ارتباط بین دیابت و پوکی استخوان

ابتلا به دیابت نوع ۱ با کمبود تراکم استخوان در ارتباط است. اگرچه دلایل این امر کاملاً روشن نیست ، اما ممکن است این باشد که کمبود انسولین (به معنای آنکه لوزالمعده تولید انسولین را متوقف می کند) بر رشد و قدرت استخوان تأثیر می گذارد. ابتلا به دیابت نوع ‍۱ در اوایل زندگی ممکن است آنچه را که ”اوج توده استخوانی” نامیده می شود ، محدود کند و خطر پوکی استخوان را در مراحل بعدی زندگی افزایش دهد. بعلاوه ، عوارض ناشی از دیابت ، مانند مشکلات بینایی ، مشکلات پا ، آسیب عصبی و قند خون پایین ، ممکن است خطر شکستگی استخوان در اثر افتادن را افزایش دهند.

اگر به دیابت نوع ۲ مبتلا هستید هم خیلی شرایط ایده الی ندارید . اگر اضافه وزن دارید و یا کم تحرک هستید ، در معرض پوکی استخوان و شکستگی آن نیز قرار دارید. همانند دیابت نوع ۱ ، بخشی از این خطر نیز به دلیل افزایش خطر افتادن در اثر آسیب عصبی ، مشکلات بینایی و کمبود قند خون است.

جلوگیری از تحلیل رفتن استخوان و پوکی استخوان

متأسفانه اگر شما بیش از ۳۰ سال سن دارید ، نمی توانید ساعت را به عقب برگردانید تا توده استخوانی خود را بهبود ببخشید. اگر کمتر از ۳۰ سال دارید ، بهتر آن است که همین حالا برای این کار اقدام کنید. با این وجود ، صرف نظر از سن شما ، مراحلی وجود دارد که می توانید برای کاهش از دست دادن توده ی استخوانی انجام دهید:کلسیم کافی دریافت کنید: روی دریافت کلسیم کافی در رژیم غذایی خود تمرکز کنید. بزرگسالان از ۱۹ تا ۵۰ سال و مردان از ۵۱ تا ۷۰ سال دریافت روزانه ۱۰۰۰ میلی گرم کلسیم را هدف قرار دهند. زنان بالای ۵۰ سال و مردان بالای ۷۰  سال روزانه به ۱۲۰۰ میلی گرم کلسیم نیاز دارند. منابع غذایی حاوی کلسیم شامل لبنیات (شیر ، ماست ، پنیر) ، سبزیجات تیره و برگ دار ، ماهی قزل آلا و ماهی ساردین کنسرو شده  میشود.

ویتامین D کافی دریافت کنید: اگر سن شما ۱۹ تا ۷۰ سال است ، روزانه ۶۰۰ واحد بین المللی (IUs) یا اگر شما بیش از ۷۰ سال دارید روزانه  ۸۰۰ واحد ویتامین دی بخورید. منابع غذایی حاوی  این ویتامین شامل شیر غنی شده ، زرده تخم مرغ ، ماهی های چرب مانند ماهی تن و ساردین و سایر غذاهای غنی شده مانند شیر سویا و برخی غلات هستند.

پروتئین کافی (اما نه زیاد) دریافت کنید: نخوردن کافی پروتئین می تواند برای استخوان ها مضر باشد. با این حال ، مصرف بیش از حد پروتئین ممکن است باعث از دست رفتن کلسیم در استخوان ها شود. در مورد خوردن مقدار زیادی گوشت ، مرغ و ماهی و یا استفاده از مکملهای پروتئینی مراقب باشید. متخصص تغذیه می تواند به شما کمک کند تا مقدار پروتئین مناسب برای خودتان را دریابید.

سدیم را کم کنید: سدیم زیاد در رژیم غذایی نیز همچنین می تواند به استخوان های شما آسیب برساند. بیشتر سدیمی که دریافت می کنیم از غذاهای فرآوری شده (غذاهای کنسروی ، غذاهای منجمد ، فست فودها) تأمین می شود. هر روز کمتر از ۲۳۰۰ میلی گرم سدیم را در تغذیه تان داشته باشید.

مصرف کافئین را کاهش دهید : کافئین می تواند جذب کلسیم را کاهش دهد. میزان مصرف قهوه ، چای و نوشابه های کافئین دار را کم کنید.

غذاهای متنوع بخورید: سایر مواد مغذی نیز در سلامت استخوان ها نقش دارند ، مانند ویتامین K ، ویتامین C و منیزیم. خوردن میوه ، سبزیجات ، لوبیا و غذاهای سبوس دار از بهترین کارهایی است که یتوانید در راستای بهبود تغذیه تان برای بهبود شرایط استخوان هایتان انجام دهید.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .