دیابت بارداری حالتی است که در آن، در دوران بارداری سطح قند خون شما بالا می‌رود. این بیماری سالانه تا 10 درصد از زنان باردار در ایالات متحده را تحت تأثیر قرار می‌دهد. این بیماری زنان بارداری را که قبلاً دیابت آنها تشخیص داده نشده است را هم تحت تأثیر قرار می‌دهد.

 دو نوع دیابت بارداری وجود دارد. زنان با کلاس A1 می‌توانند آن را از طریق رژیم غذایی و ورزش کنترل کنند. کسانی که کلاس A2 دارند نیاز به مصرف انسولین یا دارو های دیگر دارند.

 دیابت بارداری بعد از زایمان از بین می‌رود. اما می‌تواند بر سلامتی کودک شما تأثیر بگذارد و خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را در مراحل بعدی زندگی افزایش می‌دهد. می‌توانید گام بردارید تا سلامتی خود و کودک خود را حفظ کنید.

 علائم دیابت بارداری:

 زنان مبتلا به دیابت حاملگی معمولاً علائمی ندارند. اکثر آنها در طی یک غربالگری معمول، متوجه می‌شوند که به آن مبتلا هستند.

 ممکن است متوجه شوید که:

 شما بیشتر از حد عطش دارید

 گرسنه‌ترید و بیش از حد معمول غذا می‌خورید

همچنین ببینید:

تاثیر شکلات روی سلامتی خانم ها

 علل دیابت بارداری:

 هنگام غذا خوردن، پانکراس شما انسولین ترشح می‌کند، هورمونی که به شما کمک می‌کند قندی به نام گلوکز از خون به سلول های شما منتقل شود و از آن برای انرژی استفاده می‌شود.

 در دوران بارداری، جفت شما هورمون هایی ایجاد می‌کند که باعث تجمع گلوکز در خون شما می‌شود. معمولاً پانکراس شما می‌تواند انسولین کافی برای کنترل آن ارسال کند. اما اگر بدن شما نتواند انسولین کافی تولید کند یا آنطور که باید انسولین را قطع کند‌، سطح قند خون افزایش می‌یابد و به دیابت بارداری مبتلا می‌شوید.

 عوامل خطر دیابت بارداری:

 شما در صورت ابتلا به دیابت بارداری بیشتر احتمال دارد:

 قبل از بارداری اضافه وزن داشتید

 آفریقایی-آمریکایی، آسیایی، اسپانیایی تبار، بومی آلاسکا، جزیره اقیانوس آرام یا بومی آمریکا هستند

 سطح قند خون بالاتر از حد مجاز باشد، اما به اندازه کافی برای دیابت نباشد (به این پیش دیابت گفته می‌شود)

 از اعضای خانواده خود، مبتلا به دیابت داشته باشید

 قبلاً دیابت بارداری داشته اید

 سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) یا یک بیماری دیگر مرتبط با مشکلات انسولین داشته باشید

 فشار خون بالا، کلسترول بالا، بیماری قلبی یا سایر عوارض پزشکی داشته باشید

 یک نوزاد بزرگ (با وزن بیش از 4 کیلو گرم) به دنیا آورده باشید

 سقط جنین داشته‌ اید

 نوزادی متولد شده که مرده به دنیا آمده است یا نقص خاصی در مادرزادی دارد

بیشتر از 25 سال هستید

 آزمایشات و تشخیص دیابت بارداری:

 دیابت بارداری معمولاً در نیمه دوم بارداری اتفاق می‌افتد. پزشک شما بین هفته های 24 تا 28 یا اگر در معرض خطر بالایی هستید، این مورد را بررسی می‌کند.

 پزشک شما آزمایش  گلوکز را به شما می‌دهد: شما 50 گرم گلوکز در یک نوشیدنی شیرین می‌نوشید، که قند خون شما را افزایش می‌دهد. یک ساعت بعد، شما یک آزمایش قند خون خواهید داد تا ببینید بدن چگونه همه قند ها را کنترل می‌کند. اگر نتایج نشان می‌دهند که قند خون شما از یک سطح مشخص بالاتر است، شما به یک تست تحمل گلوکز خوراکی 3 ساعته نیاز دارید، به این معنی که 3 ساعت پس از نوشیدن یک نوشیدنی گلوکز 100 گرم، یک آزمایش قند خون خواهید داشت. پزشک همچنین می‌تواند با 12 ساعت ناشتایی و سپس نوشیدن 75 گرم گلوکز و آزمایش گلوکز خون 2 ساعته شما را آزمایش کند.

 اگر در معرض خطر بالایی هستید، اما نتایج آزمایش شما طبیعی است، پزشک ممکن است بعداً، در بارداری شما را دوباره آزمایش کند تا مطمئن شود هنوز آن را ندارید.

