فیبرومیالژیا چیست؟

فیبرومیالژیا نوعی اختلال مزمن است که با درد در عضلات و استخوان ها و مناطق حساس و خستگی همراه است. این یک بیماری است که از ۵ تا ۱۰ میلیون آمریکایی را تحت تأثیر قرار می دهد ، اما تشخیص آن نیز دشوار است زیرا علائم ذهنی هستند یعنی هیچ آزمایشی وجود ندارد که بتواند به طور دقیق این اختلال را تشخیص دهد.

علائم فیبرومیالژیا چیست؟

همانطور که در بالا ذکر شد ، علائم عبارتند از:

• درد یا حساسیت در نقاط خاصی از بدن (که اغلب نقاط تحریک یا نقاط حساس نامیده می شوند)

• خستگی

• دشوار خوابیدن یا خوابیدن در یک بازه ی زمان طولانی و بدون احساس آرامش

• مشکلات حافظه

• افسردگی

• سردرد

• حساسیت به نور یا صدا

• اضطراب

• مشکل در تمرکز یا توجه

• درد در ناحیه شکم

فیبرومیالژیا می تواند با سایر بیماری های مزمن نیز همراه باشد ، از جمله:

• سندرم روده تحریک پذیر

• سیستیت بینابینی

• آندومتریوز

• مشکلات مفصل گیجگاهی فکی ( TMJ)

• روماتیسم مفصلی

• لوپوس

چه عواملی باعث فیبرومیالژیا می شود؟

متخصصان دقیقاً مطمئن نیستند که چه چیزی باعث فیبرومیالژیا می شود. در حقیقت تشخیص آن بسیار دشوار است و درمان آن چالش برانگیز است. خوشبختانه فیبرومیالژیا اکنون با جدیت بیشتری مورد توجه قرار گرفته است.

عواملی که ممکن است "باعث" این شرایط شوند عبارتند از:

• ضربه جسمی یا عاطفی (با اختلال استرس پس از سانحه یا PTSD در ارتباط است)

• عفونت ها ، مانند آنفولانزا

• ژنتیک (این مشکل ممکن است در خانواده وجود داشته باشد)

• استرس (جسمی یا روانی)

وقتی بدن شما تحت هر نوع استرسی قرار می گیرد ، سیستم عصبی شما به حالت "ستیز یا گریز" می رود. عضلات و بافت همبند شما برای تأمین قدرت بیشتر متشنج می شوند (به طوری که می توانید نبرد کنید یا فرار کنید). با از بین رفتن استرس ، سیستم عصبی شل شده و به حالت طبیعی برمی گردد. در مورد فیبرومیالژیا چنین نیست. و در حالت ستیز یا گریز گیر می ماند. با گذشت زمان ، این می تواند به درد گسترده عضلانی و ایجاد نقاطی حساس منجر شود و منجر به علائم دیگری شود که در بالا ذکر شد.

چه کسانی دچار فیبرومیالژیا می شوند؟

برخی فاکتورها ممکن است شما را مستعد ابتلا به فیبرومیالژیا کنند. این عوامل عبارتند از:

• سابقه خانوادگی: به نظر می رسد یک عامل ژنتیکی در این شرایط وجود دارد.

• جنسیت: زنان احتمالاً به دلیل بالا رفتن و پایین آمدن سطح استروژن هشت تا نه برابر بیشتر از مردان به این بیماری مبتلا می شوند (و این وضعیت در زنانی که یائسه می شوند بیشتر است) با این حال ، مردان و حتی کودکان نیز می توانند به این اختلال مبتلا شوند.

• سن: طبق موسسه ملی آرتروز و بیماری های اسکلتی عضلانی و پوستی (NIAMS) ، فیبرومیالژیا بیشتر افراد بالای ۱۸ سال را درگیر می کند. بیشتر افراد در سنین۲۰ تا ۵ ۰سالگی بیماریشان تشخیص داده می شود.

• بیماری روماتیسمی: ممکن است در کسی که دارای روماتوئید یا آرتروز ، لوپوس یا اسپوندیلیت آنکیلوزان است خطر فیبرومیالژیا بیشتر باشد.

