دیابت نوع ۱ در مدرسه( آنچه پرسنل باید بدانند)
ضمن برنامه ریزی برای سال تحصیلی ، شناختن پرسنل مدرسه گامی ضروری است. این پنج موضوع را در نظر بگیرید...
ضمن برنامه ریزی برای سال تحصیلی ، شناختن پرسنل مدرسه گامی ضروری است. این پنج موضوع را در نظر بگیرید.
۱.اطلاعات تماس
این اطلاعات باید شامل نحوه تماس سریع باشد. اطلاعات تماس خوانا و دقیق از جمله شماره خانه محل کار و تلفن همراه شما و سایر اعضای خانواده یا سرپرستان کودک باید در دسترس قرار گیرند.
اطلاعات دقیق در مورد ارائه دهنده مراقبت از دیابت کودک نیز باید درج شود. مهم است که هر شماره دارای گزینه پست صوتی یا هشدار باشد تا بتوان به موقع به فرد مورد نیازدسترسی پیدا کرد. قبل از سفرهای میدانی اطلاعات تماس را مرور کرده و اطمینان حاصل کنید که والدین و مراقبان اطلاعات تماس را به روز کرده اند تا با معلم ، پرستار یا ارائه دهنده خدمات درمانی که فرزند شما را همراهی می کنند ، تبادل کنند.
۲. نظارت بر قند خون
اهمیت نظارت روزانه بر قند خون را برجسته کنید. توصیه های ارائه دهنده خدمات مراقبت از دیابت در مورد دامنه قند خون هدف باید به اشتراک گذاشته شود. پرسنل مدرسه باید از جزئیاتی مانند نوع دستگاه اندازه گیری گلوکز خون ، نوارهای آزمایش و نوارهایی که کودک شما استفاده می کند ، آگاه باشد. حتماً مواردی را که باید گلوکز کودک شما بررسی شود ، از جمله اوقات معمول مانند قبل از هر وعده و شاید بعد از آن را به پرسنل گوشزد کنید . و همچنین هر که زمان کودک شما از علائم افت قند خون (قند خون پایین) یا قند خون شکایت دارد و نیز هر زمان کودک بیمار است هم جز این موارد ضروری هستند. اگر کودک شما از دستگاه مانیتور گلوکز (CGM) استفاده می کند ، مدرسه باید درک کند که سیستم سطح گلوکز را به طور مداوم در طول روز در مدرسه اندازه گیری می کند. مراقبان کودک شما در مدرسه باید بدانند که دستگاه CGM باید دست نخورده باقی بماند و باید بدانند چگونه برای نظارت و تصمیم گیری به داده های CGM دسترسی پیدا کند.
۳. درمان کاهش قند خون و افزایش قند خون
این بحث باید شامل اطلاعاتی در مورد چگونگی رسیدگی به سطح گلوکز خون باشد. جزئیات مربوط به درمان هیپوگلیسمی و بیان علائم معمول کاهش قند خون کودک شما ضروری است. منبع ۱۵ تا۲۰20 گرم گلوکز خالص (سه تا پنج قرص گلوکز یا ۱۵گرم ژل گلوکز) – که روش درمانی ترجیحی است – باید به راحتی در دسترس باشد. اطمینان حاصل کنید که معلمان ، پرستاران و کارکنان پشتیبانی می دانند که در چه مناطقی مانند کلاس ، کیسه دیابت کودک و مطب پرستار ، وسایل اضطراری برای درمان وجود دارد. کارکنان معین مدرسه باید در استفاده از گلوکاگون (هورمونی که به افزایش سطح گلوکز کمک می کند) برای کاهش شدید قند خون آموزش ببینند و در صورت نیاز بدانند که چه موقع با اورژانس تماس بگیرند.
علاوه بر این ، همچنین در مورد چگونگی شناسایی هایپرگلیسمی ، با اطلاعاتی در مورد علائمی که کودک شما در هنگام افزایش بیش از حد گلوکز در خون تجربه می کند ، و همچنین در مورد چگونگی مدیریت قند خون با دوزهای اضافی انسولین ، در صورت لزوم ، بحث کنید. در مورد زمان بررسی ادرار برای یافتن کتون (یک محصول جانبی تجزیه چربی که در صورت عدم وجود انسولین در بدن به وجود می آید) ، دستورالعمل روشنی وجود دارد که می تواند منجر به یک وضعیت تهدید کننده زندگی شود که به عنوان کتواسیدوز دیابتی شناخته می شود.
۴. داروهای دیابت
جزئیات مربوط به انسولین تجویز شده فرزندتان را به اشتراک بگذارید . از آنجایی که کودکان مبتلا به دیابت نوع ۱ همیشه به انسولین نیاز دارند ، کارکنان مدرسه باید در مورد نوع انسولین ، تعداد دفعات مصرف آن توسط کودک و دستگاه (سرنگ ، قلم یا پمپ) که برای تجویز آن استفاده می شود ، اطلاعات خاصی داشته باشند. باید اطمینان حاصل شود که هر دوز به اندازه کافی از دوز بعدی فاصله دارد تا از مصرف انسولین بیش از حد در یک بازه ی زمان جلوگیری شود ، زیرا که متعاقباً می تواند باعث افت قند خون شود. جزئیات مربوط به زمان مصرف و دوز مصرف باید روشن و در دسترس پرسنل باشد.
۵. برنامه غذا
بررسی کنید آیا منوی مدرسه اطلاعات تغذیه ای در دسترس دارد یا خیر. کارکنان مدرسه باید تأثیر کربوهیدرات بر گلوکز خون و نحوه تخمین میزان کربوهیدرات در غذاهای خاص را درک کنند. شما نباید به دلیل ابتلا به دیابت از خوردن غذا خودداری کند. دستورالعمل برای زمان تهیه غذا در هنگام وقایع خاص و میزان کربوهیدرات موجود در آن غذاها ضروری است.
توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .
دیدگاه تان را بنویسید