منیزیم یک ماده مغذی اساسی برای مغز و بدن است. از جمله فواید بسیار مهم آن این است که به تنظیم قند خون کمک می کند. با این وجود ، اغلب در افراد مبتلا به دیابت کمبود منیزیم مشاهده می شود.کمبود این ماده در دیابت نوع ۱ و نوع ۲رخ می دهد ، اما به نظر می رسد که در نوع ۲ شایع تر است زیرا کمبود منیزیم با مقاومت به انسولین مرتبط است.

افرادی که حساسیت و مقاومت به انسولین دارند همچنین منیزیم را از طریق ادرار خود از دست می دهند و این امر در کاهش سطح این ماده مغذی نقش دارد.برخی از افراد مبتلا به دیابت نوع یک نیز مقاومت به انسولین دارند. که این شرایط ممکن است آنها را نیز در معرض کمبود منیزیم قرار دهد.

همچنین ببینید:

بروکلی پر از ویتامین را بشناسید!

با این وجود مصرف مکمل منیزیم می تواند سطح منیزیم موجود درخون را افزایش داده و کنترل دیابت را بهبود ببخشد. اگر پیش دیابت دارید ، مصرف این مکمل ها ممکن است سطح قند خون را بهبود ببخشد و احتمالاً از ابتلا به دیابت نوع ۲ جلوگیری کند.

انواع منیزیم چیست و اگر نگران دیابت هستید ، کدام یک بهتر است؟

انواع مختلف منیزیم شامل موارد زیر است:

گلیسینات منیزیم

اکسید منیزیم

کلرید منیزیم

سولفات منیزیم

کربنات منیزیم

منیزیم تاورات

سیترات منیزیم

منیزیم لاکتات

گلوکونات منیزیم

منیزیم آسپارتات

منیزیم ترونات

مکمل های منیزیم مساوی نیستند. انواع مختلفی از آن برای بیماری های مختلفی استفاده میشوند و میزان جذب آنها متفاوت است. بعضی از انواع آن راحت تر در مایعات حل می شوند و باعث می شوند سریعتر جذب بدن شود.

طبق تحقیقات موسسه ملی بهداشت (NIH) ، برخی مطالعات نشان داده اند که آسپارتات منیزیم ، سیترات ، لاکتات و کلرید نسبت به اکسید منیزیم و سولفات میزان جذب بهتری دارند.اما NIH همچنین گزارش می دهد وقتی که در آزمایشات بالینی به افرادی که مبتلا به دیابت ضعیف بودند ۱۰۰۰ میلی گرم اکسید منیزیم در روز داده می شد ، آنها بعد از ۳۰ روز در کنترل سطح قند خونشان پیشرفت هایی را نشان دادند.

به طور مشابه ، افرادی که روزانه ۳۰۰ میلی گرم کلرید منیزیم دریافت کرده بودند ، بعد از ۱۶ هفته در سطح گلوکز ناشتا بهبود داشتند. با این حال ، افرادی که منیزیم آسپارتات دریافت کرده اند ، پس از سه ماه دریافت این مکمل ، در کنترل سطح قند خونشان بهبودی نداشته اند.

فقط چند آزمایش بالینی کوچک فواید مکمل منیزیم را برای دیابت ارزیابی کرده اند. برای تعیین بهترین نوع منیزیم برای کنترل گلوکز ، تحقیقات بیشتری لازم است.اگر کمبود منیزیم دارید ، با پزشک خود مشورت کنید تا ببینید آیا مصرف مکمل برای شما مناسب است یا خیر. منیزیم به صورت خوراکی به صورت کپسول ، مایع یا پودر موجود است.همچنین می تواند به بدن تزریق شود ، یا بصورت موضعی و با روغن و کرم از طریق پوست جذب شود.

