قرص زالربان چیست؟ (موارد مصرف و عوارض آن)
قرض زالربان برای درمان یا پیشگیری از لخته شدن خون تجویز میشه. لخته های خون میتونه در عروق عمیق پا یا ریه به وجود بیاد. بدون مشورت و توصیه پزشک نباید مصرف این دارو را قطع کرد ریسک لخته شدن خون یا سکته مغزی رو افزایش میده...
زالربان نوعی دارو است که به عنوان ضد انعقاد یا رقیق کننده خون شناخته می شود.این دارو باعث می شود خون شما راحت تر در رگ ها جریان پیدا کند. و این بدان معناست که احتمال اینکه لخته خونی خطرناک در خون شما ایجاد شود را کمتر می کند.
افرادی که بیشتر در معرض خطر لخته شدن خون هستند شامل موارد زیر می شوند:
دارای ضربان قلب غیر طبیعی (فیبریلاسیون دهلیزی)
کسانی که اخیراً عمل جراحی تعویض مفصل لگن یا زانو انجام داده اند
افراد دارای آنژین ناپایدار
افراد مبتلا به بیماری عروق کرونر قلب
افراد مبتلا به بیماری عروق محیطی
همچنین ببینید:
همچنین برای درمان افرادی که مشکلی ناشی از لخته شدن خون داشته اند نیز استفاده می شود ، مانند افرادی که موارد زیر را تجریه کرده اند:
سکته مغزی
حمله قلبی
لخته شدن خون در ساق پا ، ترومبوز ورید عمقی
لخته شدن خون در ریه ها (آمبولی ریه)
زالربان فقط با نسخه پزشک در دسترس افراد قرار می گیرد. و به صورت قرص عرضه می شود.
حقایق کلیدی:
معمولاً تعداد دفعات مصرف زالربان یک یا دو بار در روز است.
زالربان را بلافاصله پس از صرف غذا یا میان وعده مصرف کنید. مهم است که آن را با غذا مصرف کنید تا بدن شما بتواند کل دوز دریافتی را جذب کند.
رایج ترین عارضه جانبی این دارو راحتتر شدن و بیشتر شدن امکان خونریزی نسبت به حالت عادی است ، مانند خونریزی بینی ، پریودهای سنگین تر ، خونریزی لثه و کبودی بدن. این عوارض معمولاً در چند هفته اول درمان اتفاق می افتد.مهم است که قبل از انجام عمل جراحی یا درمان های دندانپزشکی ، پزشک شما بداند که شما از زالربان استفاده می کنید.
نحوه استفاده از قرص زالربان:
این دارو را طبق دستور پزشک و از طریق دهان مصرف کنید. اگر از این دارو برای جلوگیری از لخته شدن خون بعد از جراحی تعویض مفصل زانو یا مفصل لگن یا در طول اقامت در بیمارستان و بعد از ترخیص استفاده می کنید، معمولاً یک بار در روز مصرف می شود. اگر از این دارو برای جلوگیری از سکته مغزی و لخته شدن خون که ممکن است در اثر ضربان نامنظم قلب ایجاد شود ، استفاده می کنید ، معمولاً دوز مصرفی را یک بار در روز و همراه با وعده عصر مصرف می کنید. اگر از زالربان برای درمان لخته شدن خون استفاده می کنید ، معمولاً دو بار در روز (در ۳ هفته اول ) و سپس یک بار در روز مصرف می شود. برای کاهش خطر تشکیل مجدد لخته خون ، این دارو معمولاً یک بار در روز مصرف می شود. دستورات پزشک خود را با دقت دنبال کنید. هرگز سرخود دوز خود را افزایش ندهید و یا مصرف دارو را بدون توصیه ی پزشک متوقف کنید.
قرص ۱۰ میلی گرم ممکن است با غذا یا بدون غذا مصرف شود. قرص ۱۵میلی گرم و ۲۰ میلی گرم باید حتما همراه غذا مصرف شود.
دوز و طول درمان توسط پزشک و بر اساس وضعیت پزشکی شما و پاسخ بدنتان به درمان تعیین می شود.به طور منظم از این دارو استفاده کنید تا از بیشترین میزان اثربخشی آن بهره ببرید. بهتر است آن را هر روز در یک زمان مشخص مصرف کنید .
عوارض جانبی قرص زالربان:
ممکن است در حین مصرف این دارو فرد دچار کبودی یا خونریزی جزئی (مانند خون دماغ ، افزایش خونریزی ناشی از بریدگی) بشود. در صورت تداوم یا تشدید هر یک از این عوارض ، سریعاً موضوع را به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.به یاد داشته باشید که پزشک شما این دارو را تجویز کرده است زیرا او تشخیص داده است که مزایای آن برای شما بیشتر از خطر عوارض جانبی آن است. بسیاری از افرادی که از این دارو استفاده می کنند عوارض جانبی جدی بروز نداده اند .
