محققین دریافته اند که خانم های جوانی که تحت شیمی درمانی سرطان ریه قرار می گیرند بیشتر در معرض ابتلا به یائسگی زودرس هستند.

مطالعه جدید شامل 182 خانم است که حین تشخیص سرطان ریه میانگین سنی 43 سال داشته اند. در طول یک سال، 64 درصد از 85 خانم که شیمی درمانی سرطان ریه سیستمیک را دریافت می کردند وارد دوره یائسگی شدند؛ این در مقایسه با 15 درصد از 94 خانمی بود که شیمی درمانی سرطان ریه دریافت نمی کردند. طبق نتایج مطالعه، از هر سه خانمی که تحت شیمی درمانی سرطان ریه قرار گرفته بود، یک نفر دچار یائسگی زودرس شده است.

ژوان پینکرتون مدیر اجرایی مطالعه اظهار می دارد که بیماران مبتلا به سرطان ریه قبل از ابتلا به یائسگی و آغاز شیمی درمانی باید اطلاعات لازم پیرامون خطر آمنوره ناشی از شیمی درمانی و سایر مشکلات یائسگی (گرگرفتگی، خشکی واژن و پوی استخوان) و کاهش قدرت باروری را داشته باشند.

با این که برای اثبات این مسئله به تحقیقات بیشتری نیاز است، خطرات ظاهر شده مشابه آن چیزی است که خانم هایی که قبل از سنین یائسگی تحت شیمی درمانی برای سرطان سینه و لنفوم قرار می گیرند، با آن ها روبه رو می شوند. این مطالعه برای اولین بار آمنوره –نبود غیر طبیعی خونریزی ماهانه قاعدگی- را در خانم ها مبتلا به سرطان ریه در سنین زیر 50 سال توصیف می کند.

خانم های مبتلا به سرطان ریه که در سنین قبل از یائسگی قرار دارند و می خواهد صاحب فرزند شوند باید پیرامون فریز کردن تخمک و جنین با پزشک خود مشورت نمایند. از سال 1975، میزان شیوع سرطان ریه در خانم ها تا 94 درصد افزایش یافته است و بیماری همانند سرطان سینه یکی از علل عمده مرگ خانم ها در آمریکا است.

سرطان ریه شیوع بالایی در میان بزرگسالان مسن دارد اما این بیماری به طور خاص در خانم ها در سنین پایین تری در مقایسه با آقایان تشخیص داده می شود. هر ساله در آمریکا سرطان ریه در 5000 خانم قبل از سن یائسگی تشخیص داده می شود. تحقیقات نشان می دهند که یائسگی زودرس در حدود 40-80 درصد خانم های جوانی که تحت درمان سرطان سینه قرار دارند رخ می دهد. اما اطلاعات محدودی پیرامون میزان یائسگی زودرس بعد از درمان سرطان ریه وجود دارد.