مواد مغذی برای نوزادان

کودکان خردسال جهت رشد سالم و قوی روزانه به غذای مغذی به میزان کافی نیاز دارند. در حدود 6 ماهگی، کودک شما به سرعت در حال رشد است و بیش از هر زمان دیگری در زندگی خود به انرژی و مواد مغذی نیاز دارد.

پس از 6 ماهگی، شیر مادر همچنان منبع اصلی انرژی و مواد مغذی کودک به شمار می رود، اما اکنون باید غذاهای جامد به آن اضافه شود.

کودک شما معده کوچکی دارد و باید در طول روز مقدار کمی غذای نرم و مغذی بخورد.

علاوه بر غلات هر روز با انواع غذاها؛ به ویژه غذاهای حیوانی (لبنیات، تخم‌مرغ، گوشت، ماهی و مرغ)، میوه‌ها و سبزیجات به کودک خود بدهید.

در 6 ماهگی، شیر مادر همچنان منبع حیاتی تغذیه است اما به تنهایی پاسخگو نیست، اکنون باید کودک خود را علاوه بر شیر مادر، با غذای جامد نیز آشنا کنید تا نیازهای رو به رشد او را تامین نمایید.

مطمئن شوید که اولین غذاها را بعد از شیردهی یا بین جلسات شیردهی به کودک می دهید تا کودک شما تا حد امکان به شیردهی ادامه دهد.

هنگامی که شروع به تغذیه کودک خود با غذای جامد می کنید، مراقب باشید که او بیمار نشود. میکروب ها می توانند از دستان او به دهان او سرایت کنند. با شستن دست های خود و او با صابون قبل از تهیه غذا و قبل از هر شیردهی از کودک خود در برابر بیماری محافظت کنید.

همچنین ببینید:

تغذیه مناسب برای وزن گیری جنین!

اولین غذاهای کودک

وقتی کودک شما 6 ماهه است، تازه جویدن را یاد می گیرد. اولین غذاهای او باید نرم باشد تا قورت دادن آنها بسیار آسان باشد، مانند فرنی یا میوه ها و سبزیجات خوب له شده.

آیا می‌دانستید وقتی فرنی خیلی آبکی است، مواد مغذی زیادی ندارد؟ برای اینکه آن را مغذی تر کنید، آن را بپزید تا به اندازه ای غلیظ شود که از قاشق خارج نشود.

هنگامی که کودک علائم گرسنگی را نشان می دهد مانند قرار دادن دستانش داخل دهان، به او غذا بدهید. پس از شستن دست‌ها، دو بار در روز فقط دو تا سه قاشق غذای نرم به کودک بدهید. در این سن، معده او کوچک است، بنابراین او فقط می تواند در هر وعده غذایی مقدار کمی غذا بخورد.

طعم یک غذای جدید ممکن است برای کودک سخت باشد. به او زمان بدهید تا به این غذاها و طعم های جدید عادت کند. صبور باشید و کودکتان را مجبور به خوردن نکنید. مراقب علائمی باشید که نشان می دهد او سیر شده است و پس از آن غذا دادن به او را متوقف کنید.

همانطور که کودک شما رشد می کند، معده او نیز رشد می کند و می تواند با هر وعده غذایی غذای بیشتری بخورد.

تغذیه کودک: 6 تا 8 ماهگی

از 6 تا 8 ماهگی، دو تا سه بار در روز به کودک خود نصف فنجان غذای نرم بدهید. کودک شما می تواند هر چیزی بخورد به جز عسل که تا یک سالگی نباید مصرف کند. می توانید شروع کنید به اضافه کردن یک میان وعده سالم، مانند میوه له شده، بین وعده های غذایی همانطور که کودک شما مقادیر بیشتری از غذاهای جامد دریافت می کند، باید به همان مقدار شیر مادر را دریافت کند.

تغذیه نوزاد: 9 تا 11 ماهگی

از 9 تا 11 ماهگی، کودک شما می تواند نصف فنجان غذا را سه تا چهار بار در روز به همراه یک میان وعده سالم بخورد. حالا می توانید به جای له کردن، غذای نرم را به قطعات کوچک خرد کنید. حتی ممکن است کودک شما با دست شروع به خوردن غذا کند. هر زمان که کودک شما گرسنه است به شیر دادن ادامه دهید.

غذاها باید سرشار از انرژی و مواد مغذی باشند. علاوه بر غلات و سیب زمینی، مطمئن شوید که کودک شما هر روز سبزیجات و میوه‌ها، حبوبات و دانه‌ها، کمی روغن یا چربی سرشار از انرژی و به خصوص غذاهای حیوانی (لبنیات، تخم‌مرغ، گوشت، ماهی و مرغ) دارد. خوردن انواع غذاها در روز به کودک شما بهترین شانس را جهت دریافت تمام مواد مغذی مورد نیاز می دهد.

اگر کودک شما غذای جدید را نمی خورد یا آن را بیرون می اندازد، او را مجبور نکنید که حتما غذا را بخورد. چند روز بعد دوباره امتحان کنید. همچنین می توانید آن را با غذای دیگری که کودک شما دوست دارد مانند شیر مادر ترکیب کنید.

همچنین ببینید:

مواد مغذی برای کودکان

تغذیه نوزادانی که از شیر مادر تغذیه نمی کنند

اگر به کودک خود شیر نمی دهید، او باید بیشتر غذا بخورد. او همچنین برای دریافت تمام مواد مغذی مورد نیاز بدنش باید به غذاهای دیگر از جمله محصولات شیر ​​تکیه کند.

غذای جامد را از 6 ماهگی به کودک خود بدهید، درست همانطور که کودکی که از شیر مادر تغذیه می کند نیاز دارد. با دو تا سه قاشق غذای نرم و له شده چهار بار در روز شروع کنید، که مواد مغذی مورد نیاز او را بدون شیر مادر تامین می کند.

از 6 تا 8 ماهگی، او به نصف فنجان غذای نرم، چهار بار در روز، به علاوه یک میان وعده سالم نیاز دارد.

از 9 تا 11 ماهگی، او به نصف فنجان غذا چهار تا پنج بار در روز، به علاوه دو میان وعده سالم نیاز دارد.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

unicef