بند ناف چیست؟

بند ناف سخت و قابل انعطاف است که مواد مغذی و خون را از مادر به جنین در دوران بارداری حمل می کند. پس از تولد، بند ناف که رشته های عصبی ندارد، بسته می شود (برای بند آمدن خونریزی) و نزدیک ناف بریده می شود. معمولاً یک تا سه هفته پس از تولد به طور کامل می افتد.

در زمان تولد، میکروب ها می توانند به بند ناف سرایت کرده و باعث عفونت شوند. عفونت بند ناف را امفالیت می گویند.

نحوه تشخیص عفونت بند ناف

در حالی که خونریزی خفیف طبیعی است و معمولاً جای نگرانی وجود ندارد، علائم عفونت ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• پوست قرمز، متورم، حساس اطراف بند ناف
• چرک (مایع زرد مایل به سبز) که از پوست اطراف بند ناف سرایت می کند
• بوی بد از بند ناف
• تب
• نوزاد بی قرار و بسیار خواب آلود است

همچنین ببینید:

ختنه و مراقبت های بعد از آن

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

بند ناف دسترسی مستقیم به جریان خون دارد، بنابراین حتی یک عفونت خفیف نیز می تواند به سرعت جدی شود. هنگامی که یک عفونت وارد جریان خون می شود و گسترش می یابد (سپسیس نامیده می شود)، می تواند باعث آسیب های خطرناکی به اندام ها و بافت های بدن شود.

عفونت بند ناف در حدود 15 درصد از نوزادان مبتلا کشنده است، بنابراین یک اورژانس پزشکی در نظر گرفته می شود.

نوزادان نارس در معرض افزایش خطر عوارض شدید ناشی از این نوع عفونت هستند زیرا از قبل سیستم ایمنی ضعیفی دارند.

چه درمان هایی در دسترس هستند؟

برای تعیین مناسب ترین درمان برای عفونت نوزاد، پزشک معمولا از ناحیه عفونی سواب می گیرد. سپس می توان این سواب را در آزمایشگاه بررسی کرد تا میکروب دقیقی که باعث عفونت شده است شناسایی شود. آنتی بیوتیک مناسب برای مبارزه با عفونت تجویز می گردد.

هنگامی که علت مشخص شد، درمان تا حد زیادی به میزان عفونت بستگی دارد.

برای عفونت های جزئی، پزشک ممکن است استفاده از پماد آنتی بیوتیک را چند بار در روز روی پوست اطراف بند ناف توصیه کند.

با این حال، عفونت‌های جزئی در صورت عدم درمان می‌توانند جدی‌تر شوند، بنابراین در صورت مشکوک شدن به عفونت بند ناف، مهم است که به پزشک مراجعه کنید.

برای عفونت های جدی تر، کودک شما احتمالاً نیاز به بستری شدن در بیمارستان و دادن آنتی بیوتیک های داخل وریدی برای مبارزه با عفونت دارد. کودک شما ممکن است برای چند روز در بیمارستان بستری باشد در حالی که آنتی بیوتیک دریافت می کند.

به نوزادانی که آنتی بیوتیک های داخل وریدی داده می شود، معمولاً آنها را برای حدود 10 روز دریافت می کنند. سپس ممکن است آنتی بیوتیک های بیشتر خوراکی به آنها داده شود.

در برخی موارد، عفونت ممکن است نیاز به تخلیه جراحی داشته باشد.

اگر عفونت باعث مرگ بافت شده باشد، ممکن است کودک شما نیز به عمل جراحی برای برداشتن سلول های مرده نیاز داشته باشد.

زمان بهبودی

در صورت تشخیص زودهنگام عفونت، بیشتر نوزادان در عرض چند هفته به طور کامل بهبود می یابند. اما معمولاً تا زمانی که آنتی بیوتیک های داخل وریدی دریافت می کنند باید در بیمارستان بستری بمانند.

در گذشته به طور معمول بند ناف نوزاد را پس از بستن و بریدن، با یک ماده ضدعفونی‌کننده (ماده‌ای شیمیایی که میکروب‌ها را می‌کشد) می‌پوشانند. اما امروزه اغلب پزشکان اطفال «مراقبت خشک» را برای بند ناف توصیه می کنند.

مراقبت خشک شامل خشک نگه داشتن بند ناف و قرار دادن آن در معرض هوا برای کمک به عاری از عفونت است. طبق تحقیقات منتشر شده، مراقبت از بند ناف خشک (در مقایسه با استفاده از یک ضد عفونی کننده) راهی ایمن، آسان و موثر برای کمک به جلوگیری از عفونت بند ناف در نوزادان سالم متولد شده در بیمارستان‌های مناطق توسعه ‌یافته است.

همچنین ببینید:

زردی نوزاد چیست!؟

نکات مراقبت از بند ناف خشک:

1. قبل از اینکه ناحیه بند ناف کودک را لمس کنید، دستان خود را تمیز کنید.
2. تا حد امکان از خیس شدن آن خودداری کنید. از حمام اسفنجی برای تمیز کردن کودک خود تا زمانی که ناف بیفتد استفاده کنید و از اسفنج زدن اطراف آن جدا پرهیز نمایید. در صورت خیس شدن آن را به آرامی با یک حوله تمیز و نرم خشک کنید.
3. مواظب پوشک کردن نوزاد باشید.
4. به آرامی ادرار یا مدفوع را با مقداری گاز مرطوب شده با آب از بین ببرید. اجازه دهید نواحی در هوا خشک شود.
5. شیردهی این امکان را می دهد که آنتی بادی ها (موادی که می توانند به مبارزه با بیماری کمک کنند) به کودک خود منتقل کنید که می تواند به رشد و تقویت سیستم ایمنی بدن او کمک کند.
6. در صورت مشاهده پوست قرمز و حساس در اطراف بند ناف یا ترشح چرک شدید فوراً به پزشک خود مراجعه نمایید. همچنین در صورت بروز تب یا سایر علائم عفونت، باید با پزشک تماس بگیرید. اگر درمان به موقع شروع شود، کودک شما بهترین شرایط و درمان را برای بهبودی کامل دارد.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

healthline