آنتی هیستامین ها داروهایی جهت کنترل و درمان آلرژی می باشند. این دارو ها دریافت کننده های هیستامین را مسدود کرده و سبب توقف علائمی می شوند که هیستامین ها در بدن ایجاد می کنند.

علائم آلرژی نیز عبارتند:

• عطسه
• خارش چشم
• آبریزش بینی
• کهیر

آنتی هیستامین ها به شکل های خوراکی، اسپری بینی، قطره چشمی و تزریقی موجود هستند.

از جمله بیماری هایی که آنتی هیستامین اغلب در تسکین و درمان آنها نقش دارد عبارتند از:

رینیت آلرژیک (تب یونجه)

رینیت آلرژیک که به عنوان تب یونجه نیز شناخته می شود، یک واکنش آلرژیک است که باعث عطسه، آبریزش بینی و خارش و آبریزش چشم می شود.

این وضعیت می تواند به صورت فصلی یا در تمام طول سال رخ دهد، که اغلب به دلیل گرده گیاهان ایجاد می شود.

آنتی هیستامین های خوراکی به طور کلی می توانند علائم تب یونجه را در یک یا دو ساعت پس از مصرف دارو بهبود بخشند.

همچنین ببینید:

التهاب داخل بینی یا رینیت آلرژیک

 آنتی هیستامین های خوراکی جهت درمان رنیت آلرژیک:

• لووستیریزین
• ستیریزین
• فکسوفنادین
• و لوراتادین

سری های قدیمی مانند دیفن هیدرامین، کلرفنیرامین و هیدروکسی زین جهت درمان موثر عمل می کنند؛ اما عوارض جانبی بیشتری به دنبال دارند.

همچنین به شکل اسپری بینی مانند آزلاستین و اولوپاتادین برای درمان رینیت آلرژیک استفاده می شوند.

ورم ملتحمه آلرژیک

اغلب آلرژن های عامل تب یونجه نیز می توانند باعث التهاب ملتحمه آلرژیک شوند. آلرژن های مختلفی سبب تحریک و در نهایت ورم ملتحمه چشم می شوند.

کپک، گردوغبار، شوره حیوانات خانگی منجر به انتقال عفونت به چشم و در نهایت ایجاد آلرژی می شوند.

قطره های چشمی آنتی هیستامین مانند آزلاستین، اماداستین، فنیرامین و کتوتیفن نیز وجود دارد.

کهیر

کهیر نوعی بثورات خارش دار است که در اثر واکنش به غذا، دارو یا سایر مواد محرک ایجاد می شود. در برخی موارد علت ایجاد آن ناشناخته می باشد.

آنتی هیستامین های خوراکی درمان اصلی کهیر هستند.

نوع جدید آنها مانند کلاریتین، نسبت به مدل های قدیمی تر مانند ویستاریل بیشتر توصیه می شوند.

نوع موضعی آنها که در بسیاری از کرم های ضد خارش بدون نسخه وجود دارند، نباید همراه با آنتی هیستامین های خوراکی استفاده شوند.

برخی از آن‌ها مانند کرم بنادریل زمانی که با نسخه خوراکی مصرف شوند، باعث ایجاد درماتیت تماسی می‌شوند.

دیگر موارد قابل استفاده

آنتی هیستامین ها برای درمان سایر موارد آلرژیک نیز استفاده می شوند.

برخی از کاربردهای تایید شده آنتی هیستامین ها عبارتند از:

• واکنش های پوستی آلرژیک
• سینوزیت (التهاب سینوس)
• آنژیوادم (تورم بافت های عمیق تر)
• اگزما (درماتیت آتوپیک)
• واکنش های آلرژیک دارویی
• دریازدگی
• تهوع و استفراغ
• OTC و آنتی هیستامین های تجویزی
• برونشیت (التهاب لوله های برونش ریه ها)

نسخه های OTC و تجویزی برای درمان آلرژی وجود دارند. انتخاب بسته به نوع و شدت آلرژی فرد و همچنین تشدید بیماری متفاوت است.

تمامی مدل های مختلف آن برای انواع مختلف آلرژیک به یک اندازه موثر عمل نمی کنند.

در صورت خرید آنتی هیستامین OTC، با پزشک مشورت کنید تا بتوانید بهترین گزینه را جهت درمان وضعیت خود انتخاب کنید.

داروهای بدون نسخه

• کتوتیفن
• فکسوفنادین
• دیفن هیدرامین
• لوراتادین
• کلرفنیرامین
• بروم فنیرامین
• کلماستین
• قطره چشمی فنیرامین
• لووستیریزین
• سیتریزین

داروهایی که تنها با نسخه عرضه می شوند

• دسلوراتادین
• قطره چشمی امداستین
• قطره چشمی لووکاباستین
• قطره چشمی آزلاستین
• کاربینوکسامین
• سیپروهپتادین
• هیدروکسی زین
• اسپری بینی آزلاستین
• اسپری بینی الوپاتادین

عوارض جانبی رایج آنتی هیستامین

سری جدید این دارو ها مانند ( آلگرا، کلاریتین، کلماستین) نسبت به نسخه های قدیمی عوارض جانبی بسیار کمتری دارند.

عوارض جانبی رایج عبارتند از:

• سردرد
• دل درد
• خستگی
• عصبی بودن
• اسهال

همچنین ببینید:

انواع داروهای آلرژی و ضد حساسیت

آنتی هیستامین های قدیمی (مانند بنادریل، کلر-تریمتون و ویستاریل) نیز این عوارض جانبی را دارند اما می توانند عوارض جانبی دیگری نیز داشته باشند. از جمله:

• یبوست
• خشکی دهان
• خواب آلودگی
• مشکل در ادرار کردن

از مصرف داروهای قدیمی معمولاً در طول روز اجتناب می‌شود. آنها می توانند توانایی و هوشیاری افراد را جهت کار با ماشین آلات کاهش دهند.

برخی آنتی هیستامین ها نیز ممکن است باعث افزایش وزن شوند.

طبق آکادمی آسم، آلرژی و ایمونولوژی آمریکا، داروهای قدیمی مانند پری اکتین و داروهای جدید مانند آلگرا با افزایش خطر چاقی مرتبط هستند.

خلاصه کلی

آنتی هیستامین ها برای درمان آلرژی استفاده می شوند.

آنها با سرکوب یک ماده شیمیایی به نام هیستامین که باعث علائم آلرژی مانند بثورات پوستی، آبریزش بینی، آبریزش چشم و عطسه می شود عمل می کنند.

همچنین ممکن است در درمان حالت تهوع، سینوزیت و اگزما مفید باشند.

این دارو ها بدون نسخه و با نسخه به صورت خوراکی، موضعی، اسپری بینی، قطره چشمی و تزریقی در دسترس هستند.

مدل های جدید مانند فکسوفنادین و لوراتادین نسبت به آنتی هیستامین های قدیمی مانند دیفن هیدرامین کمتر باعث خواب آلودگی می شوند.

در صورت استفاده بیش از حد از این دارو مشکلاتی ایجاد می گردد. این شامل خطر وابستگی در صورت استفاده بیش از حد از قطره های چشمی آنتی هیستامین است.

در صورت داشتن آلرژی حتما به متخصص مراجعه نمایید.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

verywellhealth