فروشگاه دیابت مال
کد خبر: 1437

مواد مضر موجود در رژلب ها!!!

رژ لب از آن دسته لوازمی ست که در رنگها و طرح های مختلف در هر خونه ای پیدا میشه و مداوم مورد استفاده ی بانوان قرار داره. رژلب دارای مواد مضر ست ما در این مقاله قصد داریم شما را مواد تشکیل دهنده و مضرات آن آشنا کنیم ....

رژ لب ها حاوی مخلوط مضری از مواد شیمیایی بر پایه ی نفت هستند که بسیاری از آنها از نظر ایمنی آزمایش و بررسی نشده اند. برخی از مواد شیمیایی موجود در رژ لب به راحتی از طریق لب ها جذب می شوند و هر بار که لب های خود را زبان می زنید، مقدار کمی از این مواد شیمیایی سمی را مصرف می کنید.

مواد مضر موجود در رژلب ها!!!

 

لب ها حساس هستند و به راحتی محصولات را از طریق لایه نازکی از پوست که آنها را می پوشاند جذب می کنند. پوست لب فاقد مو و غدد عرق است، به این معنی که آنها حتی همان خط دفاع طبیعی اولیه را که پوست سایر نقاط بدن دارد را هم ندارند.

رژ لب محبوب ترین محصول آرایشی است که توسط زنان در سراسر جهان استفاده می شود، اما واقعاً چند زن می دانند که چه موادی در رژلب وجود دارد؟

 

ترکیبات رژلب چیست؟ ( این ترکیبات بیشتر سمی هستند!)

ترکیبات موجود در رژ لب شامل تعدادی مواد شیمیایی سمی مانند:

۱. متیل پارابن

متیل پارابن به رژ لب اضافه می شود زیرا ضد قارچ و نگهدارنده است. به طور گسترده در سایر لوازم آرایشی نیز استفاده می شود. هدف آن جلوگیری از رشد قارچ در محصول و به طور کلی حفظ آن برای طولانی مدت است.

متیل پارابن به سرعت از طریق پوست و مجرای روده جذب می شود، اما بدن به سرعت آن را از بین نیز می برد و در واقع در بدن ذخیره نمی شود. علیرغم نگرانی هایی که در مورد سرطان زا بودن آن وجود دارد، مطالعات به طور قطعی نشان نداده اند که  آیا واقعا سرطان زا هست یا خیر.

با این حال، استفاده از این ماده نگهدارنده در بیشتر اروپا به دلیل خطر احتمالی سرطان زا بودن محدود شده است. همچنین ممکن است سیستم غدد درون ریز را نیز تغییر دهد .متیل پارابن اغلب یک ماده پنهان است، به این معنی که در لیست مواد تشکیل دهنده محصولات ذکر نمی شود، و آگاهی مصرف کنندگان از وجود این ماده سمی تقریبا غیرممکن است.

متیل پارابن توسط پایگاه داده لوازم آرایشی و بهداشتی به عنوان یک ماده با خطر متوسط  طبقه بندی شده است.

همچنین ببینید:

لاک ناخن و عوارض نگران کننده‌ی آن!!!

۲. پلی پارابن

پلی پارابن به عنوان یک ماده نگهدارنده به رژ لب اضافه می شود تا از رشد باکتری های مضر و کپک ها جلوگیری کند. از پوسیدگی قسمت روغنی رژلب جلوگیری می کند. این امر هم از محصول و هم از مصرف کنندگان محافظت می کند. شواهدی وجود دارد که نشان می دهد این ماده یک اختلال گر غدد درون ریز است و برای برخی افراد یک آلرژن نیز به حساب می آید. به نظر نمی رسد در بدن انباشته شود و برای استفاده در لوازم آرایشی به شرط پایین بودن غلظتش، ایمن است. با این حال، پایگاه داده لوازم آرایشی آن را به عنوان یک ماده ی پرخطر فهرست می کند.

بسیاری از برندها با استفاده از مواد ایمن رژلب های زیبا، موثر و غیر سمی ساخته اند. برخی از آنها از نگهدارنده های طبیعی مانند نمک، عسل و خاک رس برای محافظت از محصولات شان استفاده می کنند، در حالی که برخی دیگر ادعا می کنند که فقط از نیمی از مقدار قابل قبول پلی پارابن استفاده می کنند.

عیب محصولات بدون پلی پارابن این است که اغلب جامدتر هستند تا برای مدت طولانی تری تازه نگه داشته شوند، زیرا این بخش نرم و روغنی مواد است که زودتر فاسد می شود. این محصولات بدون پلی پارابن سیستم غدد درون ریز شما را مختل نمی کنند و فاقد مواد سرطان زا هستند. آنها معمولا مقرون به صرفه تر نیز هستند.

 

۳. رتینیل پالمیتات

رتینیل پالمیتات به عنوان یک آنتی اکسیدان به رژ لب اضافه می شود. رتینیل پالمیتات به عنوان یک نگهدارنده مصنوعی استفاده می شود. این ماده یک شکل مصنوعی از ویتامین A است و نشان داده شده است که ممکن است برای زنان باردار مضر باشد. پایگاه داده لوازم آرایشی آن را به عنوان یک ماده دارای خطری متوسط فهرست می کند زیرا شواهدی وجود دارد که آن را با برخی سرطان ها و مشکلات تولید مثل مرتبط می کند. این ماده نیز به راحتی جذب پوست می شود. پس از جذب، ابتدا به رتینول و سپس به اسید رتینوئیک تبدیل می شود.

هنگامی که در معرض اشعه ماوراء بنفش قرار می گیرد، ترکیبات رتینول تجزیه می شوند و رادیکال های سمی تولید می کنند که می تواند به DNA آسیب برساند و باعث جهش ژنتیکی شود که پیش ساز سرطان است.

