مراقبت های بعد از بیوپسی

بیوپسی پستان می تواند به پزشک در تشخیص سرطان پستان کمک کند. این روش شامل برداشتن مقدار کمی از بافت یا مایع از پستان و آزمایش آن برای سلول های غیر طبیعی است. بهبودی فرد می تواند به نوع بیوپسی و بیهوشی بستگی داشته باشد.

در صورت وجود توده در پستان، بی نظمی در ماموگرافی، خونریزی از نوک پستان، یا سایر علائم بیماری در آن ناحیه، پزشک ممکن است بیوپسی را توصیه کند.

انواع مختلفی از بیوپسی سینه وجود دارد و نوع توصیه شده توسط پزشک ممکن است به عواملی مانند اندازه یا محل توده بستگی داشته باشد.

انواع بیوپسی عبارتند از:

بیوپسی آسپیراسیون با سوزن ظریف (FNA): پزشک یک سوزن ظریف را در ناحیه وارد می کند تا مقدار کمی مایع یا بافت را برای آزمایش خارج کند.

بیوپسی هسته سوزنی: پزشک یک سوزن بزرگتر را وارد ناحیه می کند تا نمونه بزرگتر از بافت را برای آزمایش بردارد.

بیوپسی جراحی: پزشک برای برداشتن بخشی یا تمام ناحیه مورد نظر، مانند یک توده، برشی ایجاد می کند. آنها همچنین ممکن است نیاز به برداشتن برخی از بافت های سالم اطراف داشته باشند.

پس از بیوپسی پستان، در صورت مشاهده علائم نگران کننده مانند تنگی نفس، درد قفسه سینه، یا علائم لخته شدن خون در پا، فرد باید مراقبت های پزشکی اورژانسی دریافت کند. این علائم می تواند شامل درد، تورم یا تغییر رنگ در ناحیه پا باشد.

بهبودی فرد ممکن است به نوع بیوپسی و بیهوشی موضعی یا عمومی بستگی داشته باشد.

همچنین ببینید:

 چه ژن هایی بر سرطان سینه تأثیر می گذارند؟

پزشک بی حس کننده موضعی جهت بی حس کردن پستان تزریق می کند. در این حالت فرد در طول بیوپسی بیدار می ماند اما دردی احساس نمی کند. آنها ممکن است بتوانند پس از یک دوره کوتاه تحت درمان به خانه برگردند.

اگر فرد بیهوشی عمومی دریافت کند، در طول بیوپسی بیدار و آگاه نیست. آنها مدتی را در اتاق ریکاوری می گذرانند، جایی که متخصص آنها را تحت نظر دارد و فشار خون، نبض و تنفس آنها را اندازه گیری می کند.

هنگامی که این اندازه‌گیری‌ها تثبیت شد و فرد کاملاً هوشیار بود، ممکن است بتواند به خانه برود یا پزشک ممکن است استراحت در بیمارستان را توصیه کند.

درد پستان در دوران نقاهت

پس از بیوپسی، ممکن است مقداری خونریزی، تورم یا کبودی در ناحیه وجود داشته باشد و تورم می‌تواند سینه را بزرگ‌تر نشان دهد. تورم معمولاً طبیعی است و به مرور زمان کاهش می یابد.

همچنین ممکن است تا چند روز پس از آن درد وجود داشته باشد و مصرف داروهای مسکن می تواند مفید واقع گردد.

اگر فرد بیهوشی عمومی داشته باشد، ممکن است به دلیل استفاده از لوله های تنفسی دچار گلودرد شود.

چگونه می توان درد را کاهش داد؟

برای کمک به کاهش کبودی در 1-2 روز اول، فرد می تواند یک کیسه یخ پیچیده شده در حوله را به مدت 10 تا 15 دقیقه هر بار روی ناحیه مورد نظر قرار دهد.

متخصص می تواند استفاده از مسکن را توصیه کند. برخی مسکن‌ها، مانند آسپرین، ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهند.

درد در گلو باید بدون درمان برطرف شود، اگرچه غرغره کردن و مصرف داروهای مسکن می تواند کمک کننده باشد. اگر علائم پس از 2 روز برطرف نشد، با پزشک تماس بگیرید.

مدت زمان بهبودی

افراد ممکن است تا چند روز پس از بیوپسی پستان دچار درد، حساسیت و کبودی شوند.

نوع بیوپسی می تواند بر مدت زمان بهبودی تأثیر بگذارد.

بیوپسی های جراحی ممکن است به زمان بهبودی بیشتری نسبت به انواع غیرجراحی نیاز داشته باشند.

