وسواس (OCD) بیماری است که باعث می‌شود بچه ها افکار، احساسات و ترس ناخواسته داشته باشند. این وسواس نامیده می‌شود و می‌تواند باعث اضطراب بچه ها شود.  

 وسواس چیست؟

 وسواس ترس هایی است که بچه های مبتلا به اختلال وسواس فکری، نمی‌توانند دیگر درباره آن فکر نکنند. آنها ممکن است درک کنند که افکارشان منطقی نیست، اما با این وجود نسبت به موارد خاصی احساس اضطراب می‌کنند.

 این ترس ها ممکن است شامل این موارد باشد:

 آنها یا شخص دیگری، بیمار می‌شوند، صدمه می‌بینند یا می‌میرند

 آنها حرف بدی زدند، فکر بدی داشتند یا اشتباه کردند

 آنها یک قانون را شکسته اند، کار بدی انجام داده اند، یا گناه کرده اند

 چیزی تمیز، کثیف یا میکروبی است

 چیزی مستقیم، یکنواخت یا به روشی دقیق قرار گرفته است

 چیزی خوش شانس یا بدشانس، بد یا خوب، ایمن یا مضر است

همچنین ببینید:

با کودکان خود بازی کنید!!!

 اجبار ها چیست؟  اجبار (تشریفات) رفتاری است که بچه های مبتلا به OCD به طور مکرر انجام می‌دهند.  OCD باعث می‌شود که بچه ها احساس کنند باید "برای اطمینان از" تمیز بودن، ایمن بودن، نظم، یکنواخت یا درست بودن کار هایی را انجام دهند. برای بچه های مبتلا به اختلال وسواس فکری به نظر می‌رسد که تشریفات، توانایی جلوگیری از اتفاقات بد را دارد.

تشریفات شامل مواردی مانند:

 شستشو و تمیز کردن

 اغلب موارد را پاک می‌کند، دوباره می‌نویسد، دوباره انجام می‌دهد، یا دوباره می‌خواند

 تکرار یک کلمه، عبارت یا سوال خیلی بیشتر از حد لازم

 چندین بار پشت سر هم داخل و خارج شدن از در

 چک کردن برای اطمینان از خاموش بودن چراغ، قفل شدن درب یا بررسی مجدد مشق شب

 داشتن چیز هایی به ترتیب خاص

 شمردن به یک عدد "خوب" خاص، اجتناب از اعداد "بدشانس"

 چرا افراد دچار OCD می‌شوند؟

 دانشمندان هنوز نمی‌دانند چرا افراد دچار OCD می‌شوند، اما آنها می‌دانند که عوامل بیولوژیکی در این امر نقش دارند. کودکان ممکن است دچار OCD شوند زیرا در ژن آنها است یا اینکه عفونت داشته اند. ممکن است در ساختار مغز و فعالیت مغز در افراد مبتلا به OCD تفاوت وجود داشته باشد. اما هر چه باعث OCD شده باشد، تقصیر کودک یا والدین نیست.

 رفتار کودکان مبتلا به OCD چگونه است؟

 کودکان همیشه از ترس و رفتار های ناشی از OCD صحبت نمی‌کنند. آنها ممکن است از ترس خود احساس خجالت یا گیجی کنند و آن را برای خود نگه دارند.  آنها ممکن است سعی کنند کار هایی را که انجام می‌دهند پنهان کنند. آنها ممکن است نگران باشند که دیگران آنها را در مورد ترس و آداب و رسومشان آزار دهند.

 کودکان مبتلا به OCD نمی‌توانند تمرکز خود را بر روی وسواس خود متوقف کنند. آنها احساس می‌کنند که باید تشریفات را انجام دهند تا از اتفاقات بدی که نگران آن هستند، جلوگیری کنند.  برای برخی از کودکان، انجام یک مراسم تنها، احساسی است که احساس می‌کنند "همه چیز خوب است".

 چگونه ممکن است والدین توجه کنند؟

 بسیاری از بچه ها قبل از اینکه والدین، ​​معلمان یا پزشکان متوجه شوند، مدتی دچار OCD می‌شوند. والدین فقط در صورتی می‌توانند درمورد OCD اطلاعاتی کسب کنند که فرزندشان به آنها بگوید، یا اگر متوجه شوند کودک بیش از حد نگران است یا رفتاری را انجام می‌دهد که به نظر می‌رسد مانند یک تشریفات باشد.

