پوست شما دارای سوراخ های کوچکی به نام منافذ است که می تواند توسط روغن ، باکتری ها ، سلول های مرده پوست و گرد و غبار مسدود شود. هنگامی که این اتفاق می افتد ، ممکن است چیزی به نام جوش یا آکنه بر روی پوستتان ایجاد شود. بنابراین اگر پوست شما مکرراً تحت تأثیر این وضعیت قرار می گیرد ، ممکن است دچار آکنه شوید.

طبق گزارش آکادمی پوست آمریکا ، آکنه شایع ترین بیماری پوستی در ایالات متحده است . اگرچه آکنه یک بیماری تهدید کننده زندگی نیست، اما می تواند دردناک باشد ، به ویژه هنگامی که شدید باشد. همچنین می تواند باعث ناراحتی روانی افراد شود.

آکنه ای که روی صورت شما ظاهر می شود می تواند بر عزت نفس شما تأثیر بگذارد زیرا ممکن است به مرور زمان باعث ایجاد زخم هایی دائمی شود.

درمان های موثر زیادی برای آکنه وجود دارد که هم تعداد جوش های ایجاد شده و هم شانس ایجاد زخم را کاهش می دهد.

همچنین ببینید:

علت ریزش موی ابرو چیست و چگونه می توان آن را درمان کرد؟

علائم آکنه چیست؟

آکنه تقریباً در هر نقطه از بدن شما یافت می شود. بیشتر در صورت ، پشت ، گردن ، قفسه سینه و شانه ها ایجاد می شود.

اگر آکنه دارید، معمولاً متوجه جوش های سفید یا سیاه می شوید. جوش های سرسیاه و سرسفید هم به عنوان کومدون شناخته می شوند.

چه چیزی باعث آکنه می شود؟

آکنه زمانی ایجاد می شود که منافذ پوست شما با چربی ، پوست مرده یا باکتری مسدود شود.

هر منفذه پوست شما یک مجرا به داخل فولیکول است. فولیکول از مو و غده چربی تشکیل شده است.

غده چربی ، سبوم (روغن ) ترشح می کند ، که به سمت بالای موها بالا می آید ، از منافذ خارج شده و بر روی پوست شما قرار می گیرد. سبوم پوست شما را چرب و نرم نگه می دارد.

ایجاد و وجود یک یا چند مشکل در این فرآیند روغن کاری می تواند باعث به وجود آمدن آکنه شود. و این موضوع زمانی رخ می دهد که:

بیش از حد روغن توسط فولیکول های شما تولید شود.

سلولهای مرده پوست در منافذ شما تجمع یابد.

باکتری ها در منافذ پوست شما جمع شوند.

این مشکلات به ایجاد جوش دامن می زنند. جوش زمانی ظاهر می شود که باکتری ها در منافذ مسدود شده رشد کرده و روغن قادر به خروج نباشد.

عوامل خطر ایجاد آکنه چیست؟

نظرها در مورد آنچه که به ایجاد آکنه کمک می کند بسیار رایج است. بسیاری از مردم بر این باورند که مصرف غذاهایی مانند شکلات یا سیب زمینی سرخ کرده باعث ایجاد آکنه می شوند. در حالی که هیچ پشتیبانی علمی برای این ادعاها وجود ندارد، عوامل خطر خاصی برای ایجاد آکنه وجود دارد. این عوامل شامل موارد زیر می شود:

تغییرات هورمونی ناشی از بلوغ یا حاملگی

مصرف داروهای خاص مانند قرص های ضد بارداری یا کورتیکواستروئیدها

داشتن رژیم غذایی سرشار از قندها یا کربوهیدراتهای تصفیه شده مانند نان و چیپس

داشتن والدینی که آنها نیز آکنه داشته اند (سابقه ی ژنتیکی)

بیشتر افراد در دوران بلوغشان بیشتر در معرض ابتلا به آکنه هستند. در این مدت ، بدن شما دچار تغییرات هورمونی می شود. این تغییرات می تواند باعث تولید روغن بیشتر شود و در نتیجه منجر به افزایش خطر ایجاد آکنه شود. آکنه هورمونی مربوط به بلوغ معمولاً فروکش می کند یا حداقل زمانی که شما به بزرگسالی می رسید بهبود می یابد.

آکنه چگونه درمان می شود؟

مراقبت در منزل:

چند فعالیت خود مراقبتی وجود دارد که می توانید در خانه و برای جلوگیری از جوش و پاکسازی پوست از آکنه  امتحان کنید. درمان های خانگی جوش عبارتند از:

روزانه پوست خود را با یک شوینده ی مناسب و ملایم تمیز کرده و شستشو دهید تا چربی و آلودگی اضافی موجود بر روی پوستتان از بین برود .

موهای خود را به طور مرتب و به موقع شست وشو دهید و از ریختن موهایتان بر روی صورتتان جلوگیری کنید .

استفاده از لوازم آرایش بر پایه آب یا دارای برچسبی با عنوان بدون انسداد منافذ .

خودداری از فشار دادن یا کندن جوش ها که باعث پخش شدن باکتری ها و چربی اضافی آنها می شود .

استفاده نکردن از کلاه یا سربند محکم .

دست نزدن به صورت .

