اگر یک یا هر دو ابرو در حال نازک شدن هستند ، ممکن است به دلیل عفونت ، بیماری های پوستی ، تغییرات هورمونی یا سیستم ایمنی بیش از حد فعال باشد.  کمبودهای تغذیه ای ، آسیب جسمانی یا استرس عاطفی نیز می تواند باعث کاهش ابروها شودبا محدود کردن علت ، شما و پزشک خود می توانید درمان مناسب را برای جلوگیری ، معکوس یا به حداقل رساندن ریزش مو پیدا کنید.

 آلوپسی آره آتا:

 آلوپسی آره آتا یک بیماری خود ایمنی است.  سیستم ایمنی بدن به اشتباه قسمتی از بدن شما را به عنوان دشمن تشخیص داده و به آن حمله می کند.  آلوپسی آره آتا فولیکول های مو را که موهای جداگانه از آن رشد می کنند ، هدف قرار داده و باعث کند شدن یا توقف تولید مو می شود.

 انواع مختلفی از آلوپسی وجود دارد:

 آلوپسی آره آتا باعث ایجاد لکه های تصادفی(طاسی منطقه ای)ریزش مو می شود.

 آلوپسی یونیورسالیس ناپدید شدن کامل تمام موها است.

 آلوپسی فیبروز کننده پیشانی باعث ایجاد زخم در پوست سر همراه با طاسی و ریزش ابرو می شود.

 به گفته بنیاد ملی آلوپسی آریتا ، پزشکان مطمئن نیستند که چه چیزی باعث ایجاد یک اپیزود می شود ، اما می تواند بیاید و برود و موها در مواقعی که بیماری غیرفعال است دوباره رشد می کند.  آلوپسی همچنین می تواند ناخن های دست و پا را تحت تاثیر قرار دهد.

همچنین ببینید:

دلایل نازک شدن مو چیست؟ (راه های جلوگیری و درمان آن)

 کمبود مواد مغذی:

 بدن انسان به مواد مغذی شامل منابع انرژی (کربوهیدرات ها ، پروتئین ها ، چربی ها) ، اسیدهای آمینه و چرب ، ویتامین ها و مواد معدنی نیاز دارد.  برخی از اینها رشد مو را حفظ کرده و بر آن تأثیر می گذارد ، بنابراین کمبود هر یک از آنها می تواند باعث ریزش مو شود. کمبود ویتامین A یا روی می تواند رشد سلولی را کند کرده و مانع از تولید منبع چربی (روغن) مرطوب کننده شود.  سایر کمبودهای خاص که می توانند بر ریزش مو تأثیر بگذارند عبارتند از:

 بیوتین منبع معتبر (ویتامین B-7)

 ویتامین C (توسعه کلاژن)

 آهن

 ویتامین E ، B-12 و D

 سیستئین

 اسیدهای چرب امگا 3

 اگزما (درماتیت آتوپیک):

 اگزما یک التهاب پوستی است که باعث خارش ، قرمزی ، ترشح و سوزش می شود.  این به دلیل سیستم ایمنی بیش از حد حساس ایجاد می شود و می تواند به صورت یک بار افزایش یا یک وضعیت مداوم خود را نشان دهد. از آنجا که فولیکول های مو در پوست قرار دارند ، اگزما ممکن است در رشد مناسب موها اختلال ایجاد کند.

 پسوریازیس:

 پسوریازیس یک اختلال خود ایمنی است که باعث می شود سلول های پوست آنقدر سریع تکثیر شوند که لکه های قرمز ، ضخیم ، پوسته پوسته و دردناک ایجاد شده و فولیکول های مو را مسدود کرده و رشد را متوقف می کند.

 درماتیت تماسی:

 درماتیت تماسی در اثر تماس با آلرژن یا محرک سمی ایجاد می شود.  ممکن است احساس خارش کنید یا احساس سوزش کنید.  اگر ناحیه نزدیک ابروها تحت تاثیر قرار گیرد ، التهاب ممکن است مانع رشد مو شود.

