فروشگاه دیابت مال
کد خبر: 2735

آنچه در مورد سرطان خون باید بدانید

لوسمی سرطان خون و مغز استخوان است. زمانی اتفاق می افتد که بدن تعداد زیادی گلبول سفید تولید کند. در اینجا، با علل، انواع، علائم و موارد دیگر آشنا شوید.

سرطان خون یا لوسمی سرطان بافت های خونی از جمله مغز و استخوان است.

مغز استخوان سلول های خونی را تولید می کند.

لوسمی می تواند به دلیل مشکل در تولید سلول های خونی ایجاد شود.

آنچه در مورد سرطان خون باید بدانید

 معمولاً گلبول های سفید خون را تحت تأثیر قرار می دهد؛ باعث تولید بیش از حد و غیر طبیعی گلبول های سفید می شود.

سرطان خون اغلب افراد بالای 55 سال را تحت تاثیر قرار می دهد، اما همچنین در افراد زیر 15 سال نیز نیز سرطان شایع است.

موسسه ملی سرطان تخمین می زند که 61780 نفر در سال 2019 سرطان خون تشخیص داده شدند.

همچنین لوسمی باعث مرگ 22840 نفر در همان سال شد.

لوسمی حاد به سرعت ایجاد می شود و به سرعت وضعیت را بدتر می کند، اما لوسمی مزمن با گذشت زمان بدتر می شود.

انواع مختلفی از لوسمی وجود دارد و بهترین روش درمانی و شانس زنده ماندن فرد بستگی به نوع آن دارد.


علل لوسمی

لوسمی زمانی ایجاد می شود که DNA سلول های خونی در حال رشد، عمدتاً گلبول های سفید، آسیب ببیند.

این امر باعث رشد و تقسیم غیرقابل کنترل سلول های خونی می شود.

سلول های خون سالم می میرند و سلول های جدید جایگزین آنها می شوند؛ که در مغز استخوان رشد می کنند.

سلول های خونی غیرطبیعی در یک نقطه طبیعی از چرخه زندگی خود نمی میرند؛ بلکه آنها ساخته شده و فضای بیشتری را اشغال می کنند.

از آنجایی که مغز استخوان سلول‌های سرطانی بیشتری تولید می‌کند، آنها از رشد و عملکرد طبیعی گلبول‌های سفید سالم جلوگیری می‌کنند.

در نهایت تعداد سلول های سرطانی از سلول های سالم در خون بیشتر می شود.

همچنین ببینید:

مسمومیت خون چست؟ از 0 تا 100 آن


عوامل خطر

طیف وسیعی از عوامل خطر برای سرطان خون وجود دارد.


برخی از این عوامل خطر پیوندهای مهم تری با سرطان خون نسبت به سایرین دارند:

  • پرتوهای یونیزان مصنوعی: این موضوع می‌تواند شامل دریافت پرتودرمانی برای سرطان قبلی باشد، اگرچه این یک عامل خطر برای برخی از انواع دیگر است.
  • ویروس های خاص: ویروس لنفوتروپیک T انسانی (HTLV-1) با سرطان خون ارتباط دارد.
  • شیمی درمانی: افرادی که شیمی درمانی را برای سرطان قبلی دریافت کرده اند، درصد بیشتری برای ابتلا به سرطان خون در آینده دارند.
  • قرار گرفتن در معرض بنزن: نوعی حلال است که سازندگان در برخی از مواد شیمیایی پاک کننده و رنگ مو استفاده می کنند.
  • برخی از شرایط ژنتیکی: کودکان مبتلا به سندرم داون دارای نسخه سوم کروموزوم 21 هستند. این امر خطر ابتلا به لوسمی حاد میلوئیدی یا لنفوسیتی حاد را تا 2 تا 3 درصد افزایش می دهد، که بیشتر از کودکان بدون این سندرم است.
  • یکی دیگر از بیماری های ژنتیکی مرتبط با سرطان خون، سندرم لی فرامنی است؛ که باعث تغییر در ژن TP53 می شود.
  • سابقه خانوادگی: داشتن خواهر و برادر مبتلا به سرطان خون می تواند منجر به خطر کم اما قابل توجه سرطان خون شود.
  • سرکوب سیستم ایمنی: لوسمی دوران کودکی ممکن است به دلیل سرکوب عمدی سیستم ایمنی ایجاد شود. این ممکن است پس از پیوند عضو رخ دهد، زیرا کودک داروهایی را برای جلوگیری از رد عضو بدنش مصرف می کند.
  • مشکلات ارثی در سیستم ایمنی: برخی از شرایط ایمنی ارثی خطر ابتلا به عفونت های شدید و سرطان خون را افزایش می دهند.

این شامل:

  • آتاکسی تلانژکتازی
  • سندرم بلوم
  • سندرم شواخمن دیاموند
  • سندرم  ویسکوت آلدریچ

چندین عامل خطر برای تایید ارتباط آنها با سرطان خون نیاز به مطالعات بیشتری دارند، مانند:

  • قرار گرفتن در معرض میدان های الکترومغناطیسی
  • قرار گرفتن در معرض برخی مواد شیمیایی در محل کار مانند بنزین، گازوئیل
  • سیگار کشیدن
  • استفاده از رنگ مو

چهار دسته اصلی سرطان خون وجود دارد:

  • حاد
  • مزمن
  • لنفوئیدی
  • میلوئیدی

لوسمی های مزمن و حاد

گلبول سفید در طول عمر خود چندین مرحله را طی می کند.

در لوسمی(سرطان خون) حاد، سلول های در حال رشد به سرعت تکثیر و در مغز و خون جمع می شوند.

آنها خیلی زود از مغز استخوان خارج می شوند و عملکردی ندارند.

در لوسمی مزمن، سلول ها کندتر پیشرفت می کند.

این موضوع اجازه می دهد تا سلول های بالغ تر و مفیدتر تولید شوند.


لوسمی های لنفوئیدی و میلوئیدی

پزشکان لوسمی را بر اساس نوع سلول خونی که روی آن تأثیر می گذارد طبقه بندی می کنند.

لوسمی لنفوئیدی در صورتی رخ می دهد که تغییرات سرطانی بر نوع مغز استخوان سازنده لنفوسیت ها تأثیر بگذارد.

لنفوسیت یک گلبول سفید است که در سیستم ایمنی نقش دارد.

لوسمی میلوئیدی زمانی اتفاق می‌افتد که تغییرات بر سلول‌های مغز استخوان که سلول‌های خونی را تولید می‌کنند، تأثیر بگذارد، و بر روی خود سلول های خونی نمی باشد.


لوسمی حاد لنفوئیدی

کودکان زیر 5 سال در معرض بالاترین خطر ابتلا به لوسمی حاد لنفوئیدی (ALL) هستند.

با این حال می تواند بزرگسالان، معمولاً بالای 50 سال را نیز مبتلا کند. از هر پنج مرگ ناشی از ALL، چهار مورد در بزرگسالان رخ می دهد.


لوسمی لنفوسیتی مزمن

این مورد بیشتر در افراد بالای 55 سال شایع است، اما نوجوانان نیز می توانند به آن مبتلا شوند. حدود 25% بزرگسالان مبتلا به لوسمی دارای لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) هستند.

در مردان بیشتر از زنان شایع است و به ندرت کودکان را مبتلا می کند.


لوسمی حاد میلوئیدی

لوسمی حاد میلوژن (AML) در بزرگسالان نسبت به کودکان بیشتر شایع است، اما به طور کلی، این سرطان نادر است.

در مردان بیشتر از زنان ایجاد می شود.

به سرعت ایجاد می شود و علائم آن شامل تب، مشکل در تنفس و درد در مفاصل است.

عوامل محیطی می توانند این نوع را تحریک کنند.


لوسمی مزمن میلوئیدی

لوسمی میلوژن مزمن (CML) بیشتر در بزرگسالان ایجاد می شود. حدود 15% تمام موارد لوسمی در ایالات متحده CML هستند.

کودکان به ندرت به این نوع لوسمی مبتلا می شوند.


درمان لوسمی

گزینه های درمانی به نوع لوسمی فرد، سن و وضعیت کلی سلامت او بستگی دارد.

درمان اولیه لوسمی شیمی درمانی است. پزشکان آن را متناسب با نوع لوسمی تنظیم می کند.

اگر درمان زودهنگام شروع شود، احتمال بهبودی در فرد بیشتر است.

همچنین ببینید:

جزئیات و میزان موفقیت روش “ژن‌درمانی” برای درمان سرطان خون


انواع درمان عبارتند از:


ممکن است پزشک لوسمی های با رشد کندتر مانند لوسمی لنفوسیتی مزمن (CLL) را درمان نکند.

شیمی درمانی: پزشک داروها را به صورت داخل وریدی (IV) را تجویز می کند. این موارد سلول های سرطانی را هدف قرار داده و از بین می برند.

با این حال آنها همچنین می توانند به سلول های غیر سرطانی آسیب برسانند و عوارض جانبی شدیدی از جمله ریزش مو، کاهش وزن و حالت تهوع ایجاد کنند.


شیمی درمانی درمان اولیه AML است. گاهی اوقات پزشکان ممکن است پیوند مغز استخوان را توصیه کنند.

درمان هدفمند: در این نوع درمان از مهارکننده‌های تیروزین کیناز استفاده می‌شود که سلول‌های سرطانی را بدون تأثیر بر سایر سلول‌ها هدف قرار می‌دهند و خطر عوارض جانبی را کاهش می‌دهند.

به عنوان مثال می توان به ایماتینیب، داساتینیب و نیلوتینیب اشاره کرد. بسیاری از افراد مبتلا به CML دارای یک جهش ژنی هستند که به ایماتینیب پاسخ می دهند.

یک مطالعه نشان داد افرادی که تحت درمان با ایماتینیب قرار گرفتند، دارای طول عمر 5 ساله در حدود 90٪ داشتند.


درمان با اینترفرون: این کار رشد و گسترش سلول های سرطان خون را کند و در نهایت متوقف می کند. این دارو به روشی مشابه موادی عمل می کند که سیستم ایمنی به طور طبیعی تولید می کند. با این حال،می تواند عوارض جانبی شدیدی ایجاد کند.


پرتودرمانی: در افراد مبتلا به انواع خاصی از سرطان خون، مانند ALL، پزشکان پرتو درمانی را برای تخریب بافت مغز استخوان قبل از پیوند توصیه می کنند.


جراحی: جراحی اغلب شامل برداشتن طحال است، اما این بستگی به نوع لوسمی فرد دارد.


پیوند سلول های بنیادی: در این روش، متخصص سرطان، مغز استخوان موجود را با شیمی درمانی، پرتودرمانی یا هر دو از بین می برد. سپس سلول های بنیادی جدید را به مغز استخوان تزریق می کنند تا سلول های خونی غیرسرطانی ایجاد کنند.

این روش می تواند در درمان CML موثر باشد. افراد جوان‌ تر مبتلا به لوسمی نسبت به افراد مسن احتمال بیشتری برای پیوند موفقیت‌آمیز دارند.


علائم

علائم لوسمی بسته به نوع آن متفاوت است.


آنها شامل موارد زیر هستند:

1- کبودی یا خونریزی آسان

سرطان خون بر پلاکت های بدن تأثیر می گذارد و لخته شدن خون را سخت تر می کند.


یک شخص ممکن است:

  1. به راحتی و اغلب کبود می شود
  2. زخم های کوچکی دارند که خونریزی زیادی دارند و به آرامی بهبود می یابند
  3. خونریزی از بینی یا خونریزی از لثه داشته باشید
  4. ایجاد پتشی – لکه های قرمز ریز روی پوست
  5. دارای پورپورا – نواحی بنفش رنگ روی پوست

2- عفونت های مکرر

گلبول های سفید خون برای مقابله با عفونت بسیار مهم هستند. اگر گلبول های سفید به درستی کار نکنند، ممکن است فرد دچار عفونت های مکرر شود. سیستم ایمنی ممکن است به سلول های خود بدن حمله کند.


3- کم خونی

همانطور که گلبول های قرمز موثر کمتری در دسترس هستند، ممکن است کم خونی ایجاد شود. این زمانی اتفاق می افتد که هموگلوبین کافی در خون وجود نداشته باشد.


علائم کم خونی شامل منبع مورد اعتماد:

  1. غش و سرگیجه
  2. ضعف
  3. خستگی
  4. تنگی نفس
  5. ضربان قلب سریع
  6. بدن درد
  7. رنگ پریدگی

4- علائم دیگر

سایر علائم احتمالی:

  1. حالت تهوع
  2. تب
  3. درد استخوان
  4. کاهش وزن

علائم سرطان خون همگی می توانند با شرایط دیگر بروز کنند. هر کسی که در مورد علائم نگرانی دارد باید به دنبال مشاوره پزشکی باشد. پزشک آزمایشاتی را برای شناسایی علت انجام خواهد داد.


تشخیص

یک پزشک به احتمال زیاد:

  1. معاینه فیزیکی انجام می‌دهد
  2. در مورد سابقه پزشکی شخصی و خانوادگی سوال می‌کند
  3. علائم کم خونی را بررسی ‌می‌کند
  4. بزرگ شدن کبد یا طحال را بررسی می‌کند
  5. آزمایش خون می‌گیرد

اگر پزشک مشکوک به سرطان خون باشد، ممکن است بیوپسی مغز استخوان را پیشنهاد کند. یک جراح مغز استخوان را از مرکز استخوان، معمولاً از لگن، با استفاده از یک سوزن بلند و ظریف استخراج می کند.

این می تواند نشان دهد که آیا لوسمی وجود دارد یا خیر و اگر چنین است، کدام نوع وجود دارد.


توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .


منابع:

medicalnewstoday

 

دیدگاه تان را بنویسید

 

x