آزمایشاتی برای کمبود بینایی رنگ

دو آزمایش اصلی که برای تشخیص کمبود بینایی رنگ استفاده می‌شود، عبارتند از:

• آزمون Ishihara، جایی که از شما خواسته می‌شود اعداد موجود در تصاویر ساخته شده از نقاط مختلف رنگی را شناسایی کنید

• آرایش رنگ، جایی که از شما خواسته می‌شود اشیا colored رنگی را به ترتیب سایه های مختلف آنها مرتب کنید

مشکلات مربوط به افرادی که کمبود بینایی رنگ دارند

کمبود بینایی رنگ معمولاً موضوعی نیست که نگران کننده باشد.

بیشتر افراد به مرور زمان به آن عادت می‌کنند، به طور معمول بدتر نخواهد شد و به ندرت نشانه موارد جدی است.

اما گاهی اوقات می‌تواند مسائلی از جمله:

• مشکل در مدرسه اگر از رنگ ها برای کمک به یادگیری استفاده شود

• مشکلات مربوط به غذا، مانند شناسایی کامل گوشت پخته شده یا میوه رسیده است

• اگر دارو ها به طور واضح برچسب گذاری نشده باشند، گیج می‌شوند

• در شناسایی هشدار ها یا علائم ایمنی مشکل دارید

• گزینه های شغلی کمی محدود (مشاغل خاص، مانند خلبانان، رانندگان قطار، برق و کنترل کننده های ترافیک هوایی)، ممکن است به تشخیص دقیق رنگ نیاز داشته باشند

به طور کلی، بسیاری از افراد با کمبود بینایی رنگ، در صورت وجود، مشکلات کمی دارند. 

دلایل کمبود بینایی رنگ

در اکثر قریب به اتفاق موارد، کمبود بینایی رنگ ناشی از نقص ژنتیکی است که توسط والدین آنها به کودک منتقل شده است.

این اتفاق می‌افتد، زیرا برخی از سلول های حساس به رنگ چشم که مخروط نامیده می‌شوند یا از بین رفته اند یا به درستی کار نمی‌کنند.

همچنین ببینید:

انسداد مجرای اشکی چیست؟

گاهی اوقات، کمبود بینایی رنگ ممکن است بعداً در زندگی ایجاد شود:

• یک بیماری سلامتی زمینه‌ای، مانند دیابت، گلوکوم، دژنراسیون ماکولای وابسته به سن  و مولتیپل اسکلروزیس 

• یک عارضه جانبی یک دارو، از جمله دیگوکسین، اتامبوتول، کلروکین، هیدروکسی کلروکین، فنی توئین و سیلدنافیل

• قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی مضر، مانند دی سولفید کربن و استایرن

همچنین بسیاری از افراد با افزایش سن، تشخیص رنگ را دشوارتر می‌کنند. این معمولاً فقط بخشی طبیعی از روند پیری است.