عدم تحمل ورزش

عدم تحمل ورزش به کاهش توانایی انجام فعالیت بدنی اشاره دارد که معمولاً بر حسب سن و سایزهای مختلف بدن متفاوت است. این وضعیت نشانه بسیاری از بیماری ها است، به ویژه مشکلات قلبی، انقباضات عضلانی.

عدم تحمل ورزش با داشتن قدرت یا استقامت کمتر نسبت به دیگران متفاوت است؛ این نتیجه کمبود انگیزه نیست. این شرایط در برخی موارد می تواند ناتوان کننده باشد و مانع از انجام کارهای روزمره گردد.

عدم تحمل ورزش کاهش توانایی برای ورزش کردن در حد معمول بر حسب سن و سایز فرد است. افراد مبتلا به عدم تحمل ورزش ممکن است نتوانند به شدت قبل ورزش کنند یا ممکن است پس از شروع ورزش خیلی سریع خسته شوند.

میزان تاثیر عدم تحمل ورزش بر افراد، می تواند به طور چشمگیری متفاوت باشد. برخی افراد در بعضی ورزش ها زودتر از حد معمول خسته می شوند. برخی دیگر ممکن است به دلیل علائمی که دارند در فعالیت بدنی زیادی شرکت نکنند.

همچنین ببینید:

10 مزیت برتر ورزش منظم

آیا عدم تحمل ورزش همان عدم تناسب اندام است؟

عدم تحمل ورزش با فردی که آمادگی جسمانی پایینی دارد یکسان نیست.

در بیشتر موارد افرادی که مدتی است ورزش نکرده اند می توانند از فعالیت بدنی بهره مند شده و به آرامی قدرت خود را تقویت کنند. هر چه بیشتر به ورزش عادت کنند، می توانند راحت تر این کار را انجام دهند.

در افراد مبتلا به عدم تحمل ورزش که در تلاش جهت مقابله با ناتوانی یا کاهش توانایی خود در تمرینات هستند، در فعالیت بدنی سبب تشدید علائم آنها خواهد شد.

علائم عدم تحمل ورزش

نشانه اصلی عدم تحمل ورزش، ناتوانی مداوم در انجام یک سطح معقول از فعالیت بدنی است. این موضوع ممکن است باعث شود افراد موارد زیر را داشته باشند:

• خستگی
• از نفس افتادن
• ضعف
• درد
• حالت تهوع

بسته به علت، فرد ممکن است گرفتگی عضلات، سرگیجه یا ضعف پس از تمرین (PEM) را نیز تجربه کند.

عدم تحمل ورزش و PEM

 PEMشبیه عدم تحمل ورزش است زیرا می تواند از ورزش کردن یا فعالیت بدنی جلوگیری کند. با PEM ، علائم پزشکی از قبل موجود در یک فرد در حدود 12 تا 48 ساعت پس از ورزش تشدید می یابد. ممکن است از روزها تا هفته ها طول بکشد و به دلیل تاخیر در شروع، افراد همیشه نمی دانند چه زمانی فعالیت بدنی زیادی انجام داده اند.

علت عدم تحمل ورزش

افراد ممکن است عدم تحمل ورزش را تجربه کنند زیرا بیماری زمینه ای می تواند اختلال در گردش خون، تنفس، متابولیسم ایجاد کند. برخی موارد شامل گزینه های زیر است:

1-بیماری های تنفسی

بیماری های تنفسی مانند آسم، بیماری مزمن انسدادی ریه و سرطان ریه می توانند به دلیل کاهش توانایی تنفس، دریافت اکسیژن کافی را دشوار کنند. این موضوع ممکن است بسته به شدت علائم در درجات مختلف باعث عدم تحمل ورزش شود.

افراد مبتلا به بیماری های تنفسی ممکن است هنگام ورزش دچار تنگی نفس یا سرگیجه شوند. فعالیت شدید همچنین ممکن است باعث سرفه یا بروز علائم آسم مانند خس خس سینه یا گرفتگی قفسه سینه شود.

2-سندرم خستگی پس از ویروس و کووید طولانی مدت

گاهی اوقات افراد پس از یک بیماری ویروسی هفته ها یا ماه ها خستگی و ضعف مداوم دارند. متخصصان از آن به عنوان خستگی پس از ویروس یا سندرم پس از ویروس یاد می کنند.

