سالهاست که بسیاری از پزشکان در تجویز داروهای ضد بارداری هورمونی به افراد مبتلا به دیابت مردد هستند (اشکال جلوگیری از بارداری شامل داروهای ضد بارداری خوراکی ("قرص") و همچنین تزریق ،  دستگاه های داخل رحمی (IUD) و زیر پوستی و ایمپلنت میشود)دلیل این امر این است که برخی از داروهای پیشگیری از بارداری هورمونی در گذشته با افزایش خطر لخته شدن خون ، حملات قلبی و سکته در زنان مبتلا به دیابت همراه بوده است.

در یک مطالعه اخیر ، محققان تصمیم گرفتند رابطه بین داروهای کنترل بارداری هورمونی و عوارض قلبی عروقی را در زنان مبتلا به دیابت بررسی کنند. این مطالعه که در نوامبر ۲۰۱۶  در مجله Diabetes Care منتشر شد ، به تجزیه و تحلیل سوابق نسخه ای زنان مبتلا به دیابت نوع ۱ یا نوع ۲ (همانطور که توسط نسخه انسولین یا داروی دیابت خوراکی نشان داده شده است) که هر نوع داروی کنترل بارداری مصرف میکردند پرداخت  بررس کرد که آیا این زنان بین سالهای ۲۰۰۲ و ۲۰۱۱ دچار حمله قلبی ، سکته مغزی یا ایجاد لخته خون شده اند یا خیر. حدود ۱۵۰۰۰۰زن و دختر در سنین ۱۴ الی ۴۴ سال در این مطالعه قرار گرفتند.

همانطور که در مقاله ای در اوایل ماه جاری در The Sacramento Bee اشاره شد ، میزان کلی مشکلات قلبی عروقی مورد مطالعه پایین بود چیزی حدود ۶۰۳  مورد از هر ۱۰۰۰ زن در سال ، که نشان دهنده ایمنی کلی این شکل از کنترل بارداری است ، طبق گفته محققان اما همه اشکال کنترل بارداری هورمونی از سطح خطر برابر برخوردار نبودند. کمترین خطر مربوط به ایمپلنت های زیر پوستی است که با ۰ مورد در هر ۱۰۰۰ زن در سال همراه است و به دنبال آن آی یو دی با ۶ مورد در هر ۱۰۰۰ زن در سال است. استفاده  داروهای پیشگیری از بارداری خوراکی نسبت به IUD فقط کمی کمتر ایمن بودند. در مقایسه ، تزریق های پیشگیری از بارداری با ۱۲.۵ مورد در هر ۱۰۰۰ زن در سال همراه بود.

اما همراه با این خبرهای نسبتاً خوب در مورد کنترل بارداری هورمونی ، این مطالعه همچنین به یک نتیجه نگران کننده دست یافت: براساس داده های گزارش شده توسط محققان ، فقط حدود ۲۸٪ از زنان در سن باروری مبتلا به دیابت از هر نوع کنترل حاملگی هورمونی استفاده می کردند. البته این احتمال وجود دارد که ۷۲٪ زنان باقیمانده رابطه جنسی نداشته یا از روشهای جلوگیری از بارداری مانند کاندوم  استفاده می کردند. اما با توجه به محبوبیت کلی استفاده از قرص های هورمونی کنترل بارداری در جمعیت عمومی ، نتیجه گیری منطقی به نظر می رسد که بخش مناسبی از زنان دیابتی اصلاً از فرم موثر کنترل بارداری استفاده نمی کنند. این امر خصوصاً در زنان مبتلا به دیابت نگران کننده است زیرا کنترل خوب قند خون برای بارداری سالم ضروری است و بارداری بدون برنامه ریزی ممکن است در زمان کنترل کمتر از حد بهینه انجام شود.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .