فروشگاه دیابت مال
کد خبر: 817

بی‌اشتهایی عصبی و عواقب آن

بی‌اشتهایی طولانی مدت می‌تواند منجر به مشکلات شدید سلامتی مرتبط با عدم دریافت مواد مغذی مناسب (سوء تغذیه) شود. اما اینها معمولاً وقتی عادات غذایی شما به حالت عادی برگردند بهبود می‌یابند...

کم اشتهایی نوعی اختلال خوردن و یک بیماری جدی روانی است.

افرادی که بی‌اشتهایی دارند، با نخوردن غذای کافی یا ورزش بیش از حد یا هر دو، سعی می‌کنند تا حد ممکن وزن خود را پایین نگه دارند. این می‌تواند آنها را بسیار بیمار کند زیرا گرسنگی می‌گیرند.

بی‌اشتهایی عصبی و عواقب آن

آنها اغلب تصور تحریف شده‌ای از بدن خود دارند، فکر می‌کنند حتی در هنگام کمبود وزن نیز چاق هستند. مردان و زنان در هر سنی ممکن است دچار بی‌اشتهایی شوند، اما این بیماری بیشتر در خانم های جوان دیده می‌شود و به طور معمول از اواسط نوجوانی شروع می‌شود.

علائم و نشانه های بی‌اشتهایی

علائم و نشانه های بی‌اشتهایی عبارتند از:

  • اگر کمتر از 18 سال دارید، وزن و قد کمتر از سن مورد انتظار است
  • اگر بزرگسال هستید، دارای شاخص توده بدنی غیرمعمول (BMI) هستید
  • از دست دادن وعده های غذایی، کم خوردن غذا یا پرهیز از خوردن هر غذایی که چاق کننده می‌دانید
  • تصور داشتن چربی هنگام داشتن وزن مناسب یا کمبود وزن
  • مصرف دارو برای کاهش گرسنگی (مهارکننده های اشتها)
  • قطع قاعدگی (در زنانی که به یائسگی نرسیده اند) یا شروع نشدن (در زنان و دختران جوان)
  • مشکلات جسمی، مانند احساس سبکی سر یا سرگیجه، ریزش مو یا خشکی پوست

همچنین ببینید:

ارتباط استرس و سردرد های تنشی

برخی از افراد مبتلا به بی‌اشتهایی نیز ممکن است خود را بیمار کنند، مقدار زیادی ورزش انجام دهند یا از دارو ها برای کمک به آنها (مسهل) و یا برای ایجاد ادرار (ادرار آور) استفاده کنند تا سعی کنند جلوی افزایش وزن خود توسط هر غذایی را که می‌خورند بگیرند.

درمان بی‌اشتهایی

می‌توانید از بی‌اشتهایی بهبود پیدا کنید، اما ممکن است زمان بر باشد و بهبودی برای همه متفاوت باشد.

برنامه درمانی شما متناسب با شما خواهد بود و باید هرگونه حمایت دیگری را که ممکن است لازم داشته باشید مانند افسردگی یا اضطراب در نظر بگیرید.

اگر بالای 18 سال دارید، باید نوعی گفتگو درمانی به شما پیشنهاد شود تا بتوانید احساسات خود را در مورد غذا و غذا خوردن مدیریت کنید تا بتوانید به اندازه کافی غذا بخورید تا سالم باشید. درمان های گفتاری که معمولاً برای درمان بی‌اشتهایی در بزرگسالان استفاده می‌شوند عبارتند از:

  • رفتار درمانی شناختی (CBT)
  • درمان بزرگسالان (MANTRA) بی‌اشتهایی عصبی مودسلی
  • مدیریت بالینی حمایتی متخصص (SSCM)

اگر زیر 18 سال دارید، باید به شما خانواده درمانی پیشنهاد شود. همچنین ممکن است نوع دیگری از مکالمه درمانی مانند CBT یا روان درمانی مبتنی بر نوجوانان به شما پیشنهاد شود.

خطرات بی‌اشتهایی در سلامتی

بی‌اشتهایی طولانی مدت می‌تواند منجر به مشکلات شدید سلامتی مرتبط با عدم دریافت مواد مغذی مناسب (سوء تغذیه) شود. اما اینها معمولاً وقتی عادات غذایی شما به حالت عادی برگردند بهبود می‌یابند.

عوارض احتمالی عبارتند از:

  • مشکلات عضلات و استخوان ها، از جمله احساس خستگی و ضعف، پوکی استخوان و مشکلات رشد جسمی در کودکان و بزرگسالان
  • مشکلات باروری
  • از دست دادن میل جنسی
  • مشکلات قلب و عروق خونی، از جمله گردش خون ضعیف، ضربان قلب نامنظم، فشار خون پایین، بیماری دریچه قلب، نارسایی قلب و تورم در پا، دست و صورت
  • مشکلات مغز و اعصاب، از جمله موارد متناسب (تشنج) و مشکلات تمرکز و حافظه
  • مشکلات کلیوی یا روده‌ای
  • داشتن سیستم ایمنی ضعیف یا کم خونی

کم اشتهایی همچنین می‌تواند زندگی شما را به خطر بیندازد. این یکی از مهم‌ترین دلایل مرگ و میر مربوط به مشکلات بهداشت روانی است. مرگ ناشی از بی‌اشتهایی ممکن است به دلیل عوارض جسمی یا خودکشی باشد.

همچنین ببینید:

انواع تومور های مغزی و تاثیری که بر سلامتی دارند؟

دلایل بی‌اشتهایی

ما دقیقاً نمی‌دانیم که چه عواملی باعث بی‌اشتهایی و سایر اختلالات خوردن می‌شوند. شما ممکن است به احتمال زیاد به یک اختلال خوردن مبتلا شوید:

  • شما یا یکی از اعضای خانواده سابقه اختلالات خوردن، افسردگی، اعتیاد به الکل یا مواد مخدر را دارید
  • شما به دلیل عادات غذایی، شکل بدن یا وزن خود مورد انتقاد قرار گرفته اید
  • شما بیش از حد نگران لاغر بودن هستید، به خصوص اگر از طرف جامعه یا شغل خود نیز تحت فشار هستید، به عنوان مثال، رقصنده های باله، مدل یا ورزشکار
  • شما اضطراب، عزت نفس پایین، شخصیت وسواسی دارید یا کمال گرا هستید

توجه: مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد. از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست.

منابع:

nhs

دیدگاه تان را بنویسید

 

x