اختلال افسردگی ماژور

اختلال افسردگی ماژور که به عنوان افسردگی بالینی نیز شناخته می شود، یک اختلال جدی محسوب می شود که می تواند بر بخش های مختلف زندگی فرد تاثیر بگذارد.

فرد مبتلا به اختلال افسردگی ماژور (MDD) یا افسردگی بالینی ممکن است از فعالیت هایی که پیش از این از انجام آنها لذت می بردند، لذت نبرند.علائم فرد ممکن است شامل اختلال در خواب، خستگی یا از دست دادن انرژی، تغییر در اشتها یا مشکل در تمرکز باشد.انواع مختلفی از افسردگی از جمله اختلال افسردگی اساسی با ویژگی های روان پریشی وجود دارد.

انواع اختلال افسردگی ماژور

انواع مختلفی از اختلال افسردگی اساسی وجود دارد و هر کدام علائم متفاوتی دارند که ممکن است در زمان های خاصی از زندگی فرد رخ دهد.

انواع اختلال افسردگی ماژور عبارتند از:

افسردگی شدید با الگوی فصلی:

فرد ممکن است در ماه های زمستان به دلیل کمبود نور خورشید دچار این نوع افسردگی شود.

اختلال افسردگی اساسی با زایمان:

تا 6 درصد از زنان یک دوره افسردگی را در دوران بارداری یا در سال اول پس از زایمان تجربه می کنند.

همچنین ببینید:

مدیریت افسردگی در دوران قرنطینه کرونا

اختلال افسردگی اساسی با ویژگی های روان پریشی:

فرد هذیان یا توهم را در کنار سایر علائم افسردگی تجربه می کند.نوع، مدت زمان و شدت علائم در افراد مختلف متفاوت است.هنگام تشخیص افسردگی، پزشک از پرسشنامه ای برای ارزیابی علائم استفاده می کند.افسردگی بالینی می تواند هر فرد را تحت تاثیر قرار دهد، اما علائم رایج بین گروه های سنی تغییر می کند. پرسشنامه های جداگانه برای کودکان و بزرگسالان وجود دارد.

ارزیابی افسردگی ممکن است شامل سؤالاتی در مورد سایر ویژگی های روانشناختی باشد، از جمله:

• خشم
• اضطراب
• علائم جسمی
• وجود افکار مکرر یا اقدام به خودکشی
• روان پریشی
• اختلال خواب
• افکار و رفتارهای تکراری
• مصرف مواد

حوزه های روانپزشکی برای کودکان و نوجوانان نیز شامل تحریک پذیری و توجه است. حوزه های بزرگسال شامل عملکرد شخصیت، حافظه و تفکیک است.

سوالات مربوط به علائم در حوزه های روانپزشکی طبقه بندی می شوند.

کودکان و نوجوانان (6 تا 17 سال)

برای افراد با سن 6 تا 17 سال، ارزیابی در مورد برخی از علائم زیر انجام می شود:

• درد فیزیکی
• نگرانی در مورد سلامتی
• اختلال خواب
• مشکل در توجه
• داشتن سرگرمی کمتر از حد معمول
• احساس غمگین بودن یا افسردگی برای چندین ساعت
• داشتن انرژی زیاد با خواب غیرمعمول کم
• حس عصبی بودن، ترس یا اضطراب
• پرهیز از انجام اغلب کارها زیرا باعث عصبی شدن می شوند
• شنیدن صداها وقتی کسی آنجا نیست
• داشتن بینایی در بیداری
• فکر کردن به اینکه خود یا دیگران کار بدی انجام می دهند یا اتفاق بدی می افتد
• احساس نیاز به انجام کاری به روشی خاص برای پیشگیری از اتفاق بد

در زمینه ارزیابی ممکن است سوالاتی در زمینه موارد زیر پرسیده شود:

• مصرف الکل
• دخانیات
• مواد مخدر
• مصرف دارو بدون نسخه
• افکار خودکشی

در یک ارزیابی کامل سوال این است که آیا کودک تا به حال اقدام به خودکشی کرده است یا خیر.

