تبخال تناسلی یک عفونت مقاربتی (STI) است. این بیماری مقاربتی باعث ایجاد زخم‌های تبخالی می‌شود که تاول‌های دردناکی هستند (برجستگی‌های پر از مایع) که می‌توانند باز شوند و از خود مایعات ترشح کنند.

علل تبخال تناسلی

دو نوع ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) باعث تبخال تناسلی می شود:

 HSV-1.این نوع معمولا باعث تبخال بر روی لب می شود، اما می تواند باعث تبخال تناسلی نیز شود.

 HSV-2.این نوع معمولا باعث تبخال تناسلی می شود.

عفونت ویروس نوع دو از طریق رابطه جنسی با بیمار مبتلا تبخال گسترش می یابد. اما در اکثر موارد ویروس نوع یک از افرادی انتقال می یابد که علامت و یا زخم ندارند.

سازمان بهداشت جهانی اعلام کرد که در سال 2016، حدود 3.7 میلیارد نفر از افراد زیر 50 سال دارای HSV-1 بودند. در همان سال، حدود 491 میلیون نفر از افراد 15 تا 49 ساله HSV-2 داشتند.

ویروس ها از طریق خراشیدگی پوست یا غشاهای مخاطی وارد بدن می شوند. غشاهای مخاطی لایه های نازکی از بافت هستند که دهانه های بدن شما را می پوشانند. آنها را می توان در بینی، دهان و اندام تناسلی شما یافت.

هنگامی که ویروس ها در داخل هستند، خود را در سلول های شما ترکیب می کنند. ویروس‌ها به راحتی تکثیر می‌شوند یا با محیط خود سازگار می‌شوند، که درمان آن‌ها را دشوار می‌کند.

همچنین ببینید:

واژینیسموس چیست؟

 HSV-1یا HSV-2 را می توان در مایعات بدن یافت، از جمله:

بزاق

منی

ترشحات واژن

شناخت علائم تبخال تناسلی

ظهور تاول ها به عنوان یک شیوع شناخته می شود. به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، به طور متوسط، اولین شیوع بیماری 4 روز پس از ابتلا به ویروس ظاهر می شود. با این حال ممکن است کمتر از 2 روز یا تا 12 روز یا بیشتر ظاهر شود.

علائم عمومی برای کسانی که آلت تناسلی دارند شامل تاول در موارد زیر است:

آلت تناسلی

کیسه بیضه

نشیمنگاه (نزدیک یا اطراف مقعد)

علائم عمومی برای کسانی که واژن دارند عبارتند از تاول در اطراف یا نزدیک به:

واژن

مقعد

نشیمنگاه

علائم عمومی برای هر کسی شامل موارد زیر است:

تاول ها ممکن است در دهان و روی لب ها، صورت و هر جای دیگری که با مناطق عفونت تماس داشته باشد ظاهر شود.

ناحیه ای که به این بیماری مبتلا شده است، اغلب قبل از ظاهر شدن تاول ها شروع به خارش یا گزگز می کند.

تاول ها ممکن است زخمی شوند (زخم های باز) و مایع ترشح شود.

ممکن است در عرض یک هفته پس از شیوع، پوسته ای روی زخم ها ظاهر شود.

غدد لنفاوی شما ممکن است متورم شوند. غدد لنفاوی با عفونت و التهاب در بدن مبارزه می کنند.

ممکن است سردرد، بدن درد و تب داشته باشید.

علائم عمومی برای نوزادی که با تبخال متولد می شود (که از طریق زایمان طبیعی منقبض می شود) ممکن است شامل زخم در صورت، بدن و اندام تناسلی باشد.

نوزادانی که با تبخال تناسلی متولد می شوند، می توانند عوارض بسیار شدیدی داشته باشند و تجربه کنند:

کوری

ضربه مغزی

مرگ

اگر مبتلا به تبخال تناسلی هستید و باردار هستید، بسیار مهم است که به پزشک خود اطلاع دهید.

آنها اقدامات احتیاطی را برای جلوگیری از انتقال ویروس به کودک شما در حین زایمان انجام می دهند. اگر تاول های تبخال در امتداد کانال زایمان خود دارید، ممکن است به جای زایمان طبیعی واژینال، نوزادتان را از طریق سزارین به دنیا بیاورند.

چه زمانی برای تبخال تناسلی به پزشک مراجعه کنیم؟

اگر علائم تبخال تناسلی را دارید، مهم است که به پزشک مراجعه کنید.  آنها می توانند در تشخیص و کنترل آن به شما کمک کنند.

علاوه بر این اگر فکر می کنید ممکن است در معرض تبخال تناسلی قرار گرفته باشید، یا اگر می خواهید یک معاینه و آزمایش کامل STI انجام دهید، می توانید یک قرار ملاقات با پزشک خود تعیین کنید.

اگر نمی توانید شخصاً به پزشک مراجعه کنید، می توانید از کیت تست خانگی نیز استفاده کنید. با این حال آزمایش حضوری توسط پزشک ممکن است دقیق تر باشد.

تشخیص تبخال تناسلی

پزشک شما معمولاً می‌تواند با معاینه بصری زخم‌های تبخال، انتقال تبخال را تشخیص دهد. اگرچه آنها همیشه ضروری نیستند، پزشک شما ممکن است تشخیص آنها را از طریق آزمایشات آزمایشگاهی تأیید کند.

آزمایش خون می تواند ویروس هرپس سیمپلکس را قبل از شیوع بیماری تشخیص دهد. با این حال اگر در معرض ویروس قرار نگرفته‌اید و علائمی از خود نشان نمی‌دهید، همیشه لازم نیست که از نظر HSV-1 یا HSV-2 غربالگری شوید.

همچنین ببینید:

خانم ها برای سلامتی دستگاه تناسلی چه کار کنند؟

چگونه می توان تبخال تناسلی را درمان کرد؟

درمان می تواند شیوع را کاهش دهد، اما نمی تواند ویروس هرپس سیمپلکس را درمان کند.

داروها

داروهای ضد ویروسی ممکن است به تسریع زمان بهبود زخم ها و کاهش درد کمک کنند. برای کمک به کاهش علائم ممکن است در اولین علائم شیوع بیماری (سوزن سوزن شدن، خارش و سایر علائم) داروها مصرف شود.

همچنین ممکن است برای افرادی که شیوع بیماری دارند، داروهایی تجویز شود تا احتمال شیوع آن در آینده کاهش یابد.

مراقبت در منزل

هنگام حمام کردن یا دوش گرفتن در آب گرم از پاک کننده های ملایم استفاده کنید. محل آسیب دیده را تمیز و خشک نگه دارید. لباس های نخی گشاد بپوشید تا ناحیه راحت باشد.

عوامل خطر ابتلا به تبخال تناسلی

خطر ابتلا به تبخال تناسلی افزایش می یابد اگر:

با فردی که تبخال تناسلی دارد رابطه جنسی واژینال، دهانی یا مقعدی داشته باشید.

هنگام رابطه جنسی از کاندوم یا سایر روش های مانع استفاده نکنید.

توانایی کاهش یافته در مبارزه با عفونت (سیستم ایمنی ضعیف) به دلیل STI یا بیماری دیگر.

پیشگیری از تبخال تناسلی

اگر از نظر جنسی فعال هستید، می توانید خطر ابتلا به تبخال تناسلی خود را با موارد زیر کاهش دهید:

استفاده از روش های بازدارنده مانند کاندوم، هر بار که رابطه جنسی دارید.

خودداری از رابطه جنسی با فردی که علائم تبخال را نشان می دهد. با این حال مهم است که بدانید تبخال تناسلی می تواند به فرد دیگری منتقل شود، حتی اگر علائم وجود نداشته باشد.

اگر فردی باردار باشد و دچار تبخال تناسلی نیز باشد چه کاری باید انجام دهد؟

زمانی که به هر نوع بیماری مقاربتی مبتلا هستید، طبیعی است که نگران سلامت نوزاد خود باشید. تبخال تناسلی می تواند به نوزاد شما منتقل شود اگر در حین زایمان واژینال شیوع فعال داشته باشید.

مهم است که به محض اطلاع از بارداری خود به پزشک خود بگویید که تبخال تناسلی دارید.

پزشک شما در مورد آنچه که باید قبل، در حین و بعد از زایمان شما انتظار داشته باشید صحبت خواهد کرد. آنها می توانند درمان های ایمن برای بارداری را برای اطمینان از زایمان سالم تجویز کنند. آنها همچنین ممکن است تصمیم بگیرند که کودک شما را از طریق سزارین به دنیا آورند.

نتیجه کلی

شما باید رابطه جنسی ایمن تری داشته باشید و هر بار که تماس جنسی دارید از کاندوم یا روش مانع دیگری استفاده کنید. این به جلوگیری از موارد تبخال تناسلی و انتقال سایر بیماری های مقاربتی کمک می کند.

هیچ درمانی فعلی برای تبخال تناسلی وجود ندارد، اما محققان در حال کار بر روی یک درمان یا واکسن در آینده هستند.

این بیماری را می توان با دارو کنترل کرد. این بیماری در بدن شما پنهان می ماند تا زمانی که چیزی باعث شیوع بیماری شود. شیوع بیماری ممکن است زمانی اتفاق بیفتد که دچار استرس، بیماری یا خستگی شوید.

پزشک شما می تواند به شما کمک کند تا یک برنامه درمانی برای کنترل شیوع بیماری داشته باشید.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

healthline