فرهنگ "عدم انطباق" هنوز در دنیای مراقبت از دیابت زنده است و این یک بازدارندگی عمده برای افرادی است که با این تشخیص دوگانه کشنده با عدم دریافت کمک مورد نیاز زندگی می کنند. به گفته براون : "قضاوت و شرمساری در مورد شخص مبتلا به دیابت نوع ۱ در مورد خطرات رفتارهای او هنگامی که با خوردن یا نخوردن غذا دست و پنجه نرم می کند ، فقط اوضاع فاجعه بار را بدتر می کند."

به گفته دکتر گوبل فاببری : "تاکتیک های منع در اینجا بی اثر هستند. این روش ها ممکن است باعث شود فرد احساس قضاوت و سوء برداشت کند و این منجر به پنهان کاری بیشتردر وی شود. درعوض ، مراقبت ، همدلی و نگرانی واقعی تان را ابراز کنید. مردم باید درمورد آنچه که متوجه می شوند ، صحبت کنند و ببینند که چه چیزی تغییر کرده است. نگرانی های خود را مطرح کنید و درمورد اینکه چگونه می توانید ضمن اعتماد سازی برای فرد بیمار مفید و حمایت کننده باشید ، از او سوال کنید. نزدیکان و عزیزان فرد مبتلا همچنین باید احساس راحتی کنند در مورد آنچه از فرد و اختلالات خوردن او مشاهده می کنند و درباره ی آنها با تیم مراقبت های بهداشتی صحبت کنند تا راهکارهای مناسب برای کمک های تخصصی به انها  داده شود "

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .