از آنجا که آب فاقد کربوهیدرات یا کالری است، نوشیدنی مناسبی برای مبتلایان به دیابت است. مطالعات همچنین نشان داده است که نوشیدن آب می‌تواند به کنترل سطح قند خون نیز کمک کند.

پایین آوردن سطح گلوکز خون:

بدن افراد مبتلا به دیابت، وقتی سطح قند خونشان زیاد باشد، به مایعات بیشتری نیاز دارد. نوشیدن آب زیاد می‌تواند به کلیه ها کمک کند تا قند اضافی را از طریق ادرار دفع کنند.

آب سطح قند خون را بالا نمی برد، به همین دلیل است که نوشیدن آن برای افراد مبتلا به دیابت آن هم، هنگامی که قند خونشان بالا می‌رود بسیار مفید است، زیرا باعث می‌شود گلوکز بیشتری از خون خارج شود.

همچنین ببینید:

خواص بی نظیر نعناع برای دیابتی ها

دهیدراسیون و دیابت

داشتن قند خون بالا همچنین می‌تواند خطر کمبود آب بدن را افزایش دهد، این یک خطر محتمل برای مبتلایان به دیابت است.

نوشیدن آب هنگامی که بدن سعی می‌کند گلوکز اضافی را از طریق ادرار از بین ببرد، به بهبود مجدد سطح آب بدن کمک می‌کند.

در غیر این صورت بدن ممکن است از منابع دیگر آب موجود، مانند بزاق و اشک استفاده کند. اگر دسترسی به آب در بدن محدود باشد، ممکن است گلوکز از طریق ادرار خارج نشود و منجر به کم آبی بیشتری در بدن شود.

یک شکل نادر دیابت که ناشی از کمبود هورمون هیپوفیز وازوپرسین است که عملکرد کلیه را تنظیم می‌کند و با سطح بالای گلوکز خون همراه نیست، اما منجر به تولید مقدار زیادی ادرار در بدن می‌شود. و این امر باعث می‌شود افراد به طور مرتب احساس تشنگی کنند و در معرض خطر کم آبی بدن قرار بگیرند. افزایش نوشیدن آب می‌تواند این علائم را کاهش دهد و ممکن است پزشکتان به شما توصیه کند تا روزانه حتما مقدار مشخصی آب بنوشید.

چقدر باید آب بنوشیم؟

اتحادیه ایمنی مواد غذایی اروپا توصیه می‌کند که هر روز به طور متوسط ​​مقادیری آب بر اساس الگوی زیر مصرف کنیم:

خانم ها: ۱.۶ لیتر – حدود هشت لیوان ۲۰۰ میلی لیتر در روز

آقایان: ۲ لیتر – حدود ده لیوان ۲۰۰ میلی لیتر در روز

دریافت این مقادیر مایعات می‌تواند از طریق هر مایعی تامین شود، اگرچه تامینش از طریق نوشیدن آب بسیار بیشتر توصیه می‌شود.

تحقیقات دیابتی

مطالعه‌ای اظهار داشته است که افزایش مصرف آب، می‌تواند از ابتلا به قند خون و دیابت و بروز سایر مشکلات مرتبط بعدی جلوگیری کند و یا ابتلا به آنها را به تأخیر بیاندازد.

در این مطالعه شرکت کنندگانی که بیش از یک لیتر آب در روز مصرف می‌کردند، در مقایسه با افرادی که کمتر از ۵۰۰ میلی لیتر آب در روز می‌نوشیدند، ۲۸ درصد کمتر در معرض خطر ابتلا به هایپرگلیسمی بودند.

محققان همچنین هورمون وازوپرسین که در صورت کمبود آب بدن افزایش می‌یابد را به عنوان یک عامل افزایش دهنده‌ی خطر احتمالی ابتلا به قند خون و دیابت معرفی کردند.

در حالی که این مطالعه محدودیت هایی داشت، محققان نتیجه گرفتند که افزایش مصرف آب می‌تواند احتمال افزایش سطح وازوپرسین را کاهش دهد.

همچنین ببینید:

فرق دیابت نوع ۱ و نوع ۲ !

ویژگی های آب:

اگر طعم آب را دوست ندارید، می‌توانید با اضافه کردن یک برش میوه، مانند پرتقال، لیمو یا لیموترش طعم آن را مورد پسند خودتان کنید. می‌توانید برش هایی از این میوه ها را تهیه کرده و آنها را برای این کار در فریزر آماده مصرف نگه دارید.

در مصرف آبهای طعم دار کارخانه‌ای نیز احتیاط کنید، زیرا برخی از این آبها، حاوی مقادیر نسبتاً زیادی قند هستند. هیچ کدام از این نوع از آبها به اندازه آب معمولی سالم نیستند.

سودا یا آب گازدار معمولاً خوب است زیرا به جای اینکه شیرین شوند گازدار می‌شوند، پس می‌توانید آنها را نیز امتحان کنید. همچنین حواستان به  آبهای نیروبخش نیز باشد و از مصرف آنها اجتناب کنید زیرا آبهای نیرو بخش اصولا حاوی مواد قندی هستند و شیرین شده اند.

توجه: مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد. از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست.

منابع:

diabetes