جراحی مصنوعی جایگزینی دیسک، از جمله مواردی است که درمان های قبلی شکست خورده و شرایط دشوار تشخیص وجود دارد، مشکلات پیچیده ستون فقرات را درمان می‌کند.

اگر از کمر درد رنج می‌برید، باید بدانید که تنها نیستید. بیش از 65 میلیون نفر هر ساله در ایالات متحده کمردرد را تجربه می‌کنند. این ممکن است به دلیل بیماری دژنراتیو دیسک (DDD)، اختلال در ستون فقرات و دیسک های بین مهره‌ای باشد.

اگر از کمر درد مزمن ناشی از DDD رنج می‌برید، که به درمان های غیر جراحی پاسخ نمی‌دهد، ممکن است جایگزینی دیسک مصنوعی در نظر گرفته شود. مطالعات اخیر نشان داده است که جایگزینی دیسک مصنوعی می‌تواند به طور قابل توجهی کمر درد مزمن را در بیماران منتخب کاهش دهد. در مقایسه با تکنیک هایی مانند جراحی همجوشی نخاع، جایگزینی دیسک دارای مزیت حفظ حرکت کامل در ستون فقرات است، که ممکن است احتمال بروز مشکلات در سطح مجاور ستون فقرات را کاهش دهد.

در حالی که جراحی فیوژن ستون فقرات برای برخی از بیماران مبتلا به DDD توصیه می‌شود، اما توصیه های بیماران و روش ها همچنان بحث برانگیز است و نتایج می‌توانند متغیر باشند. در بعضی موارد، جراحی باعث کاهش حرکت در ستون فقرات می‌شود و استرس را به سطح مجاور منتقل می‌کند. علاوه بر این، توانایی بهبود استخوان متفاوت است و گاهی ممکن است موفقیت آمیز نباشد.

همچنین ببینید:

کاهش سیگنال های درد (کنترل درد) با انسداد عصب

آماده سازی

 با این حال، این روش برای همه توصیه نمی‌شود. بر اساس علائم شما، پزشک بهترین روش درمانی را برای شما تعیین می‌کند.

تعویض دیسک مصنوعی ممکن است برای بیماران در سنین 18 تا 60 سال مبتلا به DDD در یک یا دو سطح از ستون فقرات توصیه شود که وضعیت آنها حداقل به شش ماه قبل از درمان غیر جراحی پاسخ نداده است. بیمارانی که ناهنجاری های دیگر ستون فقرات مانند تنگی نخاع، اسپوندیولیستیز و اسکولیوز دارند، معمولاً کاندید این جراحی نیستند. بیماران مبتلا به پوکی استخوان ممکن است استخوان کافی برای حمایت از جایگزینی دیسک نداشته باشند. بر اساس یک سری آزمایشات، پزشک شما تشخیص می‌دهد که آیا جراحی تعویض دیسک مصنوعی، گزینه‌ای برای جراحی و موثرترین درمان برای بیماری شما است یا خیر.

قبل از تعویض دیسک مصنوعی، پزشک در مورد جزئیات روش کار، با شما صحبت می‌کند و به سوالات شما پاسخ می‌دهد. 

روش:

اگرچه تعویض دیسک در ایالات متحده نسبتاً جدید است، اما سال‌هاست که دیسک های مصنوعی با موفقیت در اروپا و آفریقای جنوبی کاشته می‌شوند. در حال حاضر، یک جایگزین دیسک وجود دارد که توسط FDA برای کاشت در ایالات متحده تأیید شده است، اگرچه چندین مورد دیگر نیز در حال مطالعه هستند و منتظر تأیید FDA هستند.

در طی مراحل، دیسک تخریب شده، برداشته شده و هرگونه ریزش دیسک بازیابی می‌شود. سپس دیسک مصنوعی کاشته می‌شود. این یک عمل بستری است که با بیهوشی عمومی انجام می‌شود و در بیمارستان به دو تا سه روز زمان نیاز دارد. این جراحی از جلوی ستون فقرات، یعنی از طریق شکم انجام می‌شود و ساختار های اصلی داخلی باید در حین جراحی به پهلو منتقل شوند تا امکان کاشت ایمن دستگاه فراهم شود.

عوارض

مانند هر عمل جراحی که شامل بیهوشی عمومی باشد، خطرات مرتبط با جایگزینی دیسک مصنوعی نیز وجود دارد. اینها ممکن است شامل موارد زیر باشند:

خون ریزی

آسیب عصبی

عفونت

حساسیت به مواد دیسک مصنوعی

شکستگی یا فرسودگی اجزای دیسک

دررفتگی کاشت

آسیب به مهره‌ای که جایگزینی دیسک به آن اعمال می‌شود

عدم پیشرفت به دنبال روش

همچنین ببینید:

تاثیر آتاکسی (اختلال تعادل) بر امید به زندگی بیماران

بهبود:

بیشتر بیماران بین شش تا هشت هفته پس از جراحی تعویض دیسک به فعالیت های منظم روزانه خود بر می‌گردند. توانبخشی ممکن است شامل یک برنامه تمرینی خودگردان، مانند راه رفتن و کشش در چهار هفته اول پس از جراحی باشد. بعد از این مدت، یک برنامه تقویت کننده نیز ممکن است توصیه شود. از سرگیری ورزش و سایر فعالیت های بدنی با پزشک در میان گذاشته می‌شوند.

بیشتر بیماران بدون کمک اضافی قادر به عملکرد در خانه هستند. با این حال، توصیه می‌شود که چند روز اول پس از بازگشت از بیمارستان به خانه، وعده های غذایی خود را آماده کنید. بیماران ممکن است پنج یا هفت روز بعد از جراحی دوش بگیرند.

پیگیری:

به طور معمول، بیماران چهار تا شش هفته پس از جراحی تعویض دیسک و سپس در سه ماه، شش ماه و یک سال دیده می‌شوند. پس از سال اول، بیماران برای اطمینان از عملکرد صحیح ایمپلنت و فرسایش و مهاجرت آنها، مادام العمر هر سال یا یک بار ویزیت می‌شوند.

توجه: مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد. از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست.

منابع:

ucsfhealth