دیسک گردن چیست؟ تشخیص و درمان
فتق یا بیرون زدگی دیسک گردن زمانی اتفاق می افتد که ماده ژلاتینی درون دیسک؛ از دیواره دیسک گردن بیرون می زند. علائم کلی دیسک گردن عبارتند از: درد در بازو و دست، حالت گزگز در بازو و دست، ضعف دست یا بازو و یکی از دلایل دیسک گردن ممکن است به دلیل وارد شدن فشار بیش از حد به دیسک باشد...
دیسک گردن چیست؟
بیماری دیسک گردن فراتر از یک درد در گردن است. نوعی روند انحطاطی می تواند باعث درد شدید و همچنین بی حسی و ضعف در شانه ها، بازو و دست شود. این ناراحتی و از دست دادن تحرک می تواند تأثیر زیادی بر شغل، خانواده و شرایط زندگی داشته باشد.
ستون فقرات گردن از هفت استخوان به نام مهره تشکیل شده است که توسط دیسک هایی پر از ماده ژل مانند از هم جدا می شوند. دیسک های گردن علاوه بر تثبیت نگه داشتن گردن سبب چرخش گردن نیز می شود. بدون دیسک، ستون فقرات بسیار سفت و سخت خواهد شد. دیسکها به بدن اجازه حرکت می دهند. آنها همچنین زیرساختی برای بدن فراهم میکنند.
با گذشت زمان، این کمک فنرهای طبیعی فرسوده می شوند و شروع به تحلیل رفتن می کنند. فضای بین مهره ها باریک شده و ریشه های عصبی فشرده می شوند. این فرآیند به عنوان بیماری دیسک دژنراتیو گردنی شناخته می شود. تحقیقات نشان می دهد که حدود 25 درصد از افراد بدون علائم زیر 40 سال و 60 درصد بالای 40 سال به درجاتی از بیماری دیسک دژنراتیو مبتلا هستند. با پیشرفت بیماری دژنراتیو دیسک، گردن دچار انعطاف پذیری ضعیف می شود و ممکن است گردن درد و سفتی، به خصوص در اواخر روز احساس شود.
همچنین ببینید:
علت گرفتگی و خشکی گردن و راه های درمان آن!
هنگامی که دیسک باز می شود یا بیرون می زند و به نخاع یا ریشه های عصبی فشار وارد می کند، به آن فتق دیسک می گویند. اگرچه بیماری دیسک گردن به طور کلی یک روند کند است، فتق دیسک گاهی اوقات می تواند به سرعت پس از آسیب یا ضربه به گردن رخ دهد.
شایع ترین و بارزترین علائم بیماری دیسک دژنراتیو گردنی، گردن درد و سفتی گردن است. هنگامی که یکی از این شرایط بر روی یک یا چند اعصابی که از نخاع عبور میکنند فشار میآورد، درد، بیحسی یا ضعف ایجاد شده که در شانه، بازو و دست حس می شود.
تشخیص بیماری دیسک گردن
برای تشخیص بیماری دیسک گردن، پزشک ابتدا سابقه پزشکی می گیرد. ممکن است یک معاینه عصبی برای آزمایش قدرت، عکس العمل و احساس در بازو و دست خواهید داشت.
آزمایشهای تصویربرداری مانند اشعه ایکس، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) و اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) میتواند به پزشک کمک کند تا نخاع را تصویرسازی و منبع گردن درد را مشخص کند.
حتی اگر به بیماری دژنراتیو دیسک مبتلا هستید، احتمال اینکه بتوانید بدون جراحی آن را درمان کنید، وجود دارد. مرحله اول درمان بیماری دیسک گردن، داروهای مسکن بدون نسخه، از جمله استامینوفن و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن است. این داروها می توانند به کاهش درد و التهاب کمک کنند. اگر داروهای بدون نسخه مؤثر نباشند، ممکن است پزشک استروئیدها یا مسکن های قوی تر تجویز کنند.
همچنین ببینید:
درمان انحنای ستون فقرات با جراحی همجوشی
فیزیوتراپی یکی دیگر از گزینه های درمانی برای بیماری دیسک گردن است. فیزیوتراپیست همچنین می تواند به شما کمک کند دامنه حرکتی خود را افزایش دهید و تمرینات و وضعیت های صحیح را برای کمک به بهبود گردن درد به شما نشان دهد.
گردن درد باید با این درمان ها بهبود یابد. اگر بی حسی یا ضعف قابل توجهی وجود دارد، فوراً به پزشک مراجعه کنید. برخی از افراد می توانند درد بیشتری را نسبت به دیگران تحمل کنند.
جراحی اصلی برای بیماری دژنراتیو دیسک دیسککتومی نامیده می شود. در طی این روش، جراح قسمتی از دیسک بین مهره ای را خارج می کند.
ممکن است چند هفته زمان ببرد تا به خودی خود بهبود یابد، تا سه ماه تا یک سال طول بکشد تا استخوان پس از جراحی بهبود یابد. هنگامی که گردن درد کاهش یافت، این به شما بستگی دارد که ستون فقرات خود را در وضعیت خوبی نگه دارید تا بتوانید از ناراحتی در آینده جلوگیری کنید. اگرچه بیماری دژنراتیو دیسک اغلب به دلیل سن است، می تواند تحت تأثیر عوامل سبک زندگی نیز قرار گیرد. برای اطمینان از اینکه ستون فقرات خود را تا حد ممکن سالم نگه دارید، یک رژیم غذایی متعادل داشته باشید و به طور منظم ورزش کنید. سیگار نکشید، زیرا به غیر از سایر اثرات آن بر سلامتی، سیگار یک عامل خطر برای بیماری دیسک گردن است. همچنین مراقب وضعیت بدن خود باشید، همیشه گردن خود را صاف و کمر خود را در حالت صحیح نگه دارید.
اگرچه گردن درد ناشی از بیماری دیسک گردن می تواند تشدید یابد، اما اگر به خوبی از گردن و بقیه بدن خود مراقبت کنید، این احتمال را کاهش خواهید داد.
توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .
منابع:
webmd
دیدگاه تان را بنویسید