از زمان همه‌گیری COVID-19 ، بسیاری افراد به دلیل ابتلا به عفونت SARS-CoV-2  به سندرم پس از ویروس مبتلا شده‌اند که بسیاری آن را به عنوان کووید طولانی می‌شناسند. سندرم پس از ویروس و کووید طولانی مدت می توانند باعث عدم تحمل ورزش شوند.

دانشمندان مطمئن نیستند که چرا سندرم پس از ویروس یا کووید طولانی ایجاد می شود، اما ممکن است ناشی از فعال شدن بیش از حد سیستم ایمنی، حتی پس از رفع عفونت باشد. این موضوع نشان می دهد که چرا افراد ممکن است گلودرد طولانی مدت، غدد لنفاوی متورم و بدن درد را تجربه کنند.

3-آنسفالومیلیت میالژیک یا سندرم خستگی مزمن

آنسفالومیلیت میالژیک یا سندرم خستگی مزمن (ME/CFS)، باعث کمبود مداوم انرژی می شود که با استراحت یا خواب بهبود نمی یابد. پزشک برای تشخیص این وضعیت به علائم بیش از 6 ماه توجه می کند. این وضعیت می تواند افراد را از ورزش یا شرکت در بسیاری از فعالیت های دیگر باز دارد.

دانشمندان مطمئن نیستند که چرا ME/CFS ایجاد می‌شود، اما برخی افراد متوجه می‌شوند که علائم را پس از یک بیماری ویروسی یا پس از داشتن استرس قابل توجه ایجاد می‌کنند. ممکن است شبیه به سندرم پس از ویروس باشد، اگرچه همه نمی توانند بروز آن را به یک رویداد محرک خاص ربط دهند.

عدم تحمل ورزش و PEM از علائم بارز ME/CFS هستند.

4-دیابت

دیابت بر نحوه واکنش بدن و استفاده از گلوکز که انرژی سلول ها را تامین می کند، تاثیر دارد. یک مطالعه در سال 2015 بیان می کند که عدم تحمل ورزش می تواند در افراد مبتلا به دیابت نوع 2 مستقل از سایر عواملی که ممکن است مانع ورزش شوند، مانند بیماری های قلبی عروقی، رخ دهد.

عدم تحمل ورزش مرتبط با دیابت به دلیل عملکرد اشتباه رگ های خونی و کاهش گردش جریان خون در بدن افراد، رخ می دهد. این موضوع ورزش را برای افراد مبتلا به دیابت نوع 2 سخت می کند، زیرا اغلب ورزش کردن بخشی از مدیریت و کنترل دیابت است.

5-میوپاتی متابولیک

افراد مبتلا به میوپاتی متابولیک دارای مشکلات ژنتیکی هستند که بر نحوه استفاده بدن از انرژی تأثیر می گذارد. برای افراد مبتلا با این شرایط، فعالیت بدنی بیش از حد می تواند باعث شکسته شدن عضلات در فرآیندی شود که پزشکان آن را رابدومیولیز می نامند، که دردناک بوده و می تواند به کلیه ها آسیب برساند.

انواع مختلفی از میوپاتی متابولیک وجود دارد، اما بسیاری از آنها علائم مشابهی دارند، مانند:

• عدم تحمل ورزش
• گرفتگی دردناک عضلات
• مشکلات قلبی
• ادرار تیره

6-بیماری نورون حرکتی

بیماری های نورون حرکتی گروهی از مشکلات هستند و زمانی رخ می دهند که مغز و اعصاب نمی توانند با عضلات ارتباط برقرار کنند و باعث ایجاد مشکلاتی در حرکت می شوند. با گذشت زمان، این امر منجر به تضعیف عضلات، ناتوانی در حرکت و افزایش سطح خستگی می‌شود.

برخی از بیماری‌های نورون حرکتی عبارتند از مولتیپل اسکلروزیس و اسکلروز جانبی آمیوتروفیک. علائم اولیه شامل ضعف عضلات، گرفتگی و اسپاسم، خستگی و کاهش وزن غیرقابل توضیح است.

