عفونت چه زمانی رخ می دهد؟

عفونت زمانی رخ می دهد که یک ارگانیسم خارجی وارد بدن شده و سبب بیماری شود. باکتری ها، ویروس ها، قارچ ها و انگل ها همگی می توانند منجر به عفونت شوند. این موجودات که میکروب نیز نامیده می شوند، به سرعت تکثیر شده و افراد را بیمار می کنند. اغلب عفونت ها را می توان در منزل درمان کرد. اما برخی از آنها نیاز به درمان های پزشکی دارن

باکتری ها ممکن است بدون ایجاد آسیب بر روی پوست انسان زندگی کند، اما در صورت بریدگی وارد بدن شده و عفونت ایجاد می شود.

عفونت ها به روش های مختلف افراد را تحت تأثیر قرار می دهند. سیستم ایمنی برخی افراد قادر به مباره می باشد در حالی که سیستم ایمنی برخی دیگر این توانایی را ندارد. کودکان بیشتر در معرض خطر ابتلا به عفونت هستند.

برخی عفونت ها از تماس مستقیم فرد به فرد، از جمله تماس جنسی ایجاد می شوند. فرد ممکن است با تماس اشیاء آلوده، خوردن غذای آلوده یا تنفس به عفونت مبتلا شود. نیش حشرات نیز ممکن است باعث عفونت شود.

همچنین ببینید:

عفونت حاد تنفسی چیست؟

انواع عفونت

بر اساس گزارش سازمان بهداشت جهانی، برخی بیماری های عفونی رایج عبارتند از:

• آنفولانزا
• وبا
• تب دنگی
• هپاتیتA، Bو E
• بیماری هانسن (جذام)
• مالاریا
• سرخک
• مننژیت
• آبله
• بیماری سل
• تب زرد

سایر بیماری‌های عفونی رایج با خطر کمتر عبارتند از:

• مسمومیت غذایی
• سالمونلا
• کرم نواری
• سرماخوردگی
• آبله مرغان
• تبخال
• عفونت گوش
• چشم صورتی
• عفونت های دستگاه ادراری
• بیماری های قابل انتقال از راه جنسی
• مننژیت
• مونونوکلئوز
• سینوزیت
• گلودرد استرپتوکوکی
• کزاز
• عفونت های قارچی
• سیاه سرفه
• راش پوشک
• خارش ژوک
• پای ورزشکار
• پنومونی
• زگیل

علت عفونت

عفونت زمانی رخ می دهد که ارگانیسم های عامل عفونت وارد بدن شده، به بافت بدن حمله کرده و سپس سموم آزاد کنند. برای مثال ارگانیسم ها می توانند از طریق زخم های روی پوست وارد بدن شوند. کاتتر ممکن است باعث عفونت دستگاه ادراری شود و عفونت در محل برش های جراحی رخ دهد.

عفونت های باکتریایی زمانی رخ می دهد که باکتری های مضر وارد بدن شوند. اگر باکتری وارد جریان خون، مفاصل یا اندام ها شود، برخی از عفونت های باکتریایی مانند عفونت استاف، می توانند کشنده باشند.

عفونت های باکتریایی رایج عبارتند از:

• استرپتوکوک (گلودرد استرپتوکوکی، عفونت ادراری و ذات الریه)
• استافیلوکوکوس (عفونت خون و سندرم شوک سمی)

عفونت های ویروسی زمانی رخ می دهد که ویروس ها به سلول های سالم بدن حمله کرده و در نهایت تکثیر شوند. عفونت های ویروسی اغلب خطرناک نیستند، اما برخی مواقع کشنده هستند. برخی از آنها عبارتند از:

• سرماخوردگی
• آنفولانزا
• زگیل
• آبله
• HIV

عفونت قارچی زمانی رخ می دهد که کپک وارد بدن شود. عفونت های قارچی از طریق حرکت هاگ گسترش می یابد. قارچ ممکن است روی پوست یا ناخن ها ایجاد گردد یا از طریق استنشاق منجر به عفونت مانند ذات الریه شوند. برخی از عفونت های قارچی عبارتند از:

• پای ورزشکار
• قارچ ناخن
• سینوزیت قارچی
• بلاستومایکوز

همچنین ببینید:

عفونت استاف و هر آنچه باید درمورد آن بدانید

عفونت های انگلی زمانی رخ می دهد که انگل ها از بدن تغذیه کنند. انگل ها ممکن است از طریق غذا یا آب آلوده، نیش حیوانات یا حشرات یا از طریق تماس مستقیم با فرد آلوده منتقل شوند. عفونت های انگلی عبارتند از:

• مالاریا
• ژیاردیا
• کرم های نواری

علائم عفونت

علائم عفونت به نوع عفونت و محل آن بستگی دارد.

