غریزه مادری: آیا واقعاً وجود دارد؟
آیا نشانه هایی وجود دارد که زنان غریزه مادری ذاتی دارند؟ درباره باورهای غلط در مورد غریزه مادری و مهارتهای واقعی والدین از هر جنسیتی که میتوانند به فرزندپروری خود بیاورند، بیشتر بیاموزید.
غریزه مادری چیزی است که همه زنان آن را دارند، انتظار می رود که زنان نوعی تمایل غریزی به بچه دار شدن داشته باشند.
تمایل به بچه دار شدن و مراقبت از آن عالی است، این ایده که فقط به دلیل اینکه یک زن هستید معمولا انتظار می رود علاوه بر حس مادر شدن چگونه مراقبت کردن هم بلد باشید عادلانه نیست.
این دقیقا چیزی نیست جز اضطراب و افسردگی و سوالی بی جواب که اگر مادر کاملی نباشم!
بنابراین، در این مقاله توضیح می دهیم غریزه مادری چیست و چرا مفهوم آن این همه دوام داشته است؟
غریزه مادری چیست؟
دکتر کاترین مونک، استاد روانشناسی پزشکی در بخش روانپزشکی و زنان و زایمان در کلمبیا می گوید: “کلمه غریزه به چیزی ذاتی یا طبیعی اشاره دارد که شامل یک پاسخ رفتاری ثابت در زمینه محرک های خاص است.”
بر اساس این تعریف، ایده غریزه مادری به این معناست که دانش ذاتی و مجموعه ای از رفتارهای مراقبتی وجود دارد که در زنان بعد از مادر شدن به طور خودکار فعال می شود.
اما در واقعیت، “ایده غریزه مادری می تواند کاملاً اغراق آمیز باشد.”
افکار گذشتگان ما را وادار می کند که باور کنیم غریزه مادری چیزی است که ما را برمی انگیزد تا بخواهیم بچه دار شویم و بعد از ورود آنها دقیقاً بدانیم چه باید بکنیم.
عاقلانه ترین پیشنهاد این است که یک مادر یا هر کسی که یک نوزاد یا کودک را می خواهد سرپرستی کند باید از طریق آموزش، روش های خوب نگه داری، تربیت و آموزش را بیاموزد.
این “یادگیری در حین کار” از زمان تولد نوزاد اتفاق می افتد. این زمانی است که بسیاری تصور می کنند غریزه مادری باید وارد شود و منجر به عشق مادرانه شود.
طبق یک مطالعه در سال 2018، این احساسات مادرانه چند روز پس از تولد ایجاد میشود و برخی از زنان حتی چندین ماه بعد در تلاش برای احساس کردن آنها هستند.
وقتی این احساسات فورا اتفاق نمیافتد یا رشد آنها بیشتر طول میکشد، بسیاری از مادران احساس شکست میکنند.
آنها ممکن است احساس کنند این نشانه ای این است که غریزه مادری ندارند. در واقعیت، آنها فقط به حمایت و کمک نیاز دارند تا انتظارات را بارزتر و واقع بینانه تر توسعه دهند.
همچنین ببینید:
نکاتی درباره ی کودکان که پدران و مادران باید آن را بدانند!
آیا غریزه مادری افسانه است؟
بله، ایده غریزه مادری تا حد زیادی یک افسانه است.
یک فرد، صرف نظر از جنسیت یا گرایش جنسی خود، میتواند در مراحل اولیه رشد، حس عمیقی نسبت به فرزند خود به دست آورد اما این توانایی هنوز با غریزه مادری متفاوت است.
به عنوان مثال، والدین ممکن است به سرعت معنای خاص گریه های نوزاد خود را بفهمند. آنها همچنین ممکن است به راحتی متوجه تغییر رفتاری شوند که نشانه دندان درآوردن در کودک نوپاشان است.
حتی ممکن است این به سالهای بعدکشیده شود، زمانی که والدین میتوانند مشکل فرزند نوجوان خود را زمانی که ناراحت و ساکت است احساس کنند.
طبق نظریه های روانشناسی «این غریزه مادری، حس ششم برای کودک و آنچه که او نیاز دارد، ناشی از نزدیکی شدید و عشق عمیق، گذراندن ساعتها با کودک و اندیشیدن به اوست.»
با این حال، نشان می دهد که دیدن نشانه ها به دلیل ارتباطی است که با فرزند خود ایجاد کرده اید، نه درک غریزی مادری و این می تواند محدود به مادران نباشد.
روان درمانگرها، حس ذاتی مادران در مورد نیازهای کودک را به تجربیات، خلق و خوی، سبک دلبستگی آنها نسبت داده اند.
