به طور خاص ، با کاهش خواب مداوم ، انسولین کمتری (هورمونی که قند خون را تنظیم می کند) بعد از خوردن غذا در بدن آزاد می شود. در همین حال ، بدن شما هورمونهای استرس بیشتری (مانند کورتیزول) را ترشح می کند ، که باعث میشود شما بیدار بمانید و این بیداری باعث میشود که  انسولین نتواند کار خود را به طور موثر انجام دهد در نتیجه گلوکز بیش از حد در جریان خون باقی می ماند و این امر می تواند خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را افزایش دهد. و اینها همه به صورت زنجیرواری به هم مرتبط اند و در نتیجه ی یکدیگر اتفاق می افتند.

همچنین ببینید:

درمان خروپف به صورت خانگی و پزشکی

این زنجیره در اثر داشتن میزان خوابی بین چهار تا شش ساعت در شب مشاهده شده است. به ویژه در اثر کم شدن  مدت زمان خواب عمیق که به نظر می رسد  نقش مهمی در حفظ حساسیت به انسولین و کنترل قند خون دارد.

علاوه بر این ، خوابیدن بیش از حد کم می تواند اشتهای شما را افزایش داده و میزان احساس سیری شما را کاهش دهد ، و باعث می شود که تمایل شما به مصرف کربوهیدرات ها و غذاهای شیرین بیشتر شود. با گذشت زمان و تبدیل شدن این تمایلات به  عادات غذایی مقابله با این هوس ها یا پرخوری سخت میشود و به طور کلی می تواند تاثیرات مخربی بر انسولین ، قند خون و همچنین وزن بدن شما داشته باشد. (بخاطر داشته باشید: چاقی عامل اصلی خطرابتلا دیابت نوع 2 است.) بعلاوه ، وقتی دچار کمبود خواب هستید ، بیشتر احساس خستگی می کنید و تمایل کمتری به ورزش دارید که این موضوع نیز مشکل ساز خواهد شد زیرا ورزش منظم به مدیریت وزن و در نتیجه کنترل قندخون  کمک می کند.

خوشبختانه اگر محرومیت از خواب فقط چند روز طول بکشد ، با داشتن حداقل دو شب خواب کامل  (نزدیک به 10 ساعت در شب) این اثرات قابل برگشت خواهند بود و سطح انسولین می تواند بهبود یابد.

همچنین ببینید:

اختلالات خواب، علائم، تشخیص و درمان

پس تا دیر وقت بیدار ماندن را  برای خودتان تبدیل به یک عادت نکنید. و بهتر این است که سعی کنید هرشب چیزی در حدود هفت تا نه ساعت خواب بی وقه و مناسب داشته باشید تا بتوانید در طول روز احساس سلامتی و شادابی بیشتر و عملکرد بهتری داشته باشید و همچنین خطر ابتلا به دیابت نوع۲ و سایر مشکلات مربوط به سلامتی را در خود کاهش دهید.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

sleepfoundation