افراد بزرگسال

این سؤالات بر این موضوع متمرکز است که فرد چند بار این علائم را در هفته گذشته تجربه کرده است:

علائم عبارتند از:

• تجربه عدم علاقه یا لذت در فعالیت ها
• احساس افسردگی یا ناامیدی
• احساس عصبانیت
• خواب کمتر اما انرژی زیاد
• خطرات بیشتر از حد معمول
• احساس عصبانیت، اضطراب، ترس یا سرگیجه
• احساس ترس یا وحشت
• اجتناب از موقعیت هایی که باعث اضطراب می شود
• داشتن درد فیزیکی بدون علت شناخته شده
• خودآزاری
• شنیدن چیزهایی که دیگران نمی شنوند
• داشتن مشکلات خواب
• مشکل در جهت گیری یا حافظه
• داشتن افکار، تصاویر یا تمایلات ناخوشایند مکرر
• احساس میل به انجام مکرر اعمال ذهنی یا فیزیکی
• تجربه جدایی از خود، بدن یا محیط اطراف
• احساس سردرگمی در مورد خود یا آنچه از زندگی باید گرفت
• احساس دوری از دیگران
• مصرف الکل بیشتر از حد معمول
• سیگار کشیدن
• مصرف دارو یا دارو بدون نسخه

افراد سالمند

با افزایش سن افراد ممکن است دچار زوال عقل و سایر بیماری های عصبی شوند. این موارد می توانند علائمی شبیه علائم افسردگی ایجاد کنند.

به همین دلیل پزشکان ممکن است تشخیص افسردگی در افراد مسن را سخت بدانند.

علل

افسردگی ممکن است با گذشت زمان یک حادثه یا ترکیبی از عوامل باعث آن شود. طبق گفته موسسه ملی سلامت روان (NIMH)، برخی از علل احتمالی عبارتند از:

همچنین ببینید:

داشتن یک رژیم غذایی با فیبر بالا ممکن است به کاهش خطر افسردگی کمک کند!

ژنتیک:

مانند سایر اختلالات رفتاری، ژنتیک می تواند باعث افسردگی بالینی شود. اگر افراد خانواده دچار آن باشند، افراد بیشتر مستعد ابتلا به این اختلال هستند.

زیست شناسی:

بر اساس یک مطالعه در سال 2018، تغییرات در ساختار مغز ممکن است با افزایش سن رخ دهد. این ممکن است خطر افسردگی را افزایش دهد.

محیط:

عوامل محیطی مانند ضربه یا کمبود توجه ممکن است باعث استرس، اضطراب و افسردگی در افرادی شود که دارای ویژگی های ژنتیکی هستند که این خطر را افزایش می دهد.

مغز

تحقیقات نشان می دهد که در برخی افراد، عدم تعادل شیمیایی در مغز باعث افسردگی می شود.

با توجه به اتحاد ملی بیماری های روانی (NAMI)، در طول افسردگی، غده هیپوفیز و هیپوتالاموس مغز به طور متفاوتی به تحریک هورمون پاسخ می دهند و فعالیت در لوب پیشانی مغز نیز ممکن است کاهش یابد.

هورمون ها

دفتر سلامت زنان (OWH) بیان می کند که تغییرات هورمونی خطر افسردگی بالینی را به ویژه در زنان افزایش می دهد.

خطر ممکن است:

• در دوران بارداری و بعد از زایمان
• در نزدیکی چرخه قاعدگی
• نزدیک دوره یائسگی

طبق گفته OWHTrusted، تغییرات در تعادل هورمون های پروژسترون یا استروژن می تواند بر احتمال افسردگی تأثیر بگذارد.

بیماری

افسردگی می تواند پس از مواردی مانند سکته مغزی، حمله قلبی یا سرطان شروع شود.

درمان ها

درمان افسردگی ممکن است شامل تغییر سبک زندگی، دارو یا ترکیبی از برخی موارد باشد.

دارو

بسته به علائم فرد، پزشک ممکن است موارد زیر را تجویز کند:

• داروهای ضد افسردگی
• تثبیت کننده های رفتاری
• داروهای ضد روان پریشی

انواع مختلفی از داروهای ضد افسردگی وجود دارد. معمولاً 2 تا 4 هفته زمان نیاز است تا نتایج نشان داده شوند.

اگر علائم فرد پس از استفاده از حداقل دو نوع داروی ضد افسردگی کاهش پیدا نکند، پزشک ممکن است اسپری بینی اسکتامین را تجویز کند.

سازمان غذا و دارو (FDA) اخیراً مصرف اسکتامین را برای افراد در کنار داروهای ضد افسردگی تأیید کرده است.