 درمان دیابت بارداری:

 اگر به دیابت بارداری مبتلا هستید، برای حفظ سلامتی خود و کودک در دوران بارداری و زایمان، در اسرع وقت به درمان نیاز خواهید داشت. پزشک از شما می‌خواهد:

 سطح قند خون خود را چهار بار یا بیشتر در روز بررسی کنید

 ادرار خود را از نظر وجود کتون، مواد شیمیایی که به معنای کنترل نشدن دیابت است، بررسی کنید

 رژیم غذایی سالم داشته باشید

 ورزش را به یک عادت تبدیل کنید

 پزشک شما را از نظر وزن و رشد کودک شما پیگیری می‌کند. آنها ممکن است انسولین یا داروی دیگری برای کنترل قند خون به شما بدهند.

همچنین ببینید:

راهکار های تغذیه‌ای جلوگیری از عفونت واژینال در زنان

 رژیم و ورزش برای دیابت بارداری:

 برای سالم ماندن، این مراحل ساده را انجام دهید:

 رژیم غذایی سالم و کم قند داشته باشید. با پزشک خود صحبت کنید تا مطمئن شوید که تغذیه مورد نیاز خود را دریافت می‌کنید. برنامه غذایی را که برای فرد دیابتی تهیه شده دنبال کنید:

 میان وعده های شیرین مانند کلوچه، آب نبات و بستنی را با قند های طبیعی مانند میوه ها، هویج و کشمش تعویض کنید.  سبزیجات و غلات کامل اضافه کنید.

 هر روز سه وعده غذای کوچک همراه با دو یا سه میان وعده داشته باشید.

 40٪ کالری روزانه خود را از کربوهیدرات و 20٪ پروتئین دریافت کنید. پنجاه درصد از کربوهیدرات ها باید کربوهیدرات های پیچیده و پرفیبر باشند، چربی بین 25 تا 30 درصد باشد.

 روزانه 20-35 گرم فیبر مصرف کنید. غذا هایی مانند نان غلات، غلات و ماکارونی. برنج قهوه‌ای یا وحشی، بلغور جو دوسر و سبزیجات و میوه ها به شما کمک می‌کنند.

 کل چربی خود را به کمتر از 40٪ کالری روزانه خود محدود کنید. چربی اشباع شده باید کمتر از 10٪ کل چربی مصرفی شما باشد.

 برای اطمینان از دریافت کافی ویتامین ها و مواد معدنی، غذا های متنوعی بخورید. برای پوشاندن پایه ها ممکن است لازم باشد از مکمل استفاده کنید. از دکتر خود بپرسید آیا فکر می‌کند شما باید آنها را مصرف کنید.

 در تمام دوران بارداری خود ورزش کنید. شما می‌توانید در صورت ابتلا به دیابت حاملگی ورزش کنید به شرطی که پزشک گفته باشد که خوب است. فعال بودن روش خوبی برای کمک به کنترل قند خون است. تناسب اندام در دوران بارداری برای وضعیت بدن شما نیز مفید است و می‌تواند برخی از مشکلات رایج مانند کمردرد و خستگی را مهار کند.

بیشتر روز های هفته 30 دقیقه فعالیت متوسط ​​را در نظر داشته باشید. دویدن، پیاده روی، شنا و دوچرخه سواری گزینه های خوبی هستند.

 آیا قبل از اینکه بفهمید باردار هستید، ورزشی وجود داشت که انجام می‌دادید؟  آیا فعالیتی دارید که عاشق آن باشید؟  با پزشک خود مشورت کنید تا ببینید آیا می‌توانید آن را ادامه دهید، آیا باید برخی تغییرات ایجاد کنید یا بهتر است چیز دیگری را امتحان کنید.

 ورزش می تواند قند خون شما را کاهش دهد. بنابراین هنگام تمرین، همیشه نوعی قند سریع مانند قرص های گلوکز یا آب نبات سفت همراه خود داشته باشید.

 مراقبت های دوران بارداری را به درستی انجام دهید: نه تنها پزشک می‌تواند شما را برای این بیماری غربال کند. آنها می‌توانند در مورد غذا، فعالیت و کاهش وزن، به شما مشاوره دهند. آنها همچنین می‌توانند شما را به سایر متخصصان بهداشت مانند متخصصان تغذیه راهنمایی کنند که می‌توانند به شما کمک کنند.

 اگر تهوع صبحگاهی دارید، میان وعده های کوچک بخورید. با گذراندن روز، اغلب وعده های غذایی کم داشته و از خوردن غذا‌های سرخ شده و چرب خودداری کنید.

توجه: مطالب پزشک من از منابع خارجی ترجمه شده و تنها جنبه اطلاع رسانی و آموزشی دارد. از این رو توصیه پزشکی تخصصی تلقی نمی شوند و نباید آنها را جایگزین مراجعه به پزشک جهت تشخیص و درمان دانست.

منابع:

webmd