علائم عفونت های باکتریایی اغلب در اطراف زخم یا چین های پوست، گوش یا گلو وجود دارد. این علائم عبارتند از:

• التهاب
• قرمزی
• تورم
• تاول و چرک
• گرما و درد موضعی

علائم سایر انواع عفونت شامل موارد زیر است:

• تب
• لرز
• خستگی
• بدن درد
• اسهال
• بثورات
• سفتی، سختی
• چرک
• آبریزش بینی
• از دست دادن اشتها

تشخیص عفونت

برخی عفونت های خفیف را می توان در خانه کنترل کرد، اما برخی دیگر ممکن است خطرناک باشند. اگر مشکوک به عفونت جدی هستید، فورا به پزشک مراجعه کنید. بدون درمان فوری، عفونت می تواند گسترش یابد و منجر به شرایط جدی شود.

جهت تشخیص عفونت، پزشک معاینه فیزیکی انجام می دهد. پزشک ممکن است آزمایش خون تجویز کند. اگر پزشک مشکوک به عفونت در خون یا استخوان باشد، ممکن است عکس برداری با اشعه ایکس یا MRI انجام شود. این آزمایش ها ممکن است به شناسایی نوع یا علت عفونت و میزان آسیب بافت کمک کند.

درمان عفونت

درمان بستگی به نوع عفونت دارد.

عفونت های باکتریایی اغلب با آنتی بیوتیک ها، به صورت داخل وریدی یا خوراکی درمان می شوند.

عفونت های ویروسی به آنتی بیوتیک ها مقاوم هستند. برخی عفونت های ویروسی را می توان با داروهای ضد ویروسی درمان کرد.

درمان عفونت های قارچی ممکن است دشوار باشد. داروهای ضد قارچ می توانند موضعی (از روی پوست) یا خوراکی باشند.

عفونت های انگلی بر اساس نوع انگل درمان می شوند. دارو ممکن است عفونت های انگلی را درمان کند، اما برخی از عفونت ها راحت تر از دیگر موارد درمان می شوند.

عفونت‌هایی که بر پوست یا بافت‌های نرم بدن تأثیر می‌گذارند ممکن است با آب گرم درمان شوند. سایر گزینه های درمانی شامل آنتی بیوتیک ها یا پمادهایی است که مستقیم بر روی عفونت اعمال می شود.

به ندرت عفونت منجر به قانقاریا و قطع عضو می گردد.

بسیاری از عفونت ها به خوبی به آنتی بیوتیک ها پاسخ می دهند و بدون عوارض بهبود می یابند. استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک می تواند منجر به مقاومت شده و درمان عفونت ها را سخت تر کند. درمان زودهنگام به کاهش عوارض مرتبط با عفونت کمک می کند.

عدم درمان برای عفونت ها منجر به مشکلات سلامتی بیشتر خواهد شد. بسیاری از انواع عفونت ها می توانند به خون، مفاصل یا سایر نواحی بدن سرایت کرده و درمان نیز سخت تر می شود. در صورت گسترش عفونت به این روش، ممکن است عوارض جدی برای سلامتی ایجاد شود.

پیشگیری از عفونت

ساده ترین روش برای جلوگیری از عفونت، به ویژه در مورد زخم یا بریدگی رعایت بهداشت است. موارد زیر به جلوگیری از عفونت کمک می کنند:

• شستن دست ها قبل از تماس با زخم
• از پانسمان ها و پمادهای استریل استفاده کنید
• زخم ها را همیشه تمیز نگه دارید، به ویژه از هرگونه موی زائد

برای زخم‌های عمیق به پزشک مراجعه کنید.

راه های دیگر برای کاهش خطر عفونت:

• عدم به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی مانند تیغ
• در صورت استفاده از تامپون موارد لازم را رعایت کنید
• دریافت واکسن های ضروری (مانند آبله مرغان، سرخک و هپاتیت)
• داشتن رابطه جنسی ایمن

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

healthline