 درماتیت سبورئیک:

 درماتیت سبورئیک معمولاً یک بیماری مداوم است.  دانشمندان معتقدند که این بیماری در اثر قارچ یا تولید بیش از حد روغن در پوست ایجاد می شود.  درماتیت سبورئیک منجر به شوره سر حتی در ابروها می شود.

قارچ کچلی سر  (کرم حلقوی):

قارچ کچلی سر که به کرم حلقوی معروف است نیز قارچی است.  لکه های قرمز ، خارش دار ، برجسته و حلقوی همراه با ترشح و تاول ایجاد می کند.  وقتی این تکه ها روی ابروها ظاهر می شوند ، موها معمولاً می ریزند و یک تکه طاس باقی می ماند.

 مشکلات تیروئید:

 بیماری تیروئید یک علت شایع ریزش موی ابرو است.  غده تیروئید شما هورمون هایی را تنظیم می کند که متابولیسم را تنظیم می کند. هنگامی که این غده بیش از حد یا بسیار کم هورمون تولید می کند ، بدن شما از تعادل خارج می شود و تعدادی از فرایندهای طبیعی را مختل می کند.  این شامل رشد مو می شود.کم کاری تیروئید همچنین می تواند باعث خستگی ، افزایش وزن و مه مغزی شود ، در حالی که افراد مبتلا به پرکاری تیروئید اغلب تپش قلب ، برآمدگی چشم ها و کاهش وزن دارند.

 بیماری هانسن:

 بیماری هانسن (جذام) توسط باکتری ها ایجاد می شود و به صورت زخم در سراسر پوست ظاهر می شود.  این در بسیاری از کشورها رایج است اما در ایالات متحده نیست.  جذام لوپروماتوز شامل ضایعات و ریزش مو در سراسر بدن ، بی حسی و ضعف اندام است.

همچنین ببینید:

روش های رفع و درمان افتادگی پوست!

 استرس و اضطراب:

 استرس و اضطراب بیش از حد می تواند باعث تغییرات فیزیولوژیکی شود ، از جمله کاهش اکسیژن به فولیکول های مو و نوسان سطح هورمون ها که به ریزش موی ابرو کمک می کند.

 بارداری و زایمان:

 بارداری و زایمان همچنین می تواند هورمون ها و سایر جنبه های بیوشیمی بدن شما را به دنبال درد بیاندازد.  این نوسانات وحشیانه ممکن است چرخه رشد موهای شما را مختل کرده و باعث ریزش مو شود.

 تلوژن افلوویوم:

 تلوژن افلوویوم (TE) ریزش غیرطبیعی مو است که زمانی رخ می دهد که چرخه طبیعی رشد مو در اثر تغییرات هورمونی یا سایر تغییرات در بدن متوقف می شود.

 سالخوردگی:

 هم مردان و هم زنان در چهل سالگی دچار نازک شدن موها می شوند ، زیرا سطح استروژن در زنان و تستوسترون در مردان کاهش می یابد.

 کندن مداوم یا استفاده بیش از حد از محصولات آرایشی:

 برداشتن بیش از حد ابروها آسیب کمی ایجاد می کند و در نهایت ممکن است رشد مو در آن نقطه متوقف شود. هنگام استفاده طولانی مدت از آرایش تند و زیاد ممکن است آسیب های مشابهی ایجاد شود.

 شیمی درمانی:

 برای مقابله با سرطان ، شیمی درمانی به گونه ای طراحی شده است که به دنبال تقسیم سریع سلول ها باشد.  این شامل فولیکول های مو است.  به همین دلیل است که وقتی افراد تحت این درمان قرار می گیرند موها به صورت توده ای می ریزند.

 درمان ریزش موی ابرو:

 هنگامی که شما و پزشکتان علت ریزش موی ابرو را مشخص کردید ، می توانید مناسب ترین درمان را انتخاب کنید.

 ماینوکسیدیل (Rogaine) یک داروی موضعی بدون نسخه (OTC) ، با واسطه هورمون است که برای مردان و زنان در نسخه ها موجود است.  این می تواند در طول چند ماه رشد متوقف شده از نظر هورمونی را به منبع معتبر بازگرداند.