مزایای استفاده از آن این است که با وجود اینکه یک فرم مصنوعی است اما بدن همچنان می تواند از آن به عنوان ویتامین A نیز استفاده کند. این ماده پس از قرار گرفتن بر روی لب ها از طریق پوست جذب می شود. این ویتامین یکی از مهم ترین ویتامین ها برای پوست است ، زیرا مولکول های ریز آن می توانند مستقیماً به لایه های عمیق تر پوست نفوذ کنند و به ترمیم کلاژن و الاستین کمک کنند.

به همین دلیل است که محصولات حاوی این ماده اغلب به عنوان محصولات  ضد پیری به بازار عرضه می شوند. این ماده نوعی لایه‌بردار است که لایه‌های خشک بالایی پوست را از بین می‌برد تا سلول‌های جدید زیر آن آشکار شوند. به این ترتیب لب ها را نرم و صاف نگه می دارد.

اگر از رژ لب حاوی این ماده استفاده می کنید، بهتر است در دوران بارداری از مصرف آن اجتناب کنید و پس از مصرف آن از قرار گرفتن در معرض مستقیم نور خورشید نیز خودداری کنید.

رژ لب های طبیعی حاوی روغن های مفیدی مانند جوجوبا، ماکادمیا و هسته انگور هستند.

همچنین ببینید:

مواد شیمیایی لوازم آرایشی و بهداشتی

۴. رنگ ها

از رنگ ها برای رنگ دادن به رژ لب استفاده می شود و مطمئناً طیف های مختلفی در بازار وجود دارد که می توانید از بین آنها رنگ دلخواهتان را انتخاب کنید.

بسیاری از رژلب ها با رنگ های مصنوعی ساخته می شوند که از آلومینیوم یا فرآورده های نفتی تهیه می شوند. این رنگ ها در بدن ما در اندام ها و بافت های چربی ذخیره می شوند. قطران زغال سنگ، یکی از فرآورده های نفتی مورد استفاده در این رنگها ، به عنوان یک ماده سرطان زا شناخته شده است. برخی از رنگ ها حتی ممکن است حاوی فلزات سنگین نیز باشند. برخی از آنها به عنوان رنگ خوراکی تایید نشده اند اما ممکن است همچنان در لوازم آرایشی استفاده شوند.

هنگامی که یک رنگ "FD&C" نامگذاری می شود به این معنی است که توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای استفاده در مواد غذایی، داروها و لوازم آرایشی تایید شده است. هنگامی که برچسب "D&C" دارد، برای مصرف به صورت خوراکی تایید نشده است. قرمز شماره ی ۳۶ یکی از این رنگ‌ها است. این ماده به عنوان ماده ای کم خطر نامگذاری شده است، اما روی حیوانات آزمایش شده است و برخی تحقیقات ارتباط بین قرار گرفتن در معرض آن و به وجود آمدن آسیب هایی در سیستم عصبی را نشان داده است.  قرمز شماره ی ۲۲ نیز یک رنگ پودری است که در رژ لب و بسیاری از لوازم آرایشی دیگر استفاده می شود و FDA آن را در فهرست رنگ های ایمن ذکر کرده است.

به خاطر داشته باشید که حتی رنگ های طبیعی نیز می توانند تا حدی مضر باشند. چوب درخت بلاد روت چوبی حاوی ترکیبات هماتین و هماتوکسیلین است که در صورت استنشاق، بلعیدن یا جذب از طریق پوست می تواند اثرات مضری داشته باشد، این چوب یکی دیگر از منابع رنگ طبیعی است که می تواند باعث تحریک و التهاب در هنگام استنشاق شود.

برخی از رنگ های رژ لب دارای مشتقات حیوانی هستند. برخی از موادی که رژ لب‌ها می‌توانند حاوی آن‌ها باشند مانند کارمین یا کوشینال ممکن است به دست آمده از سوسک‌های له شده باشند. پوسته سوسک همان چیزی است که رنگدانه قرمز قوی را در بسیاری از رژ لب ها و لوازم آرایشی ایجاد می کند. کارمین معمولاً با جوشاندن حشرات خشک شده در آب، فیلتر کردن ماده سخت و سپس تصفیه محلول با زاج تولید می‌شود. حدود هفتاد هزار سوسک برای ساختن یک پوند رنگ کوکینیال لازم است!

 

۵. توکوفریل استات

توکوفریل استات شکل خاصی از ویتامین E است که اغلب در محصولات مراقبت از پوست و مکمل های غذایی یافت می شود.. این ماده اساساً نوعی ویتامین E است که در آزمایشگاه ساخته می شود.

تولید کنندگان ویتامین E طبیعی را مصرف می کنند و اسید استیک به آن اضافه می کنند تا ماندگاری بیشتری داشته باشد و هزینه آن نیز کاهش یابد. ویتامین E به دلیل خاصیت آنتی اکسیدانی خود شناخته شده است، بنابراین در رژ لب ها نیز استفاده می شود زیرا یک عامل نرم کننده طبیعی پوست و نوعی آنتی اکسیدان است. پایگاه داده لوازم آرایشی آن را به عنوان یک ماده ی  دارای خطر متوسط می شناسد زیرا می تواند باعث خارش، سوزش، پوسته پوسته شدن، کهیر و تاول روی پوست شود و می تواند سمی نیز باشد. برخی از مطالعات مصرف آن را با  تقویت فتوکارسینوژنز مرتبط می دانند ، به این معنی که ممکن است اثرات سرطان زایی اشعه UV را افزایش دهد.

 

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

blackpaint.sg

دیدگاه تان را بنویسید

 

x