درمان

روان درمانی یک روش اصلی برای درمان افسردگی است.

انواع مختلفی از روان درمانی وجود دارد، از جمله:

1. مشاوره برای رسیدگی به یک موضوع خاص
2. درمان شناختی رفتاری، که به فرد کمک می کند تا بداند چگونه تفکر او می تواند بر رفتار او تأثیر بگذارد

برخی افراد متوجه می شوند که افسردگی پس از چند ماه مراجعه به روان درمانی برطرف می شود، در حالی که برخی دیگر برای چندین سال نیاز به درمان دارند.

درمان تحریک مغز

اگر روش‌های درمانی دیگر مؤثر نباشند، تکنیک‌های درمانی تحریک مغز ممکن است به برخی موارد کمک کنند.

گزینه ها عبارتند از:

• الکتروشوک درمانی
• تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال مکرر (rTMS)

این روش ها می توانند به افرادی که علائم آنها به درمان های دیگر پاسخ نداده اند کمک کند.

تغییر سبک زندگی

سبک زندگی سالم و فعال ممکن است به فرد در مدیریت افسردگی کمک کند. ورزش ممکن است از تشدید افسردگی جلوگیری کند، اما دانشمندان باید مطالعات بیشتری را برای حمایت از این موضوع انجام دهند.

محققان همچنان مطمئن نیستند که فرد دقیقا چه میزان ورزش باید انجام دهد تا از علائم افسردگی جلوگیری کند. این به این دلیل است که بیشتر دستورالعمل‌های ورزشی با هدف حفظ تناسب اندام بدن با تمرکز کمتر بر روی ذهن، انجام می‌شود.

عوامل خطر

عوامل زیادی خطر افسردگی را افزایش می دهند از جمله:

• عوامل ژنتیکی
• تجربه تغییرات اساسی در زندگی
• آسیب یا ضربه
• استرس مرتبط با کار و سایر موارد
• بیماری جسمی
• استفاده از داروهای خاص
• مقاومت به انسولین

عوارض

افسردگی می تواند بر سلامت جسمی، اجتماعی و روانی فرد تأثیر بگذارد. می تواند در بسیاری از زمینه ها به چالش هایی منجر شود، از جمله:

• روابط
• کار
• در زمینه مالی

در برخی موارد، افسردگی می تواند به افکار خودکشی یا آسیب رساندن به خود و حتی اقدام به خودکشی منجر شود.

خانواده و دوستان فرد مبتلا به افسردگی می توانند با کسب اطلاعات بیشتر در مورد وضعیت وی و کمک به آنها در اجرای برنامه درمانی خود از او حمایت کنند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

برای بسیاری از افراد کمک گرفتن از متخصص می تواند سخت باشد. با این حال، افسردگی یک مشکل سلامتی گسترده است و پزشک می‌تواند روش های درمانی را پیشنهاد کند. عدم مراجعه به درمان می تواند منجر به عوارض بیشتر شود.

افسردگی بر افراد تأثیر متفاوتی می گذارد. با درمان، بهبودی برای برخی افراد در مدت هفته ها یا چند ماه حاصل می شود. برخی دیگر ممکن است برای چندین سال نیاز به درمان داشته باشند.

پیدا کردن یک برنامه درمانی موثر ممکن است زمان بر باشد، اما بسیاری از افراد متوجه می شوند که علائم آنها به خوبی به ترکیبی از درمان و دارو پاسخ می دهد.

پیشگیری

همیشه نمی‌توان از افسردگی پیشگیری کرد، اما زمانی که فرد محرک‌های آن را می‌داند و می‌تواند تشخیص دهد که چه زمانی یک دوره شروع می‌شود، ممکن است راحت‌تر عمل کند.

به محض اینکه فرد متوجه علائم و نشانه های افسردگی شد، باید به دنبال کمک پزشکی باشد. شروع زودهنگام درمان می تواند به جلوگیری از تشدید افسردگی کمک کند.

خلاصه کلی

اختلال افسردگی اساسی یکی از شایع ترین بیماری های روانی در ایالات متحده است که می تواند تأثیر شدیدی بر زندگی روزمره داشته باشد.

برنامه های درمانی ممکن است شامل درمان، دارو و اقدامات سبک زندگی باشد.

پزشک می تواند در این زمینه به افراد کمک کند.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

medicalnewstoday