• دیابت: فراتحلیل منتشر شده در ژورنال Rheumatology International در سپتامبر ۲۰۱۷ داده های بیش از ۳.۵ میلیون نفر را بررسی کرد. این داده ها نشان داد که به نظر می رسد فیبرومیالژیا در افرادی که بیماری خاصی از جمله دیابت نوع ۲ دارند ، بیشتر دیده می شود. به طور دقیق تر ، تقریباً ‍۱۵٪ از افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ فیبرومیالژیا نیز داشتند. یک مطالعه جداگانه در اسرائیل نشان داد که فیبرومیالژیا در افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ نیزشایع است.

چگونه فیبرومیالژیا درمان می شود؟

اگر به فیبرومیالژیا مبتلا هستید ، به احتمال زیاد به یک روش چند جانبه برای درمان آن نیاز خواهید داشت. درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

دارو: مسکن های بدون نسخه ، مانند ایبوپروفن و ناپروکسن می توانند به درد عضلات کمک کنند. داروهای ضد افسردگی ، مانند دولوکستینو میلناسیپران نیز می توانند به درد و خستگی کمک کنند (و همچنین روحیه شما را بهبود ببخشند). همچنین ، داروهای ضد تشنج ، از جمله گاباپنتین  و پرگابالین نیز می توانند کنترل درد را فراهم کنند.

ماساژ درمانی: ماساژ در مناطق درد مانند شانه ها می تواند موجب تسکین و بهبود تحرک شود. علاوه بر این ، ماساژ به تقویت آرامش کمک می کند ، که به نوبه خود می تواند به شما توانایی کنترل وضعیت تان را بدهد. با این حال ، بهتر است یک ماساژ درمانی پیدا کنید که تجربه درمان افراد مبتلا به فیبرومیالژیا را داشته باشد تا از بدتر شدن درد جلوگیری کند.

طب سوزنی: توانایی طب سوزنی در توانایی کمک به فیبرومیالژیا در بررسی های انجام شده متفاوت بوده است. با این حال ، ممکن است ارزش امتحان را داشته باشد. اگر بعد از چند جلسه بهبود پیدا نکردید ، پس احتمالاً برای علائم شما مفید نخواهد بود.

فعالیت بدنی: تحرک ممکن است آخرین کاری باشد که وقتی احساس خستگی و درد می کنید به آن فکر کنید. اما بیش از ۴۰۰ مطالعه نشان داده است که ورزش در کاهش درد بسیار موثر است حتی بیشتر از دارو. برای تسکین علائم ، روی انواع ملایم تری از فعالیت های بدنی مانند پیاده روی ، تای چی یا یوگا تمرکز کنید.

تغذیه: هیچ "رژیم فیبرومیالژیا" وجود ندارد ، اما تغذیه سالم می تواند به بدن شما سوخت برساند و به تسکین علائم کمک کند. غذاهای حاوی ویتامین C و D ، منیزیم و اسیدهای چرب امگا ۳ ممکن است مفید باشند. همچنین توجه به اجتناب از مصرف برخی از غذاهایی که ممکن است علائم شما را تحریک کنند نیز به شما کمک میکند. به عنوان مثال ، برخی از افراد دریافته اند که غذاهای لبنی یا غذاهایی که حاوی گلوتن یا مونو سدیم گلوتامات (MSG) هستند ، می توانند علائم را بدتر کنند. همکاری با یک متخصص تغذیه را در نظر بگیرید تا به شما کمک کند غذاهای محرک احتمالی را مشخص کرده و برنامه غذایی مناسب خود را تنظیم کنید.

تسکین استرس: برداشتن گام هایی برای کاهش استرس مهم است. علاوه بر تحرک بدنی ، ممکن است دریابید که کمک به خواب بهتر ، مراقبه و یا حتی ملاقات با یک متخصص بهداشت روانی از راه های کاهش علائم خواهد بود

تمام تلاش خود را انجام دهید تا ذهن آزادانه ای راجع به تلاش برای رویکردهای مختلف برای رسیدن به آسودگی خاطر داشته باشید. اگر یک رویکرد به شما کمک نکرد ، چیز دیگری را امتحان کنید. و اگر مبتلا به دیابت هستید ، قند خون خود را مرتباً بررسی کنید و با تیم مراقبت از دیابت خود برای مدیریت دیابت تان همکاری کنید.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

diabetesselfmanagement