 گاهی اوقات، والدین ممکن است متوجه مشکلات دیگری شوند که می‌تواند نتیجه OCD باشد. به عنوان مثال، OCD می‌تواند باعث شود کودکان:

 در تمرکز روی کار مدرسه، یا لذت بردن از فعالیت ها مشکل داشته باشند

 تحریک پذیر، ناراحت، غمگین یا مضطرب و احساسی رفتار کنند

 به نظر می‌رسد از درست بودن اوضاع مطمئن نیستند

 در تصمیم گیری یا انتخاب مشکل دارند

 برای انجام کار های روزمره بسیار طولانی عمل می‌کنند، مانند لباس پوشیدن، ترتیب دادن کوله پشتی، تکمیل تکالیف یا دوش گرفتن

 اگر نتوانستند چیزی را بی نقص بسازند یا اگر جایی نامناسب باشد، ناراحت شوند و روحیه خود را از دست بدهند

 اصرار کنند که والدین دقیقاً کاری را که گفته اند، انجام دهند

 چگونه OCD تشخیص داده می‌شود؟

 برای تشخیص OCD، با یک روانشناس کودک یا روانپزشک ملاقات کنید، تا برای کسب اطلاعات بیشتر با شما و فرزندتان مصاحبه کند.  شما و فرزندتان همچنین می‌توانید چک لیست ها و پرسشنامه ها را پر کنید. این موارد به روانشناس یا روانپزشک کمک می‌کند تا تشخیص دهد.  هیچ آزمایش آزمایشگاهی برای تشخیص OCD وجود ندارد.

 وقتی OCD تشخیص داده می‌شود، می‌تواند برای کودکان و والدین قابل تسکین شود. OCD با توجه و مراقبت مناسب می‌تواند بهتر شود.

 چگونه OCD درمان می‌شود؟

 OCD با دارو درمان می‌شود. برای بچه هایی که به دارو نیاز دارند، پزشکان SSRI (مهار کننده های انتخابی جذب مجدد سروتونین) مانند Zoloft ،Prozac و Luvox می‌دهند.

 درمانگران، OCD را با درمان شناختی رفتاری درمان می‌کنند.  در طی این نوع گفتگو و کار درمانی، کودکان در مورد OCD می‌آموزند و درک بهتر آن را شروع می‌کنند. آنها یاد می‌گیرند که انجام تشریفات باعث می‌شود که OCD قوی بماند و انجام ندادن تشریفات به تضعیف OCD کمک می‌کند.  آنها راه های مقابله با ترس، کنار آمدن با آنها و مقاومت در برابر انجام تشریفات را می‌آموزند. یادگیری این مهارت ها به توقف چرخه OCD کمک می‌کند.

 بخشی از درمان، مربیگری والدین در مورد چگونگی کمک به بهتر شدن کودکان است.  والدین می‌آموزند که چگونه به موقعیت های OCD پاسخ دهند و چگونه بدون تسلیم شدن در تشریفات از پیشرفت فرزندشان حمایت کنند.

 والدین چه کاری می‌توانند انجام دهند؟

 با کودک خود در مورد آنچه اتفاق می‌افتد صحبت کنید. پشتیبانانه صحبت کنید، گوش دهید و عشق را نشان دهید. جمله‌ای بگویید که برای شرایط کودک شما مفید باشد، مانند: "من متوجه می‌شوم که نگران صاف بودن روکش ها، صاف بودن جوراب ها و صف کشیدن کفش هایتان هستید. من متوجه می‌شوم که اگر نتوانید همه کار ها را درست برطرف کنید، شما را دچار استرس می‌کند."

 بگویید ممکن است چیزی به نام OCD باعث نگرانی و رفع آن شود. به کودک خود بگویید که پزشک با معاینه می‌تواند بفهمد این چیزی است که جریان دارد یا نه. به کودک خود اطمینان دهید که این می‌تواند بهتر شود و می‌خواهید به او کمک کنید.

 قرار ملاقات با یک روانپزشک کودک یا روانشناس بگذارید. پزشک کودک شما می‌تواند در یافتن فرد مناسب به شما کمک کند.

 در درمان کودک خود شرکت کنید. درمورد چگونگی کمک والدین در هنگام ابتلای کودک به اختلال وسواس فکری، هرچه می‌توانید بیاموزید، غلبه بر OCD یک روند است. قرار های درمانی زیادی وجود خواهند داشت و مهم است که به سراغ همه آنها بروید. مواردی را که درمانگر توصیه می‌کند تمرین کنید. کودک خود را تشویق کنید.

توجه: مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد. از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست.

منابع:

kidshealth