داروهای ضد قارچ

داروهای ضد قارچ داروهایی هستند که افراد برای درمان عفونت های قارچی استفاده می کنند. داروهای ضد قارچ به صورت خوراکی، موضعی یا به صورت داخل وریدی موجود می باشند.

انواع مختلفی از داروهای ضد قارچ وجود دارد که برخی از آنها بدون نسخه و برخی دیگر به صورت تجویزی می باشند. افراد با داشتن سیستم ایمنی ضعیف باید در صورت ابتلا به عفونت قارچی به پزشک مراجعه نمایند.

انواع قارچ ها شامل کپک، مخمرها و قارچ ها می باشند. از میلیون‌ها گونه‌ مختلف قارچ، تنها چند صد مورد از آنها سبب ایجاد بیماری می شوند.

قارچ ها می توانند بیماری های مختلفی ایجاد کنند. اغلب آنها بر روی ناخن یا پوست تأثیر گذاشته و باعث ایجاد بثورات یا سایر بیماری های پوستی می شوند، اما برخی از آنها می توانند باعث عفونت های جدی تری شوند. قارچ ها می توانند باعث مننژیت، عفونت خون و عفونت ریه شوند.

داروهای ضد قارچ چگونه عمل می کنند؟

داروهای ضد قارچ معمولاً با از بین بردن سلول‌های قارچی یا متوقف کردن رشد و تکثیر آن‌ها کارآیی دارند.

بخش هایی از سلول که داروهای ضد قارچ هدف قرار می دهند شامل غشای سلولی قارچ و دیواره سلول است. این دو بخش محافظ سلول هستند که می توانند باعث نشت سلول و مرگ در هنگام آسیب شوند.

بدن انسان این ساختارها را ندارد، به این معنی که داروهای ضد قارچ می توانند قارچ ها را بدون آسیب رساندن به سلول های بدن هدف قرار دهند.

انواع داروهای ضد قارچ

داروهای ضد قارچ بسته به عوامل زیادی به اشکال مختلفی وجود دارند. داروهای خاص به اشکال مختلف وجود دارد. نوع عفونت فرد بر نحوه دریافت داروها تأثیر می گذارد.

چهار نوع دارو ضد قارچ وجود دارد:

• پولین ها (Polyenes)
• آزول ها (Azoles)
• آلیل آمین ها (Allyamines)    
• اکینوکاندین ها (Echinocandins)

پولین ها

این داروها با تغییر دیواره سلول های قارچی عمل می کنند و در نتیجه احتمال از بین رفتن آنها را افزایش می دهند.

نمونه هایی از پولین ها و بیماری قارچی که درمان می کنند عبارتند از:

1. نیستاتین: نوعی ضد قارچ موضعی و خوراکی است که عفونت های کاندیدا را که در دهان یا پوست درگیر می شوند درمان می کند.
2. آمفوتریسین: B طیف گسترده ای از بیماری های قارچی، از جمله آسپرژیلوس مهاجم، بلاستومایکوز، کاندیدیاز، کوکسیدیوئیدومیکوز، مننژیت کریپتوکوکی، کریپتوکوکوزیس، هیستوپلاسموزیس، موکورمایکوز، اسپوروتریکوز و غیره را درمان می کند.

همچنین ببینید:

دلایل عفونت قارچی در زنان!

آزول ها

آزول ها دارای دو زیرگروه ایمیدازول ها و تریازول ها هستند.

برخی از نمونه های ایمیدازول ها و بیماری های قارچی که آنها درمان می کنند عبارتند از:

1. کلوتریمازول: عفونت های کاندیدا پوست، دهان و واژن.
2. کتوکونازول: عفونت های قارچی سیستمیک ناشی از کاندیدا، بلاستومایکوز، کوکسیدیوئیدومیکوز، هیستوپلاسموز، کرومومیکوز و پاراکوکسیدیومیکوزیس.
3. میکونازول: عفونت های واژن، پوست و ناخن.

چند نمونه از تریازول ها و بیماری های قارچی که درمان می کنند عبارتند از:

• فلوکونازول: برای درمان عفونت های قارچی ناشی از کاندیدا و کریپتوکوک استفاده می شود.
• ایزاووکونازول: درمان آسپرژیلوزیس مهاجم و عفونت های موکورمایکوزیس.
• ایتراکونازول: بلاستومیکوز، آسپرژیلوزیس، هیستوپلاسموز، کاندیدیاز و انواع قارچ های سطحی.
• پوزاکونازول: عفونت های قارچی مهاجم ناشی از آسپرژیلوزیس و کاندیدا را درمان می کند.
• وریکونازول: آسپرژیلوزیس و کاندیدا.

آلیل آمین ها

آلیل آمین ها با مهار آنزیمی که غشای سلول برای عملکرد صحیح به آن نیاز دارد، عمل می کند. بدون این غشاء، سلول قادر به عملکرد نخواهد بود.

نمونه ای از آلی آمین تربینافین است که عفونت های قارچی پوست را درمان می کند.

اکینوکاندین ها

این موارد سبب مختل شدن ایجاد دیواره سلول قارچی می شوند.

برخی از نمونه های اکینوکاندین ها و بیماری قارچی که درمان می کنند عبارتند از:

• آنیدولافونژین: کاندیدیازیس مری و کاندیدیازیس مهاجم را درمان می کند.
• کاسپوفونژین: آسپرژیلوزیس، کاندیدیازیس مری و کاندیدیاز مهاجم.
• میکافونژین: کاندیدیازیس مری و کاندیدیاز مهاجم.