مراقبت از زخم بیوپسی با سوزن

اگر فرد این نوع بیوپسی را انجام داده باشد، ممکن است به موارد زیر نیاز داشته باشد:

تمیز و خشک نگه داشتن نواحی به مدت 24 ساعت

اگر هیچ بخیه ‌ای وجود نداشت، باند یا پانسمان را طبق دستورالعمل بردارید، سپس طبق معمول حمام کنید.

در صورت وجود بخیه، پزشک آنها را در یک قرار ملاقات بعدی می ‌کشد.

بیوپسی هسته سوزنی

محل را به مدت 48 ساعت خشک و پوشیده نگه دارید.

 NHSمی گوید اگر خونریزی یا تورم قابل توجهی رخ دهد، فرد باید به مدت 10 دقیقه محکم روی آن ناحیه فشار بیاورد.

همچنین ببینید:

 سرطان سینه و ارتباط آن با سویا

بیوپسی جراحی

پیروی از دستورالعمل های مراقبت های بعدی پس از بیوپسی جراحی بسیار مهم است. که ممکن است شامل موارد زیر باشد:

1. گذاشتن پانسمان روی زخم تا زمانی که از بین برود، که ممکن است حدود 7 تا 10 روز طول بکشد
2. اگر پانسمان شروع به کنده شدن کرد، لبه های آن را جدا کنید
3.  1تا 2 روز اول استحمام نکنید
4. در صورت تحریک پوست، با پزشک تماس بگیرید.

رژیم غذایی

فرد می تواند به رژیم غذایی معمول خود ادامه دهد، مگر اینکه پزشک دستور دیگری به او بدهد.

اگر هر گونه حالت تهوع یا تغییر در اشتها به دنبال نمونه برداری انجام شود، ممکن است مصرف غذاهای ملایم مانند برنج ساده، مرغ، نان تست یا ماست کمک کند.

دارو

داروهای تسکین دهنده درد، مانند استامینوفن، می تواند به کاهش درد خفیف پس از بیوپسی پستان کمک کند.

افراد باید از مصرف داروهای ضدالتهابی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن خودداری کنند، مگر اینکه پزشک آن را توصیه کند. این داروها ممکن است باعث خونریزی شوند، اما اگر خطر خونریزی در فرد کم باشد، پزشک همچنان آنها را توصیه می کند.

هر فرد که آسپرین یا هر داروی رقیق کننده خون مصرف می کند باید با پزشک مشورت کند که مصرف کدام دارو در دوران نقاهت بی خطر است.

ورزش

پس از بیوپسی پستان، فرد باید فعالیت های خاصی را محدود کند. برای چند روز اول تا یک هفته، از ورزش های شدید، از جمله دویدن و بلند کردن وزنه های سنگین تر از 5 پوند یا 2.3 کیلوگرم خودداری کنید.

جدا از ورزش های شدید و بلند کردن اشیا؛ پس از 1 تا 2 روز افراد معمولاً می توانند به فعالیت های خود بازگردند. پزشک می تواند با در نظر گرفتن ماهیت شغل فرد، راهنمایی های دقیق تری ارائه دهد.

برای بهبودی، فرد باید بر استراحت و خواب کافی با کیفیت، داشتن یک رژیم غذایی سالم و نوشیدن مایعات فراوان تمرکز کند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

در صورت بروز هر یک از موارد زیر پس از بیوپسی پستان با پزشک تماس بگیرید:

• تب بالاتر از 101 درجه فارنهایت
• لرز
• التهاب یا تورم غیر معمول در اطراف ناحیه بیوپسی
• خونریزی یا چرک از ناحیه بیوپسی
• افزایش یا بدتر شدن درد در ناحیه
• بزرگ شدن پستان

چه زمانی باید با اورژانس تماس گرفت؟

در صورت بروز هر یک از موارد زیر پس از بیوپسی پستان با اورژانس تماس بگیرید:

• تنگی نفس
• سرفه کردن همراه با خون
• درد قفسه سینه
• علائم لخته خون در ساق پا، مانند درد، تورم یا قرمزی
• خونریزی بیش از حد
• بیهوش شدن

خلاصه کلی

بیوپسی پستان شامل نمونه برداری از مایع یا بافت از پستان برای تجزیه و تحلیل است. می تواند به پزشک در تشخیص سرطان پستان کمک کند.  بسته به اندازه ناحیه ای که پزشک باید معاینه کند؛ بیوپسی ممکن است با جراحی یا روش غیرجراحی باشد.

پس از آن، ممکن است خونریزی، کبودی، تورم و درد وجود داشته باشد که با گذشت زمان کاهش می یابد. مصرف داروهای مسکن خاص، استفاده از کمپرس سرد و استراحت می تواند به سرعت بهبودی کمک کند.

در صورت هر گونه علائم غیرعادی یا شدید به دنبال بیوپسی پستان، با پزشک تماس بگیرید.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

medicalnewstoday