مادران بسیاری از جنبه های مراقبت از کودک را از طریق مشاهده یا تجربیات فرزندپروری یاد می گیرند.
مادران با نوزادان خود ارتباط و پیوند برقرار می کنند، آنها مهارت های فرزندپروری را از طریق همین تمرین و تجربه می آموزند. حال انجام برخی کارها ممکن است “ناخودآگاه” باشد، لزوماً به این معنی نیست که غریزی است.
وقتی پدر یا مادر میشوید، از نظر بیولوژیکی (طبیعی) شیمی مغزتان تغییر میکند. این فقط برای فردی که زایمان می کند اتفاق نمی افتد.
در واقع، تحقیقات نشان می دهد که والدین رضاعی هم ممکن است سطوح بالایی از اکسی توسین، سروتونین و دوپامین را در طول نگه داری تجربه کنند.
مطالعه دیگری نشان داد که پدران همانند مادران در تشخیص گریه های نوزاد خود مهارت یکسانی دارند. در واقع جدای جنسیت والدین، مدت زمانی که والدین با کودک خود می گذرانند با توانایی تشخیص خواسته های فرزندان ارتباط مستقیم دارد.
تفاوت بین غریزه و انگیزه چیست؟
برای اینکه ببینیم واژه غریزه مادری از کجا آمده است، ابتدا باید تفاوت بین غریزه و انگیزه را درک کنیم، زیرا آنها قطعاً یکسان نیستند.
در روانشناسی، انگیزه یک حالت انگیزشی است که از یک نیاز فیزیولوژیکی ناشی میشود و همین نیاز زمینهساز انگیزه است.
از سوی دیگر، یک غریزه یک پاسخ ذاتی یا آموخته نشده به یک سیگنال است. غرایز در همه یافت می شود و محصول تکاملی است که رفتار را در طول زمان شکل می دهد یا می توان گفت که غرایز همان رفتار است.
از دیدگاه تکاملی، انسان ها برای تولید مثل ساخته شده اند. بدن زنان در طول بارداری دچار تغییرات هورمونی زیادی میشود و چنین ترشح هورمونی بر رفتار، ادراک و احساسات تأثیر میگذارد.
تغییرات در استروژن و ترشح اکسی توسین “هورمون عشق” باعث ایجاد پیوند، دلبستگی و جذب می شود.
بنابراین بهتر است بسیاری از اقدامات را بهعنوان رفتارهای والدینی به جای رفتارهای مادرانه توصیف کنیم، زیرا هم پدران و هم مادران از نظر بیولوژیکی برای درگیر شدن در روابط دلبستگی با کودکان آمادگی دارند.
با این حال، باید خاطرنشان کنیم که میل به مادر شدن همیشه ذاتی نیست و بسیاری از زنان سالم «اشتیاق مادرانه» را تجربه نمیکنند.
بسیاری از مردم تصمیم میگیرند بچه دار نشوند، در حالی که هنوز غریزه افسانهای مادرانه را به روشهای مختلف بیان میکنند، مانند یک مربی فداکار فوتبال یا یک معلم سخاوتمند و دلسوز عمل می کنند.
به همین دلیل بهتر است ما دیدگاههای خود را تغییر دهیم و «غریزه مادری» را به عنوان «غریزه مراقبت» مجدداً نامگذاری کنیم.
همچنین ببینید:
با این 8 راه به والدین خود بگویید که باردار هستید
چگونه انتظارات را مدیریت کنیم
این ایده که زنان باید بچه بخواهند و به طور غریزی می دانند که چگونه از آنها مراقبت کنند، فشار زیادی را ایجاد می کند، همچنین توانایی پدر را برای برقراری ارتباط با فرزندش را کاهش میدهد.
پدر و مادر هر دو به یک اندازه توانایی رفتارهای فرزند پروری را دارند. توقعات تعیین شده برای مادر منجر به افسردگی بعداز زایمان می شود.
برای مدیریت این نوع فشار، مهم است که مادران آینده به یاد داشته باشند که هیچ راهی برای مادر خوبی شدن وجود ندارد بهتر است در این مسیر از همسران خود کمک بگیرند و به عنوان پدر به آنها اعتماد کنند.
نتیجه آخر
آنچه ما به عنوان غریزه مادری در نظر می گیریم یک افسانه است، پس انتظارات غیر واقعی را کنار بگذارید، فرزندپروری چالشی است که شما در حین بزرگ کردن نوزاد خود آن را یاد می گیرید.
توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .
منابع:
دیدگاه تان را بنویسید