7-نارسایی قلبی

هر گونه بیماری قلبی که توانایی پمپاژ خون را مختل سازد ممکن است باعث افزایش مشکل در ورزش شود، اما عدم تحمل ورزش به طور خاص یکی از علائم کلیدی نارسایی مزمن قلبی است. نارسایی قلبی زمانی اتفاق می‌افتد که دیگر نتواند آنطور که باید خون را پمپاژ کند.

بر اساس یک بررسی در سال 2019، عدم تحمل ورزش در افراد مبتلا به نارسایی قلبی با پیامدهای بدتر و خطر بالاتر ایست قلبی ارتباط دارد. با این حال اگر پزشکان بتوانند مکانیسم های بروز این وضعیت را شناسایی کنند، می توانند ظرفیت فرد را برای ورزش بهبود بخشند.

چه چیزی به عدم تحمل ورزش کمک می کند؟

نحوه مدیریت افراد عدم تحمل ورزش تا حد زیادی به علت اصلی آن بستگی دارد. برای برخی افراد هر مقدار فعالیت بدنی ممکن است مضر یا حتی خطرناک باشد. اما برای گروهی دیگر، ورزش کردن در محدوده های خاص ممکن است مفید باشد.

اولین قدم برای مدیریت خستگی مداوم یا ناتوانی در ورزش، مشورت با پزشک است. باید علت عدم تحمل ورزش را مشخص نمایید.

افراد می توانند از موارد زیر بهره مند شوند:

یافتن یک پزشک آگاه:

1. یادگیری محدودیت های فردی: تشخیص میزان ورزش یا فعالیتی که فرد می تواند بدون بروز علائم تحمل کند مفید است. برای مشخص کردن نوع و شدت فعالیتی که فرد در آن شرکت می کند و علائمی که رخ می دهد، آنها را یادداشت نمایید. به یاد داشته باشید که حتی امور روزمره، مانند کارهای خانه، می توانند از نظر فیزیکی سخت باشند.
2. کاهش تولید انرژی: افراد مبتلا به عدم تحمل ورزش ممکن است از سازگاری با نحوه حرکت خود برای کاهش فعالیت بهره ببرند. این موضوع می تواند شامل نشستن برای تهیه غذا یا تا کردن لباس ها یا استفاده از تجهیزات کمکی باشد. یک کاردرمانگر می تواند در این موارد کمک کند.
3. انجام گام به گام کارها: افراد می‌توانند فعالیت‌هایی را که انرژی زیادی نیاز دارد را از هم جدا کنند و زمان قبل و بعد را برای استراحت در نظر بگیرند.
4. گوش دادن به بدن: به جای تلاش برای پایبندی به یک هدف ورزشی خاص یا فهرست انجام کارها به شناسایی علائم و نشانه های بدن بپردازید.
5. درخواست کمک: گاهی اوقات وظایف برای افراد مبتلا به عدم تحمل ورزش بسیار زیاد است. در صورت امکان سعی کنید تنهایی با این وضعیت مبارزه نکنید. دوستان یا خانواده می توانند در انجام کارهای ساده مانند خرید منزل به شما کمک کنند.

همچنین ببینید:

داشتن تفکرات مثبت برای انجام فعالیت های ورزشی

زمان دریافت کمک اورژانسی

اگر علائم شدید در حین یا بعد از ورزش یا فعالیت رخ دهد، ممکن است لازم باشد فرد با اورژانس تماس بگیرد. برای هر یک از علائم زیر فورا به دنبال مراقبت های پزشکی باشید:

• درد یا فشار قفسه سینه
• درد در بازوها، گردن یا فک
• مشکل در تنفس
• کبود یا سفید شدن لب ها
• احساس ضعف
• از دست دادن هوشیاری

خلاصه کلی

عدم تحمل ورزش علامت بسیاری از بیماری ها محسوب می شود. زمانی اتفاق می افتد که بدن به دلیل اختلال در تنفس، گردش خون، حرکت ماهیچه ها یا سطح انرژی، قادر به مقابله با فعالیت بدنی نباشد.

اگر علائم غیر قابل توضیحی در حین یا بعد از ورزش یا سایر فعالیت های بدنی رخ داد، به پزشک مراجعه کنید.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

medicalnewstoday