چگونه منیزیم بیشتری را در رژیم غذایی خود قرار دهید؟

اگرچه مصرف مکمل می تواند سطح پایین منیزیم در خون را تصحیح کند ، شما همچنین می توانید از طریق رژیم غذایی سطح منیزیم موجود در بدن خود را به طور طبیعی افزایش دهید.طبق گفته NIH ، مقدار روزانه منیزیم توصیه شده برای زنان بالغ ۳۲۰ میلی گرم تا ۳۶۰ میلی گرم و ۴۱۰ میلی گرم تا ۴۲۰ میلی گرم برای آقایان بالغ است.

بسیاری از گیاهان و محصولات حیوانی منبع عالی منیزیم هستند:

سبزیجات دارای برگهای سبز (اسفناج  و غیره)

حبوبات

آجیل و دانه های خوراکی

غلات کامل

کره بادام زمینی

غلات صبحانه

آووکادو

سینه مرغ

گوشت چرخ کرده

کلم بروکلی

جو دوسر

ماست

آب شهری، آب معدنی و آب های آشامیدنی نیز منبع منیزیم هستند ، اگرچه میزان منیزیم بسته به منبع آب نیز می تواند متفاوت باشد.با انجام یک آزمایش خون می تواندی کمبود منیزیم را تشخیص دهید. علائم کمبود آن عبارتند از از دست دادن اشتها ، حالت تهوع ، گرفتگی عضلات و خستگی.

سایر مزایای منیزیم برای سلامتی

منیزیم تنها به تنظیم قند خون کمک نمی کند. از دیگر مزایای مناسب و نرمال بودن سطح منیزیم در خون می توان به موارد زیر اشاره کرد:

فشار خون را کاهش می دهد ، که خطر ابتلا به بیماری های قلبی و سکته را کاهش می دهد

سلامت استخوانها را تقویت می کند

تعداد حملات میگرنی را کاهش می دهد

عملکرد بدن در ورزش را بهبود می بخشد

اضطراب و افسردگی را کاهش می دهد

التهاب و درد را کاهش می دهد

سندرم قبل از قاعدگی را آسان می کند

خطرات و عوارض مصرف منیزیم

مصرف بیش از حد منیزیم خطرات خاصی را برای سلامتی به همراه دارد. می تواند در برخی افراد اثر ملین داشته باشد و در نتیجه اسهال و گرفتگی معده ایجاد کند. بنابراین مهم است که مکمل های منیزیم را طبق دستورالعمل مصرف کنید.

این عوارض جانبی می تواند در کربنات منیزیم ، کلرید ، گلوکونات و اکسید رخ دهد.

اگر روده شما نمی تواند مکمل های منیزیم خوراکی را تحمل کند ، به جای آن از یک روغن یا کرم موضعی استفاده کنید. با این حال ، خطر تحریک پوست وجود دارد. بهتر است که ابتدا کرم را روی یک قسمت کوچک از پوستتان آزمایش کنید تا ببینید که آیا نسبت  به آن واکنش آلرژیک دارید و یا خیر.

مصرف مقادیر زیادی منیزیم همچنین می تواند منجر به سمیت منیزیم شود. این وضعیت می تواند کشنده باشد. علائم سمیت شامل حالت تهوع ، استفراغ ، مشکل در تنفس ، ضربان قلب نامنظم و ایست قلبی است.

عملکرد ضعیف کلیه به دلیل ناتوانی کلیه ها در حذف مقدار اضافی منیزیم از بدن یک عامل خطر برای سمیت منیزیم است.هنگام مصرف مقدار زیادی منیزیم از طریق غذا عوارض جانبی ایجاد نمی شود. بدن قادر است مقادیر اضافی منیزیم طبیعی را از طریق ادرار کردن از بین ببرد.

در صورت مصرف دارویی آن  ، قبل از مصرف مکمل با پزشک خود مشورت کنید. این کار می تواند از اثرات بد دارو جلوگیری کند.

سخن آخر

اگر مبتلا به دیابت یا پیش دیابت هستید ، در مورد احتمال ابتلا به کمبود منیزیم با پزشک خود صحبت کنید. اصلاح این کمبود می تواند سطح قند خون شما را بهبود ببخشد و به شما در مدیریت بهتر شرایط کمک می کند.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

healthline