همچنین ببینید:

دلایل نازک شدن مو چیست؟ (راه های جلوگیری و درمان آن)

دارو:

اگر موارد مراقبت از خود به درمان جوش هایتان کمک نمی کند ، چند داروی آکنه بدون نسخه نیز وجود دارد که برای مصرف در دسترس است. اکثر این داروها حاوی موادی هستند که می توانند باکتری ها را از بین ببرند یا چربی پوست شما را کاهش دهند. این شامل:

بنزوئیل پراکسید در بسیاری از کرم ها و ژل های آکنه وجود دارد. برای خشک کردن جوش های موجود و جلوگیری از ایجاد جوش های جدید استفاده می شود. بنزوئیل پراکسید همچنین باکتری های ایجاد کننده آکنه را نیز از بین می برد.

گوگرد یک ماده طبیعی است که در برخی لوسیون ها ، پاک کننده ها و ماسک ها یافت می شود.

رزورسینول جزء رایج تری است که برای از بین بردن سلول های مرده پوست استفاده می شود.

سالیسیلیک اسید اغلب در صابون های آکنه استفاده می شود. این ماده به جلوگیری از بسته شدن منافذ پوست کمک می کند.

گاهی اوقات ، ممکن است پس از مصرف این موارد نیز علائم شما ادامه پیدا کند. اگر این اتفاق بیفتد ، ممکن است ترجیح بدهید که از پزشک کمک بگیرید. پزشک می تواند داروهایی را تجویز کند که ممکن است به کاهش علائم و جلوگیری از ایجاد زخم کمک کند. این داروها شامل موارد زیر می شود:

آنتی بیوتیک های خوراکی یا موضعی التهاب را کاهش داده و باکتری های ایجاد کننده جوش را از بین می برند. به طور معمول، آنتی بیوتیک ها فقط برای مدت کوتاهی مورد استفاده قرار می گیرند تا بدن شما مقاومت ایجاد نکند و شما را مستعد عفونت نکند.

کرم های موضعی مانند رتینوئیک اسید یا بنزوئیل پراکسید با نسخه اغلب قوی تر از انواع بدون نسخه آنها است. آنها برای کاهش تولید چربی و روغن بر روی پوست تلاش می کنند. بنزوئیل پراکسید به عنوان یک عامل ضد باکتری عمل می کند که از مقاومت باکتری های ایجاد کننده آکنه در برابر آنتی بیوتیک ها جلوگیری می کند. همچنین دارای خواص متوسط ​​ضد التهاب نیز می باشد.

زنان مبتلا به آکنه هورمونی ممکن است با مصرف قرص های ضد بارداری یا اسپیرونولاکتون درمان شوند. این داروها هورمون هایی را تنظیم می کنند که می توانند از طریق کاهش تولید روغن باعث جلوگیری از ایجاد آکنه شوند.

ایزوترتینوئین (آکوتان) یک داروی مبتنی بر ویتامین A است که برای درمان موارد خاص آکنه ندولار شدید استفاده می شود. این دارو می تواند عوارض جانبی جدی ایجاد کند ، و فقط در مواردی که سایر درمان ها موثر نبوده٬ استفاده می شود.

ممکن است پزشک روش هایی را برای درمان آکنه شدید و جلوگیری از ایجاد جای زخم توصیه کند. این روشها با از بین بردن پوست آسیب دیده و کاهش تولید چربی عمل می کنند. این روش ها عبارتند از:

درمان فوتودینامیکی با دارو و نور یا لیزر مخصوص برای کاهش تولید روغن و باکتری ها. لیزرهای دیگری که ممکن است به تنهایی برای کمک به بهبود آکنه یا جای زخم ها استفاده شوند.

درم ابریژن لایه های بالایی پوست شما را با یک برس چرخان از بین می برد و برای درمان جای آکنه بهترین است. میکرودرم ابریژن یک درمان ملایم تر است که به حذف سلول های مرده پوست کمک می کند.

لایه برداری شیمیایی لایه های بالایی پوست شما را از بین می برد. لایه برداری شیمیایی می تواند جای زخم خفیف آکنه را بهبود بخشد.

اگر جوش های شما مانند کیست های بزرگی است، ممکن است پزشک از تزریق کورتیزون استفاده کند. کورتیزون یک استروئید است که به طور طبیعی توسط بدن شما تولید می شود. می تواند التهاب را کاهش داده و روند بهبود را تسریع کند. کورتیزون معمولاً در کنار سایر درمان های آکنه استفاده می شود.

چگونه می توان از ایجاد جوش جلوگیری کرد؟

جلوگیری از ایجاد جوش کاری دشوار است. اما می توانید در خانه اقداماتی را انجام دهید تا از ایجاد دوباره ی جوش بعد از درمان جلوگیری کنید. این مراحل عبارتند از:

صورت خود را دوبار در روز با پاک کننده بدون روغن بشویید.

استفاده از کرم آکنه بدون نسخه برای از بین بردن چربی اضافی

اجتناب از مصرف لوازم آرایش حاوی روغن

پاک کردن آرایش و تمیز کردن کامل پوست قبل از خواب

دوش گرفتن بعد از ورزش

اجتناب از پوشیدن لباس های تنگ

داشتن رژیم غذایی سالم با حداقل میزان قندهای تصفیه شده

کاهش استرس

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد استراتژی های مدیریت آکنه با پزشک خود صحبت کنید.

توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

healthline