای سرگرمی یا تحریک کودک به نظر برسد ، اما ممکن است توانایی راه رفتن مستقل کودک را به تأخیر بیندازد و باعث آسیب دیدگی جدی در هنگام چرخش یا حرکت به سمت مناطق و وسایل خطرناک مانند اجاق گاز یا استخر شود.

برخی تحقیقات نشان می دهد که روروئک ممکن است باعث تاخیر در رشد حرکتی شود. یک مطالعه  نشان داده است که نوزادانی که از روروئک استفاده می کنند در مقایسه با آن نوزادانی که از این وسیله استفاده نمیکنند حدود یک ماه دیرتر شروع به خزیدن می کنند و به طور متوسط ​​حدود ۳ هفته دیرتر راه رفتن را شروع می کنند. نشان داده شده است که هر ۲۴ ساعت استفاده از روروئک حدود ۳ روز تاخیر در راه رفتن ایجاد کرده است. به گفته بسیاری از پزشکان ، توضیح این امر این است که نوزادان در حالی که در روروئک معلق هستند ، در مقایسه با زمانی که باید خود را از روی زمین به بالا بکشند و راه رفتن را یاد بگیرند ، از ماهیچه های متفاوتی در پاهایشان استفاده می کنند. از آنجا که نوزادان در روروئک نمی توانند پاهای خود را ببینند ، بازخورد دیداری را که معمولاً با حرکت اندام هایشان مرتبط است دریافت نمی کنند. هنگامی که کودک به جای بازی روی زمین یا یادگیری مهارت های قبل از راه رفتن ، مانند غلتیدن ، نشستن و بالا کشیدن بدن، وقت خود را در روروئک می گذراند ، تمرین های مرتبط با حرکت و تعادل را ندارد.

امکان افزایش دامنه ی حرکت به وسیله ی روروئک همچنین میتواند کودک را بیشتر در معرض خطر سقوط از پله ها ، برخورد با چیزی یا دستیابی آسان به وسایل خطرناک قرار دهد ، حتی در حالی که والدینش مواظبش هستند. به جای استفاده از روروئک ، والدین باید که به کودک خود اجازه دهند وقت زیادی را روی زمین بگذراند تا بتواند حرکات لازم برای رسیدن به نقاط عطف راه رفتن را انجام دهد.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست 

منابع:

sites.utexas