 از کورتیکواستروئیدها به صورت موضعی ، تزریقی یا قرص می توان برای کاهش آلوپسی آره آتا ، اگزما ، درماتیت یا پسوریازیس با کاهش التهاب و پاسخ ایمنی استفاده کرد.

 مواد شیمیایی موضعی و حساس به تماس ممکن است با ایجاد واکنش آلرژیک که باعث رشد مو می شود ، برای ریزش موی ابرو موثر باشد.  این مواد شیمیایی معمولاً دارای عوارض جانبی بثورات هستند.

 طب سوزنی ممکن است برای تسکین آلوپسی آرئاتا کار کند ، احتمالاً با کاهش حملات به پیاز فولیکول مو و تحریک گردش خون.

 روغن کرچک یک درمان طولانی مدت خانگی برای رشد مو است. ممکن است با تأثیر بر روی هورمون های خاص ، فولیکول های مو را تحریک کند.

 آنترالین که معمولاً برای درمان پسوریازیس استفاده می شود ، یک ضد التهاب و مشتق طبیعی آنتراکینون است.  اغلب برای کسانی که ریزش موی ابرو دارند که ناشی از یک روند التهابی است تجویز می شود.

 مکمل تغذیه ای با آنتی اکسیدان ها ، اسیدهای چرب امگا 3 و اسیدهای چرب امگا 6 برای ریزش مو در زنان و احتمالاً در مردان نیز موثر است.

 برای موارد ناشی از اختلالات هورمونی ، متخصص غدد ممکن است داروهای تجویزی مانند هورمون تحریک کننده تیروئید ، استروژن یا تستوسترون را تجویز کند.

 ترمیم کاشت ابرو شبیه به تعویض موی سر است.  این شامل برداشتن قسمتی از پوست از محلی با موهای فراوان و پیوند فولیکول های مو به ناحیه نازک ابرو است.

 بیماتوپروست (Latisse) با گسترش چرخه رشد مو ، TE و احتمالاً سایر اشکال ریزش ابرو را درمان می کند تا موها زمان بیشتری برای رشد داشته باشند. ممکن است به رشد مژه ها کمک کند ، اما مطالعات نشان می دهد که برای ابروها نیز موثر است، اگرچه هنوز توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) به این منظور تأیید نشده است.

 برخی افراد هم به سادگی پنهان کردن ریزش موی ابرو خود را با آرایش دائمی یا میکروبلیدینگ (خالکوبی نیمه دائمی) انتخاب می کنند.

 پیشگیری از ریزش موی ابرو:

 گاهی اوقات ممکن است از ریزش موی ابرو قبل از شروع آن جلوگیری شود.  با پزشک خود در مورد انجام آزمایش خون صحبت کنید تا مشخص شود آیا نقصی برای رفع آن دارید یا خیر.

 مقدار زیادی پروتئین بدون چربی ، میوه و سبزیجات بخورید.  راههایی برای آرامش و کاهش استرس مانند ماساژ یا مدیتیشن پیدا کنید.

 در برابر تمایل به برداشتن بیش از حد ابروها یا استفاده از مواد شیمیایی خشن در نزدیکی آنها مقاومت کنید.  در صورت نیاز به استفاده از سفید کننده یا رنگ مو ، ترتینوئین (Retin-A) ، هیدروکینون یا اسیدهای گلیکولیک ، از ابروهای خود با یک وازلین محافظت کنید.

 زمان مراجعه به پزشک:

 اگر شروع به ریزش موی ابرو کردید ، باید به پزشک خود مراجعه کنید تا علت آن مشخص شود.  آنها قادر خواهند بود علائم دیگر را مشخص کرده و آزمایشات مناسب را برای تشخیص بیماری زمینه ای سفارش دهند.  پس از آن ، آنها می توانند برنامه درمانی مناسب را برای شما آغاز کنند.

 توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .

منابع:

healthline