اگر این دارو روی پروتئین های انعقاد خون شما بیش از حد تأثیر بگذارد ، می تواند باعث ایجاد خونریزی جدی شود. در صورت مشاهده هرگونه علائم خونریزی شدید ، از جمله: درد، تورم، ضعف غیر معمول ، کبودی غیر معمول ، خونریزی طولانی مدت از بریدگی یا لثه ، خونریزی مداوم یا مکرر بینی ، خونریزی قاعدگی سنگین یا طولانی مدت ، ادرار صورتی رنگ یا تیره ، سرفه خونی ، استفراغ خونین یا همراه با رنگی شبیه به قهوه ، سردرد شدید ، سرگیجه ، غش ، خستگی ، ضعف غیرمعمول یا مداوم ، مدفوع خونی یا سیاه و یا قیری رنگ، مشکل در بلع سریعآ به پزشک مراجعه کنید.
در صورت مشاهده علائم خونریزی بسیار شدید ، از جمله: تغییراتی در بینایی ، گیجی ، مشکل در صحبت کردن ، ضعف در یک طرف بدن ، فوراً از پزشک کمک بگیرید.
واکنش آلرژیک بسیار جدی به این دارو نادر است. با این حال ، در صورت مشاهده علائم واکنش آلرژیک جدی ، فوراً از پزشک کمک بگیرید ، علائم شامل موارد زیر می شود:
بثورات ، خارش ، تورم (به ویژه در نواحی صورت، زبان ، گلو) ، سرگیجه شدید ، مشکل در تنفس.
این یک لیست کامل از عوارض جانبی احتمالی نیست. در صورت مشاهده سایر عوارضی که در بالا ذکر نشده است ، با پزشک یا داروساز خود تماس بگیرید.
همچنین ببینید:
موارد احتیاط:
در صورت حساسیت به زالربان یا حساسیت به داروی دیگری، پزشک یا داروساز خود را از این موضوع مطلع کنید. این محصول ممکن است حاوی مواد غیر فعالی باشد که می تواند باعث ایجاد واکنش های آلرژیک یا بروز مشکلات دیگر شود. برای کسب اطلاعات بیشتر با داروساز خود صحبت کنید.
قبل از استفاده از این دارو ، سابقه پزشکی خود را به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید ، به ویژه در مورد: بیماری کبد ، بیماری کلیوی ، مشکلات خونریزی (مانند خونریزی معده یا روده ، خونریزی مغزی) ، سکته مغزی ، داشتن دریچه های مصنوعی در قلب ، آسیب جدی یا جراحی که اخیرا انجام شده باشد، اختلالات خونی (مانند کم خونی ، هموفیلی ، ترومبوسیتوپنی) ، زمین خوردگی و آسیب های مکرر، برخی مشکلات چشمی (رتینوپاتی) ، یک اختلال انعقادی خاص (سندرم آنتی فسفولیپید) ، برخی مشکلات آنزیمی ارثی (مانند عدم تحمل گالاکتوز ، کمبود لاپتاز لاپ ، سوء جذب گلوکز-گالاکتوز).
این دارو ممکن است باعث خونریزی معده شود. استفاده روزانه از الکل در حین استفاده از این دارو خطر خونریزی معده را افزایش می دهد. بنابراین مصرف نوشیدنی های الکلی را محدود کنید.
این دارو می تواند باعث خونریزی شود. برای کاهش احتمال بریدگی ، کبودی یا جراحت ، از اشیاء تیز مانند تیغ و ناخن گیر با احتیاط بیشتری استفاده کنید. هنگام اصلاح صورت بهتر است که به جای تیغ از ماشین اصلاح و هنگام مسواک زدن از مسواک نرم استفاده کنید . از انجام فعالیتهایی مانند ورزشهای تماسی خودداری کنید. در صورت افتادن یا صدمه دیدن ، به ویژه اگر به سرتان ضربه وارد شده است، بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید. ممکن است لازم باشد تا پزشک لازم بداند که وجود خونریزی داخلی در شما را بررسی کند .
افراد مسن ممکن است نسبت به عوارض جانبی این دارو ، به ویژه خونریزی حساس تر باشند.
در صورت بارداری یا قصد بارداری موضوع را به پزشک خود اطلاع دهید. در دوران بارداری ، این دارو فقط در مواقع ضروری مورد استفاده قرار می گیرد. قبل از استفاده از این دارو حتما با پزشک خود مشورت کنید .این دارو ممکن است به شیر مادر منتقل شود. قبل از شیردهی نیز با پزشک خود مشورت کنید.
توجه : مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد . از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست .
منابع:
nhs.uk
webmd
دیدگاه تان را بنویسید