انواع عفونت های قارچی

رایج ترین عفونت قارچی عبارتند از:

1. کرم حلقوی: این عفونت با نام کچلی یا درماتوفیتوز نیز شناخته می شود. نوعی عفونت شایع پوستی است که توسط 40 گونه مختلف می تواند ایجاد می‌شود. ممکن است روی پوست سر، پاها یا هر جای دیگری از پوست رخ دهد.
2. برفک دهان: این عفونت توسط مخمری به نام کاندیدا ایجاد می شود و نواحی دهان، گلو یا مری را تحت تاثیر قرار می دهد.
3. عفونت قارچی واژن: مخمری که معمولا در بدن و روی پوست زندگی می کند باعث این عفونت می شود. در شرایطی که عاملی سبب ایجاد اختلال در محیط واژن شود، مخمر تکثیر شده و باعث عفونت می گردد.
4. اونیکومیکوزیس: عفونت قارچی ناخن می تواند روی دست ها اتفاق بیفتد، اما بیشتر در ناخن های پا رخ می دهد. قارچ ها زمانی که از طریق ترک های کوچک ناخن یا پوست اطراف آن وارد ناخن می شوند این عفونت ها را ایجاد می کنند.
5. کوکسیدیوئیدومیکوزیس: قارچی که در خاک در جنوب غربی آمریکا زندگی می کند باعث کوکسیدیوئیدومیکوزیس می شود که به عنوان تب دره نیز شناخته می شود.

عفونت های جدی تری وجود دارد که قارچ ها می توانند ایجاد کنند، عبارتند از:

• آسپرژیلوزیس
• بلاستومایکوز
• عفونت کریپتوکوکوس گاتی
• مننژیت قارچی
• پنومونی قارچی
• هیستوپلاسموز
• موکورمایکوزیس
• پاراکوکسیدیوئیدومایکوزیس
• تالارومیکوز

این موارد بسیار نادر بوده اما می توانند بسیار خطرناک باشند.

علائم عفونت قارچی

1. کرم حلقوی: این عفونت با بثورات حلقه ای شکل و پوست خارش دار، قرمز، پوسته شده و ترک خورده بروز می کند. بسته به محل آن، کرم حلقوی ممکن است باعث ریزش مو در فرد شود.
2. برفک دهان: لکه های سفید ممکن است داخل دهان و گلو از جمله روی زبان را بپوشاند. فرد ممکن است هنگام بلع یا غذا خوردن احساس درد کند.
3. خارش کشاله ران: افراد مبتلا به خارش کشاله ران ممکن است متوجه لکه های پوستی، خارش دار و قرمز شوند که معمولاً در بخش داخلی کشاله ران رخ می دهد.
4. پای ورزشکار: این شرایط با ایجاد قرمزی، تورم، خارش و همچنین کنده شدن پوست در میان انگشتان پا رخ می دهد.
5. عفونت قارچی واژن: علائم ممکن است شامل ترشحات غیر طبیعی واژن، خارش واژن، درد، درد در هنگام رابطه جنسی و درد هنگام دفع ادرار باشد.
6. اونیکومیکوزیس: دست ها یا پاهای مبتلا به عفونت های قارچی اغلب دارای ناخن های ضخیم، زرد، قهوه ای، سفید یا تغییر رنگ هستند. آنها همچنین ممکن است شکننده یا ترک خورده باشند.
7. کوکسیدیومایکوزیس: تب دره باعث می شود فرد دچار خستگی، سردرد، تنگی نفس، تعریق شبانه و درد عضلانی شود. آنها همچنین ممکن است سرفه داشته باشند و متوجه بثورات پوستی شوند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

عفونت قارچی را می توان با استفاده از کرم ها، لوسیون ها درمان کرد. اغلب کچلی پوست سر ناشی از این عفونت به درمان دارویی با استفاده از داروهای ضدقارچ تجویزی نیاز دارند.

اکثر داروهای ضد قارچ فقط با نسخه تجویز می شوند. افراد در صورت ابتلا به عفونت قارچی و داشتن سیستم ایمنی ضعیف باید حتما به پزشک مراجعه کنند.

این شرایط شامل افراد زیر است:

• افراد مبتلا به HIV یا ایدز
• افراد بستری در بیمارستان
• افراد دارای عضو پیوند که دارو جهت عدم پس زدن عضو مصرف می کنند
• افراد تحت درمان سرطان
• افراد مصرف کننده داروهایی با عوارض جانبی شامل ضعیف شدن سیستم ایمنی، کورتیکواستروئیدها و مهارکننده‌های فاکتورنکروز توموری.

درمان سریع عفونت های قارچی مهم است. برخی از عفونت‌های قارچی ممکن است عوارض طولانی‌ مدتی ایجاد کنند که در افراد با سیستم ایمنی ضعیف خطرناک است.

همچنین ببینید:

عفونت استاف و هر آنچه باید درمورد آن بدانید

خلاصه کلی

داروهای ضد قارچ می توانند عفونت های قارچی را درمان کنند. داروهای ضد قارچ زیادی به دلیل قارچ های زیادی که سبب عفونت می شوند؛ وجود دارد.

پزشک متخصص می تواند عفونت های قارچی را به راحتی درمان کند، اما گاهی اوقات ممکن است برخی از آنها خطرناک باشند.

افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند در صورت مشکوک بودن به عفونت قارچی باید هر چه سریع تر به دنبال مراقبت های پزشکی باشند.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

medicalnewstoday